KİTABIMIZ RAFLARDA, TÜM KİTAPÇILARDAN ULAŞABİLİRSİNİZ. Babasından başka hiç kimsesi olmayan bir genç kız... 28 Yaşında hapishanede mahkûm bir adam... Ya bir gün olur da genç kızın babası da o cehenneme düşerse? Bir gün olur da bu yabancıya kızını emanet etmek zorunda kalırsa? *** "Sen kimsin ya? Adını bile bilmiyorum!" Dedi genç kız sinirle yanındaki adamı süzürken. Adam cevap vermemişti. Bu genç kızı daha çok sinirlendirmişti. "Hey, adını sordum?" Adam genç kızın yüzüne bile bakmadan arabayı sürmeye devam etti. "Kurt." Diye mırıldandı, sesi oldukça soğuktu. Genç kız ürktü, bu nasıl isimdi böyle? Tanımadığı bir yabancıyla nasıl yaşayacaktı? Üstelik bu adamın bir mahkûm olması genç kızın daha çok ürkmesini sağlıyordu. Yavaşça başını cama çevirdi, korkuyordu. Babası yanında yoktu ve çok korkuyordu. Ona ihtiyacı vardı, ondan başka hiç kimsesi yoktu... BİR KARADENİZ HİKÂYESİ... *** Karadeniz Serisi'nin ilk kitabıdır... © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

GENEL KURGU #1 Asya Özkurt... Henüz yirmi yaşında, hayatın zorluklarıyla erkenden tanışmış bir genç kadın.. Genç kadın ya o gün intihar edecekti, ya da gidecekti... O gitmeyi seçti... Hayatın zorluklarıyla savaşmak istedi, kendine bir şans tanıdı. Masmavi gözleriyle denizi kıskandırabilecek bir güzelliğe sahipti, onu görünce hayran kalmamak elde değildi... Ve genç adam, bir gün onu gördü. Dünyanın en güzel tesadüfüydü bu, görür görmez sert kalbi adeta ısınmıştı... Asya ona karşı direndi, o çok despot bir adamdı. O adam; Yiğit Arslanoğlu... Asya ondan kaçmaya çalışırken ona bu kadar çok âşık olacağını tahmin edemedi... Yiğit'in planlarını bilmiyordu, o sert adamdan çekiniyordu... Ve Yiğit Arslanoğlu, hayatının en tatlı yenilgisini bu küçük kadına vereceğini düşünememişti... Yiğit'in sakladığı o büyük sır, bu aşkı nasıl etkileyecekti? Kendisi bile buna bir cevap bulamıyordu. Kazanan ya aşk olacaktı, ya da ayrılık... --- © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

"#4" Genç kız edebiyatı sırasına girdi... Ulaş KARA . 4 erkek 2 kız olarak Çetesi olan Ulaş birden Mafya nın varisi olarak tahta geçerse ne olur . Ve çetesisine giren yeni bir kız ! ***

Bir dolunay gecesinde Selen'in hayatı tamamen değişir. Yaşanan bir trafik kazası, yirmi yaşındayken onu kucağında on aylık kız kardeşiyle yetim bırakır. Bir zaman sonra kız kardeşinin onu annesi sanmaya başlamasıyla birlikte Selen, onun annesi oyununu oynamaya başlar. Bekar bir anne olduğu için zaman zaman toplum tarafından baskıya ve iftiralara maruz kalsa da, onun düşündüğü tek şey; kardeşinin mutluluğudur. Onun için böylesinin daha iyi olduğunu düşünmektedir. Aradan sekiz yıl geçtikten sonra ani bir tayin sebebiyle Selen, kız kardeşi ve en yakın arkadaşıyla birlikte Trabzon'a taşınır. Bunca zaman yalnızca kardeşine anne olarak yaşamayı seçen Selen, Trabzon'un köklü ailelerinden birinin oğlu Enes ile karşılaşınca duygularına söz geçiremez hale gelir. Bu sırada da geçmişte yaşadıklarıyla yüzleşmek zorunda kalacaktır.

