"- Wiem, że jesteś nowy, ale w tej szkole panują zasady i nie lubimy tu przemocy, dlatego wypuść Ashtona i może sprawa rozejdzie się po kościach, okej? - Okej. - Pokiwał głową, choć wciąż brzmiał na lekko rozbawionego. Odsunął się od drzwiczek, skąd Irwin wręcz wypadł z impetem. - Jak masz na imię? - Umn, Luke? - Przedstawiłem się niepewnie. - Fajnie. - Skinął. Zdezorientował mnie, dlatego straciłem czujność, pozwalając by nowy chwycił moje ramię i ku zaskoczeniu gapiów, mnie wepchnął do szafki, na miejsce Ashtona, przytrzymując zamknięcie. - Hej! - wrzasnąłem. - Ja jestem Michael - odpowiedział w stronę dziurek, które miały pewnie za zadanie wietrzyć i chronić szafkę przez stworzeniem trampkowej bomby biologicznej. - I żaden dupek nie będzie łaził za mną i komentował mojego ubioru i mojego piercingu, żeby potem kolejny dupek implikował mi, że nie rozumiem zasad. - Super, Michael, ale teraz mnie wypuść!" Albo... Gdzie Luke jest definicją pozytywnego myślenia, a Michael to synonim burzy. Czy też... Gdzie Luke nie potrafi pogodzić się z tym, że ktoś go zwyczajnie nie lubi, dlatego za wszelką cenę próbuję wywołać uśmiech na twarzy Michaela. ______________ TW: ta książka jest fanfiction i nie ma nic wspólnego z rzeczywistością! grudzień 2020 - czerwiec 2021

; "jestem popieprzony, ale myślę, że to zawsze miał być właśnie on." © luke-hemings, 2015. edytowane: 19/08/03

DISCONTINUED! ; luke za dzieło sztuki uważał siniaki na swoim bladym ciele, michael za dzieło sztuki uważał luke'a. © luke-hemings, 2016.

luke to pośmiewisko i popychadło wśród szkolnej społeczności. michael niekoniecznie, ale... również; co wyniknie, gdy spotkają się dwa odrębne środowiska, tak skrajnie różne, ale mające ze sobą wiele wspólnego? kto ostatecznie zostanie nastoletnim frajerem? © weare5soslol 2017 start; 17.04.2017 koniec; 08.07.2017

Michael zmuszony do spędzenia całych wakacji nad oceanem z dziadkami traci wszelkie nadzieje na w pełni udane lato. Ale towarzystwo miejscowego surfera sprawia, że spędza swoje najlepsze wakacje kiedykolwiek i poznaje życie z dotąd nieznanej mu strony. Czyli jak przypadkowy chłopak może odmienić komuś nie tylko wakacje, a całe życie. © 2020 luvmyzayne

Petrichor - zapach ziemi po pierwszym deszczu zakańczającym długi okres upalnej, suchej pogody. Niedoszły samobójca, Luke Hemmings, trafia do szpitala. Chłopak cierpi na depresję, jednak jego ojciec, znany i szanowany polityk, upiera się, żeby chłopak nie został wysłany do szpitala psychiatrycznego. Kiedy na dachu szpitala Luke spotyka tajemniczego i bezwzględnego Michaela Clifforda, nie do końca wiadomo kto kogo ratuje... Przed burzą zawsze jest cisza, a po burzy wychodzi słońce.

Gdzie Michael od dłuższego czasu ma problemy ze snem, a Luke szuka sposobu na zagłuszenie własnego poczucia winy. cover by @YourLittleBoo

Chwytając się każdej lepszej dorywczej pracy, która się podsunie pod nos, czasami trzeba przełknąć ślinę, uśmiechnąć się (nawet sztucznie) i twardo wytrzymać wszystkie niedogodności, by mieć czym zapłacić za mieszkanie, a w piątek pozwolić sobie na kolację z „koleżanką". Czasami bywa też tak, że z jednej beznadziejnej oferty wyłoni się druga, równie straszna, ale i tak da się w niej znaleźć więcej plusów niż w poprzedniej. Kiedy ma się do wyboru wyjazd do Francji, by robić za tłumacza a opiekowanie się małymi dziećmi albo dalsze dawanie korepetycji zadufanym nastolatkom, odpowiedź jest jasna. Jedynym wyjściem jest spakowanie walizek i wytrzymanie obecności bogatego dzieciaka i jego ojca. TW! W tym opowiadaniu pojawiają się tematy samookaleczania, przemocy domowej, PTSD oraz toksycznych relacji z rodzicami, które mogą być nieodpowiednie dla części czytelników.