"Arkadaşlar birbirlerinin tatlarını bilmezler Uzay" * 𝐛𝐞𝐬𝐭 𝐟𝐫𝐢𝐞𝐧𝐝 𝖔𝖗 "𝑓𝑢𝑐𝑘𝑏𝑢𝑑𝑑𝑦"

"Yenildim." dedi Mete, nefesi sadece birkaç milim uzağındaki titreyen dudaklara çarparken. "O kadar farklısın ki," diye devam ederken elini siyah saçlara götürüp ürkek dokunuşlarla okşadı. "O kadar güzelsin ki, sana karşı koyamıyorum." Karşısındaki genç adam, yüreğinin hiç uğranmamış köşelerini sözleriyle ve ona diktiği mavileriyle okşarken, Uzay hiçbir tepki veremiyor sadece yutkunuyordu. Mete, dudaklarının arasındaki mesafeyi sıfıra indirdiğinde tekrarladı. "Yenildim" dudaklarına değen dudaklar sesinin titremesine sebep olurken devam etti. "Sana yenildim."

Acıyı hissetmeyen bir genç... Hiçbir acıyı hissetmiyor. Çünkü onun özel bir durumu var, dokunduğu hiçbir şeyi hissedemiyor. Hiçbir teni, hiçbir nesneyi; kendisine dokunanları bile... O bir ucube... Acıdan, duygulardan, dokunma ve hissetmekten yoksun bir ucube.... Ateş herkes tarafından ucube, piskopat diye adlandırılan bir genç. Kimseyi ve hiçbir duyguyu hissetmiyor. Ta ki bir gün hayatta en çok nefret ettiği Aras'ın dokunuşunu hissedene kadar... Birbirlerini tanımaya fırsat bırakmadan birbirine düşman olan iki genç... Biri okulun en popüleri Aras Yağızhan... Diğeri ucube lakaplı Ateş Çınar... İkisi de inatçı, ikisi de baskın karakter... ********************* Teninde hissettiği şeyle irkildi Ateş. Neydi bu? Daha önce hiç bilmediği bir şeyi nasıl anlamlandırabilirdi ki? Hissetmek denen şey miydi bu? Peki böyle olması normal miydi? Tenindeki bu karıncalanma bu sıcaklık hissi... Normal miydi? Karşısındaki dokunuşlar yarasının üzerinde dolanırken vücuduna yayılan sıcaklık ve titreşimi hissetti. İlk defa beyninde ve vucundunda karşılık buluyordu bir dokunuş. Hissediyordu... teninde gezinen parmakları hissediyordu. Doğduğundan beri ilk defa. Bakışları dokunuşun sahibine döndü. Nefret ettiği o yüz karşısındaydı. Aras Yağızhan... Dünyada başka bir insan yokmuş gibi sadece onun dokunuşunu hissetmesi karnında bir sancıya neden oldu. Bu neydi şimdi?....

"Kalbinde kırdığım her yeri ne kadar sürerse sürsün onaracağım. Korkmuyorum ben. Zavallı gibi kaçmayacağım, pes etmeyeceğim. O kırıklar her yerimi çizse bile durmayacağım. Ne kadar sürerse sürsün." BXB Text Döngü 1

"Tam bir pısırık gibi duruyorsun,"dedi düz bir ifadeyle. "Numaranı görünce şaşırdım." "Yatakta pek pısırık değilimdir,"dedim alçak sesle. Masada bana doğru eğildi. "Yalan söylemediğini nereden bileceğim Atalay?" [LGBTQ karakterleri konu almaktadır.]

