dear tix; © Iighter

❝Tylko że to są łzy istnienia. Takie łzy muszą się z człowieka ulotnić, bo inaczej zostawią po sobie szramy na duszy.❞ © drobnosc; 2020 Praca bierze udział w konkursie literackim "Rozgrywki poetów" organizowanym przez @Stowarzyszenie_UP.

Historia, która ukazuje, że miłość wcale nie patrzy oczami, a sercem. On jest wypalonym muzykiem, a Ona zajmuje się jego kwiatami. © fakelilou 2015

Bądź moim słońcem i rozjaśnij mi właściwą drogę, żebym wiedziała, którą mogę dotrzeć do ciebie. ____ 2020

Naiwna nastoletnia miłość. Niezrozumiała, pełna niedomówień, czasami bez sensu, źle zaczęta, błędna, pełna pomyłek i złych zachowań. A jednak wciąż miłość. I to, cholernie, silna. Wiedziałam, że jest idealny i go pokochałam. Później zobaczyłam, że wcale nie jest idealny i pokochałam go jeszcze bardziej. Widziałam też, że jest z nim coś nie tak, odkąd go zobaczyłam. Był taki chłodny i pełen rezerwy. Odstraszał wszystkich. Kiedy Dylan dołączył do mojego liceum, w małym miasteczku w Anglii, nie spodziewałam się, że będzie on dla mnie, aż tak ważną osobą. Nie widziałam, że będę potrzebowała go bardziej, niż kogokolwiek. Pragnęła bardziej, niż czegokolwiek. Tak po prostu nagle zaczął chodzić ze mną do jednego liceum, do jednej klasy. Nie mogłam do niego dotrzeć, trzymał mnie na dystans, a jednocześnie nie był daleko. Nie wiedziałam tylko jednego... Dlaczego był taki zimny i bezuczuciowy? Co kryło się za tą maską, którą na siebie zakładał? KSIĄŻKA JEST MOJA, NIE ZGADZAM SIĘ NA KOPIOWANIE! @fetishforlove2018

Mogłam być kimkolwiek zechcę na tym świecie, a zdecydowałam się być jego. (c)youmademyday7

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!

''Jeździliśmy po całym mieście, słuchaliśmy hip-hopu i rocka, paliliśmy fajki i całowaliśmy się na tylnych siedzeniach mojego samochodu.'' Uwaga: relacja bohaterów rozwija się dość szybko. * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ○ Opowiadanie zawiera sceny erotyczne oraz liczne ilości wulgaryzmy Jest to kontynuacja opowiadania ''Kochamy siebie'' z perspektywy Sebastiana. Znajomość poprzednich części nie jest wymagana!!!

Oboje siebie nienawidzą i oboje o tym wiedzą. Tyle nienawiści, ale dalej są blisko i nie mogą się uniknąć. Może najwyższy czas z tej odwiecznej walki wyrosnąć? Co się stanie, jak jeden moment zmieni wszystko? Jest to kontynuacja opowiadania ''Mój mały mężczyzna'' z perspektywy Jane. Chciałabym ZAZNACZYĆ, że w tym opowiadaniu znajdują się liczne błędy, jak i w pozostałej serii Mój mały chłopczyk - Kochamy siebie. Pisała to zbuntowana 16-latka, której na tamten moment w głowie była tylko zabawa. Mimo że teraz patrzę na to z zażenowaniem, jest to cudowne wspomnienie mojej młodości. Zdecydowałam pozostawić wszystkie powieści w oryginalnej wersji, ponieważ są częścią mojej przygody z pisaniem. I z tego miejsca chciałabym Ci życzyć, abyś się nigdy nie poddawał. * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ○ Opowiadanie zawiera sceny erotyczne oraz liczne ilości wulgaryzmy Najwyższe notowane #1 w Romans - 28.10.2016 ♥

Nora Winslow, w wyniku traumatycznych doświadczeń z dzieciństwa i diagnozy, która zakłada, że zostało jej pół roku życia, w ogóle nie wychodzi z domu. Dziewczyna ma praktycznie zerowe doświadczenie w relacjach z innymi ludźmi, co w gruncie rzeczy bardziej niż samej Norze przeszkadza jej mamie, która siłą posyła córkę do szkoły, by ta przed odejściem poznała smak przyjaźni i miłości. Ale pójście do liceum i żenujące spotkania szkolnej grupy wsparcia to tylko wierzchołek góry lodowej. Nora nawet nie spodziewa się, że na drodze do spokojnego ukończenia szkoły mogą pojawić się kłopoty. Kłopoty te mają czarne włosy, ciemne oczy, tatuaże na rękach i powszechnie znane są jako Parker Presley, przez wielu uznawany za alegorię chaosu i nieporządku. Wkrótce Nora przekona się, że każda plotka zawiera ziarnko prawdy, a Parker faktycznie jest jedną z osób, których dla własnego bezpieczeństwa lepiej unikać. Ale co zrobić w sytuacji, gdy unikany człowiek na siłę wchodzi ci z butami w życie, a ty nie masz serca, by go z niego wyprosić? Okładka wykonana przez @Tail90 Praca została nagrodzona w konkursie literackim "Splątane nici".