"Bana bak" diyerek beni önüne çekti. Gözlerim refleks olarak açılmıştı. "Bu kız kim ufaklığıma ne yaptın?" diyerek yüzüme doğru haykırdı. Gözyaşım benden istemsiz aktı. İkinci de onun peşinden gelmişti. Her an ağlamaya hazır olmaktan nefret ediyorum. "Öldü" dedim. Bana atabileceği en kötü bakışı atıp "Harabedeki kızlara mı benzemeye çalışıyorsun? Söylesene seni de bir gece de harcamam mı gerekiyor ? Bunu mu isti..." yüzüne attığım tokattan sonra susmuştu. "Haddini bil! " dedim ve ona iğrenerek baktım. Bakışları bana döndü. Sinirden ölecek kıvamdaydı. Gözleri gözlerime bakarken yangın çıkarıyordu. Uraz şuan hiç düşünemeden beni öldürecek şekildeydi. "Sen bana Sürtük diyemezsin!" o kadar sert bağırmıştım ki boğazım acımıştı. Uraz kolumu tutduğu gibi beni serçe duvara yasladı. Duvarın pürüzlü kısımları sırtıma girmişti. Gerçekten canım acımıştı. Uraz bana öfkeyle bakıp elini yumruk yapıp sinirle yanımdaki duvara yerleştirdi. Duvar çatlamıştı. Bana gelecek diye düşünürken tam yanımdan sıyırmıştı. "Sana dokunmaya kıyamazken seni sevmediğimi nasıl idea edersin aklım almıyor." Genç kurguda #1 -06/08/2018 Cesarette #1 07/08/2018

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

Gülmek istiyorsan, koş ! Tamamen eğlenmek ve sizleri güldürmek amaçlı yazılmıştır. Mizah kitabı seviyorsan seni kitaba beklerim. Çok güleceksin ama cringelenebilirsin yawrum...O yüzden okuma jsndndn ••••• Masaya geçip karşılıklı oturduk. Kaan poşetten ilk hediyesini çıkardı. "Bunu ikimizin arasında bir bağ kurduğu için aldım." Siyah ince dikdörtgen bir kutuydu. Açtığımda siyah sütyenle karşılaştım. Kutuyu alıp kafasına fırlattım. "Bu mu bağ kurdu ? Angut kafalı." ••••• Yanını göstererek "Yanıma gelsene." dedi. "Yok canım ben almayayım." Aslında o kadar tatlı bir ses tonu ile söylemişti ki bir an evet demeyi düşünmüştüm. Ama kendime hakim olmalıydım. Ben yokmuşum gibi varsayıp üzerindeki t-shirtü çıkardı ve yüzüme fırlattı. Onun kaslı vücudu karşısında nutkum tutulurken hemen gözlerimi kapattım ve bağırmaya başladım. "Yavaş be. Burada ben de varım!" "Sende çıkar bir şey olmaz."dedi gülerek. "Sen ne kadar komiksin ya ? Seni Cem Yılmaz mı sıçtı ? ••••• Eğlenceli,deli dolu,komik, ormantik bir hikaye... Gülmek garanti koşşşş. Dikkat bağımlılık yapar ! Ve içinde küfür vardır rahatsız olan okumasın. ••••• KAPAK TASARIMI = Sloane Design Dostluk #5 Romantizm #40 İnstagram #1 BÜTÜN HAKLARI BANA AİTTİR ÇALINMASI DURUMDA GEREKLİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR Yazmaya başladığım tarih : 20.06.2019

#Romantizm2(05.09.2019) #Fantastik 6 (24.08.2018) #Gizem1 (23.06.2018) #Macera5 (14.08.2018) Karanlık... Küçük bir umut parçasının bile bulunmadığı, her şeyin son bulduğu, yerde başlayan karanlık. O karanlığa ve cehenneme hükmeden, Yeraltının, Karanlılar Ülkesi'nin Efendisiydi. Oldukça acımasız ve kapkara bir kalbi olan bu adam bir gün en büyük tehlikeyle karşılaştı. Kapkaranlık dünyasına küçük bir aydınlık sızdı. Ve o henüz tehlikenin farkında bile değildi. Adamın, o güzel kızın onu yerlebir edeceğinden haberi bile yoktu. "Sana güvenmiştim." "Bana güvenmemeni söylemiştim." Kapak Tasarımı: @Sloaneirane