Bu kitap, "Hiçbir üzüntü, mutsuzluk ve acı olmadan bir hayat sürülemez ve böyle bir kitap bile yazılamaz." diyen edebiyat hocama tepki olarak yazılmıştır. Trabzon Kurgusu olup, herkesin okuyabileceği ful mutlu, mutsuzluğa dair tek cümle bile barındırmayan bir kitaptır... Bu kitapta ne üzüntü ne mutsuzluk ne acı, ne sıkıntı, ne dert, ne de keder hiçbiri yok. Bu kitapta ölüm bile yok. Kötü kız ve ya kötü çocuk da onların çevirdiği dolaplar da yok. Bu kitapta mutluluk, kahkaha, sevinç ve tüm olumlu duygular var. Bu kitaptaki esas kız o kadar zeki ki diğer kitaplardaki klişe şekilde gözünün önündeki görmeyen kızların aksine her şeye bir fikri olan en olmadık şeyi bile tahmin edip bölümler hakkında spoiyi kendisi veren bir kız. İlk bölümden son bölüme kadar mutsuzluğa dair tek bir cümle dahi yok bu kitapta. Bunun garantisini verebilirim. Ve tüm ömür garantili. Böyle iki yıl garantili falan da değil. Memnun kalmazsanız anında iade edilir. Böyle sürekli mutluluk dedim diye vıcık değil. Okuyun ve test edin. Konusuna gelecek olursak, Açın ve tanıtımın tamamını okuyup fikir sahibi olun ♥ 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır. İsminde Trabzon geçen ve ful mutlu kurgu olarak yazılmaya başlanmış ilk kitaptır. Alıntı, "ESİNLENME" ve ya çalma durumlarında gerekli hassasiyeti o kişilere göstereceğim Trabzon'un hırçın bir kızı olarak... (Ve şahsen noterden kendi adıma tasdik edilmiştir)

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

İki kere kafamın delinmesiyle kaşlarımı çatarak başımı kaldırdım"noluyor hayırıdır tesisat delimi mi var ne parmaklarını nöronlarıma kadar sokuyorsun?" Kafamı yanımda dikilen şahısa kaldırmak için yeltendiğimde KALDIRAMADIM siktiğimin pozisyonu yüzünden boynum ağrıyordu. "Merak etme sen zaten sırama salyalarını akıtarak nöronlarını bırakmış oldun."dedi elimi boynuma atıp kafamı kaldırdığımda bu seferde yüzüm felç geçirdi sandım. Anam o nasıl tip lan yemin ederim hiç bu kadar yakından görmemiştim demek gerçekten taş insanlar vardı. "Nerden senin sıran oluyor acaba?"dedim alayla yüzüne bakarak inşallah çarpılmamda mazallah tipim kayar falan bizimde giderimiz vardı şimdi yani. "Dur sen sormadan söyleyeyim benim olması için illa tapulu malım olması gerekmiyor şimdi kalkıyor musun yoksa geçmem için yer veriyor musun?" "Olmaz arkadaşım oturuyor."o beni dinlemeden kolumdan tuttuğu gibi kaldırıp cam kenarına geçti "ya ama o taraf benim!"yüzüne yaramaz bir sırıtış takıp beni taklit etmişti"nerden senin tarafın oluyormuş?" oflayarak bende el mahkum yanına oturdum umarım Çisil ağzıma sıçmazdı ne yapıyım çocuktakide hayvan gücü yani tek hamleyle yerimden kaldırdı. Kendi kendine homurdandı"nöronsuz." "Ben mi?" Sinirle bana döndü"evet sen masama hepsini bıraktığından başka kalmamıştır."diyip ön sıradaki sandalyede asılı duran hırkayı alıp masayı sildi ve tekrar rastgele öne fırlattı. "Keşke kendine nakletseydin."diye duymayacağı bir şekilde mırıldanıp yarım kalan uykuma devam ettim. Yazdım olum seni.