YAYINLANMA ARALIĞI BELLİ DEĞİL •~~~~~~~~• "Sadist ve mazoşist kız Alçin. Öfkesini insanlardan çıkartan Alçin. Hep sinirli olan Alçin." ~~~ Elimi kalbine getirdi, eli, elimin üzerindeydi. "Burası, burası çok kırık. Parçalandı. Göğsüme batıyor. Ama şuan da senin elin o kırıkların üstünde." Gülümsedi. "Merak etme, elin acımaz. Sen dokundun buraya, toparlanıyor. Şifa olacak bir dokunuşun var, Kara Kedi'm ve ben bu şifa dokunuşlu kıza aşığım." •~~~~~~~~•

DÜZENLENDİ! "Basat..." diye inlerken ellerimi tam başının olduğu noktada tişörtümün üzerine koydum. Başını kalbimin üzerine koyduğunda altında kıpırdandım. Karnımdan garipten sesler gelmeye başlamıştı. Bedenim çöküyordu sanki. Tüm uzuvlarım uyuşurken kalbim isyan ediyor, bunu kaldıramadığını bağırıyordu. Sanki Basat'ı itmek ister gibi, hızlı hızlı çarpıyor, göğüs kafesimi delme pahasına yukarı doğru sertçe vuruyordu. Beynim ise düşünmeyi bırakmış, sıcak başın keyfini çıkartmaya başlamıştı. "Basat..." diye mırıldandım tekrar. İki gözümden birden iri taneler yuvarlandı, kulaklarımı sıyırıp yastığa döküldüler. Bir öpücük daha indi kalbim üzerine. Hıçkırdım. "Şşş..." Sıcak nefesi tenimi kavurdu. Başını tişörtümün yakasından çıkarttığında tişörtüm göğsüme kadar açılmıştı zaten. Yüzü yüzümün hizasına geldi, eli önce gözlerimdeki yaşları nazikçe sildi, sonra saçlarım arasına daldı. "Özür dilerim." diye mırıldandı. Şimdi ikimizin kalbinin atışları birbirine karışmıştı sanki. Sol tarafımda kendi kalbimin çarpıntıları, sağ tarafımda göğsüme baskı yapan onun kalp atışları... Ağzımı açtığımda lafları ağzıma tıktı. "Çok, çok özür dilerim." Burnunu burnumun yanına, alnını alnıma yaslayıp gözlerini gözlerime dikti. Titreyen dudakları çok ufaktan dudaklarıma temas edince gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. Onu durdurmak istedim ama konuşamadım. Kendini kasa kasa, dünyanın en güzel bahçesine doğru çekti beni. Şimdi dudaklarımdan biri dudakları arasındaydı. Kısa sürdü ama mükemmeldi. Çekti dudaklarını, gözlerini araladı. Usulca fısıldadı. "Yeniden benim kibritim ol. Bir daha asla sönmene izin vermeyeceğim. Söz veriyorum, Barış."

Tek bir hareketi, tek bir sözü hayatımı değiştirmeye yetiyordu işte. Uğur benim güneşimdi ve ben onun yörüngesinden çıkamıyordum. Hayatıma bıraktığı etkiyse gözle görülür bir şekildeydi. Onun yörüngesinden çıkarsam hayatım mahv olurdu. Ona çok yaklaşsam yanıp küle döner, uzaklaşırsam ise sadece var olurdum, yaşıyor olmazdım. Yani ona ihtiyacım vardı. Ona muhtaçtım.

[TAMAMLANDI] Yalanların yardımıyla kendini koruma içgüdüleri. Entrikalarla dolu intikam savaşları. Kurnazlığın verdiği manipülasyon teknikleri. Yılanlarla dolu bir hikaye serüveni. İşin içine aşk ve komedi de girince, olayların komplike bir hal almaması kaçınılmazdır... Yeni bir şehirde üniversite ilk sınıf öğrencisi olan Meriç, heyecansız ve pek olay barındırmayan hayatını geride bırakacağından habersizdir. Tanışacağı kişiler onun hayatının akışını oldukça değiştirecek ve kendisinin türlü entrikalara başvurmasını sağlayacaktır. Akabinde "Entrikalar Prensi" ünvanını kazanması da şaşırtıcı olmayacaktır...

Diğer hesabıma giremiyorum ama buradan devam ediyor.