DÜZENLENECEKTİR Duyduğu isimle tüyleri diken diken olmuştu Begümün. Uzun zaman sonra ilk defa onu görüyordu. Özlemişti de aslında. Ancak onu unutması için etrafındakiler sayısız şey yapmıştı. Sayısız kez terapi görmüştü. Hiçbir şey ona olan içindeki aşkı değiştirememişti. Ancak kendini de onu sevmediğine inandırmaya çalışıyordu. Artık farklı bir hayatı vardı ve düzenini sürdürmenin, ayak uydurmanın derdindeydi. Çağrının yaşadığı şok da Begümünkinden farklı değildi ama Çağrı Begüm kadar kolay atlatamamıştı süreci. Hatta tam olarak atlatabildiği bile söylenemezdi. Evleri hala aynı şekilde duruyordu. Çağrı farklı eve geçse de Begümün izlerini taşıyan bu evi satmamıştı. Üstüne sinir krizleri sırasında kendini sürekli bu eve kapatır sakinleşmeyi beklerdi. Aldığı terapileri, kullandığı ilaçları Begüm gidince bırakmakmıştı. O gittikten sonra kötü olan kalbi daha da kötüleşmişti. Kimseye acıması yoktu. Çağrı vakit kaybetmeyip onların olduğu asansöre bindi. Begüm ve kucağındaki çocuğun. Çağrı kaşlarını çatmış durumu anlamaya çalışıyordu. Sevdiği kadın kendisinden sonra evlenmiş miydi? O henüz Begümü unutamamışken Begüm onu unutmuş muydu? Not: Çağrı karakteri psikolojik sorunları olan bir birey. Bu yüzden de kitaptaki yaptığı davranışların sağlıklı bir birey olarak yapmadığını unutmayalım. Not: Kitaba küfür, hakaret, nefret bildiren söylemlerin olduğu yorumları yapan kişiler engellenmektedir. İLK BÖLÜMLER DÜZENLENECEKTİR. 27.03.2020

"BUNU YAPAMAZSIN!" diye bağırdım karşımdaki adama doğru. Bi katile bağırmak ne kadar mantıklı onu da siz düşünün,ne kadar salak olduğumu anlayın. "Haklısın, aileni öldürmek kolay olur. Hm... Ailene acı çektirmek? İşte bu daha mantıklı" dedi adam ve oturduğu yerde daha da yayıldı. "Aileme acı falan çektiremezsin" dedim ağlamaklı sesimle. En iyi arkadaşımla kavga ettiğimde bile ağlamamıştım ama bu... fazla ağırdı. "Babanı işinden kovsam aslında olur, zaten işe senin sayende girdi" dedi adam ve sırıtması yüzüne yayıldı. "Babamı işinden kovsan ne olur? Yeni iş bulur" dedim içim hafifte olsa rahatlarken.Karşımdaki adamdan korkuyordum bunu inkar edemem ama o yara izi... Beni dehşete düşürüyordu. "Biliyor musun bilmiyorum ama çoğu şirket bana bağlı, bu yüzden babana iş verdirtmem" dedi, ben daha ağzımı açamadan oturduğu yerden kalktı ve bana doğru gelmeye başladı. "Hadi diyelim bana bağlı olmayan bi şirket buldu- tabi bu çok zor, bi iki tehditle ailen sefalet içinde sürünür" dedi adam. Sonunda yanıma gelmiş ve bana bakıyordu, ya da eğilmiş bana bakıyordu. Adam 1.95 di ben ise 1.63, evet 1.63. "Benden ne istiyorsun o zaman?" dedim gözlerim dolarken, bu fazlaydı. "Sadece benimle evlenmeni istiyorum" dedi ve yüzüme daha da yaklaştı, geriye kaçamadım çünkü şuan şoktaydım. "Beni kendine fena bağladın küçük cadı" dedi ve yanağıma bi öpücük kondurdu.Öptüğü yerin yanması iğrençti, bu duyguyu hiç sevmedim. "Ben daha 17 yaşındayım, reşit bile değilim, seninle evlenmem git kendine başkasını bul... Hem bi daha bana dokunma!" diye isyan ettim. Bi iki adım geriye kaçtım.Bunu kendisinden 9 yaş küçük birisinden istiyordu. "Reşit işini hallederim ama aileni dilenci olarak bulabilirsin" dedi adam ve bana yaklaştı. "Bende onlarla birlikte-" "Yo, hayır" dedi ve kahkaha attı. "Sen istesen de istemesende benimle kalacaksın zaten" Kitap kapağı

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Biricik Dinçer Evinin prensesi, Dinçer' lerin göz bebeği, şimdilerin Ateş Parçası...Hayatını kurtaran, abisinin sınıf arkadaşına duyduğu hayranlığı yaşı büyüdükçe onu her anlamda bağlayan büyük bir aşka dönüşmüştü. Kahramanına duyduğu aşkı gün gelmiş kalbini paramparça etmiş, gün gelmiş aşkının her zaman önüne geçtiği bir nefrete ev sahipliği yapmıştı. Yıllar geçerken, içindeki aşkı bir kişiyle bile paylaşamayıp, sevdiği adamın kız arkadaşlarına arkadaşlık etmişti. Sevdiği adam tarafından her duyguyu sonuna kadar tadan kalbine artık bunlar ağır gelmeye başladığında planlarını öne çekip herkesten uzak kalmayı seçti. Gitti ancak, geri dönmedi... Taki çok sevgili kahramanının nişanlanacağı haberini alana kadar. O her zaman istediğini alan biri olmuştu ve asla değişmeyecekti. Doruk Karahan Karahan ailesinin tek çocuğu, ailesinin geleceği...Sınıf arkadaşı Umut' un kız kardeşinin hayatını kurtardığında hem iyi bir aile dostu edinmişler hem de en iyi dostu ile tanışmıştı. Biricik ise sürekli peşlerine takılan tatlı, güzel ve sevimli baş belası bir kız kardeşti onun için. Yıllar geçtikçe onda önemli bir yer edinen Biriciğinin ani gidişine fazlasıyla üzülmüş, çoğu kez ona ulaşmayı denemiş ancak başarısız olmuştu. Yıllar sonra dönen kızın ise Biricik ile hiçbir benzer yönü yoktu. Biricik-Doruk 28.05.2018