"Korhan git artık." Dudaklarından dökülen sözler ruhuna ağır geliyordu. "Kıyamıyor musun ona." Adamın sözleri birer zehir gibiydi. Korhan iğrenerek dudaklarını ayırdı. "Kıyamadığın için mi yok sayıyorsun sana yaşattıklarını!" Korhan artık ne söyleyeceğini şaşırtmıştı. Bedeni bir enkazdan farksızdı. Hâlâ nasıl birşey yok diyebiliyordu. Hicran adamın sözleriyle istemsizce gülümsedi. "Sen ne biliyorsun be!" Dudaklarının arasından çıkan ses oldukça sert ve toktu. "Sen benim neler yaşadığımı nerden biliyorsun!" "O cehennemden kurtulmak istemedim mi sanıyorsun?" Gözünden akan bir damla yaş çenesine doğru süzüldü. "Kaç kere polise şikayet ettim. Yalvardım! Beni canımdan edecek dedim anlamadılar!" Yüzünü kapatan uzun sarı saçları kadını daha kötü gösteriyordu. "Evime bir kere bile polis gelmedi. Ama öldürülseydim işte o zaman evimden çıkmayacaktı polis!" Boğazına takılan öyle büyük bir acı vardı ki, dudaklarını araladığı anda dökülmeye başlayacaktı sanki. "Yalnızca iki gün, o bana yaşattıklarını yalnızca iki gün nezarethanede kalarak ödedi." Korhan kadının gözlerindeki geçmişin acı yansımasıyla yutkundu. Boğazında öyle büyük bir acı takılmıştı ki, canının yandığını hissetti. "Sonra ne oldu biliyor musun?" Hicran'ın dudaklarını acı dolu bir gülümseme kapladı. "Dağıttığı suratıma yeni yaralar ekledi. Beni öldüresiye döverken neredeydi mazlumun yanında olacak devlet!" Hicran acıyan canını daha fazla gizleyemedi. "İnsanların o yere göğe sığdıramadıkları adalet neredeydi!" "Ben bu cehennemden kurtulmak istedim, ama kurtulmama izin vermediler."

"Papatya," diyor. "Öyle narin öyle hassas bir çiçek ki, bakma öyle dağda bayırda hattâ bozkırda yetiştiğine... Sevmesini bilirsen ziyan olup gitmez be Adile..." İki parmağı arasında tuttuğu papatyaya bakıyor hüzünle... "Adile ne olurdu, bir şans versen bana ha? Ah ah... Geç kaldım ben sana, seni böyle hoyratça paramparça edenin nefesini kesmek var amma yine sen üzülürsün diye korkuyorum," diyor. Bakışları benden medet umarcasına... "Çok mu seviyorsun beni?" diyorum. Bakışları öyle umut vadediyor ki anlatamam. "Çok..."diyor. Başlangıç :07.03.2019

Aşık bir genç kız. Mutluluğuna izin vermeyen bir psikopat. O bir küçük anne. Zorla sahip olunmuş bir hayat, aşka engel olabilir mi?

BiTTi! "Allah güney rüzgarına arap atını yaratmasını buyurmuş,öyle olsun demiş rüzgar.. ardından bir rüzgar yaratıp atın yelesine bağlamış ki; nereden geldiğini unutmasın istemiş, at o kadar kurnaz o kadar hızlıymış ki kimse üzerine binmeyi başaramamış sonun da onu evcilleştirmeyi başaran İsmail olmuş . Adını da KÜHEYLAN koymuş...seni evcilleştirmek ah!"derken derince baktığı gözlerinin için de kaybolmuşdu bir an.. Pekmez dinlediklerinin etkisin de kalarak ;"peki ya sen İsmail olduğuna emin misin?" Sorusunu kurtardığı tek elini Can'ın ensesine koyarken sormuştu. Alnını alnına yaslayarak sıcak ve baharatlı nefesini Pekmez'e üfürerek,"AH küheylan sen adamı çıldırtırsın,Küheylan sensen adı İsmail bırakmam bu memlekette." "evcilleştir o zaman beni," derken ensesinde ki elinin tırnaklarını boynuna batırarak derin bir çizik attı. Can acı ile boşluğa düştüğün de Pekmez'i bırakarak geriye sendeledi.Boynunu tutarak kapıya doğru giden Pekmez'e baktı. Pekmez, "İsmail misin anlayalım?"diyerek açtığı kapıdan çıktı.... haziran 2016

İhanetin acısını en derininde hissetmiş bir kadın ve adam... Ayakta kalmak hiç bu kadar zor olmamıştı... Yaşamak için izlenen yollar ve çıkmazlar... İki yarım kalmış yaralı kalp bir olabilirmi ?

Çocuğumun annesine anne diyemeden büyümesini nasıl kabullenecek miydim. Peki başkasına anne demesini kabullenebilecek miydim?benim içim onun için yanarken sonrası için ne olacaktı acaba? kızım başkasına '' SANA ANNE DİYEBİLİR MİYİM '' dediğinde kabul edecek miydi?

Yasak olanın verdiği haz mıydı; bizi günaha iten? Ya da aşk mıydı; yasak olmasına rağmen günahını göze aldıracak kadar gözümüzü kör eden? Adamın gözleri miydi kızın aklını bulandıran? Yoksa kendisine sunduğu yüreği miydi onu eşsiz kılan? Evcil bir hayvan gibi on dokuz yıl boyunca kapatıldığı odadan dışarı adımını attığı an kaderinin çoktan yazıldığını anlamıştı küçük kız. Ya bileklerine vurulan kelepçelere boyun eğecek, ya da kendisi için çizilen sınırları aşarak gerçek dünyayla yüzleşecekti...

Deniz ailesi ile birlikte Almanya'dan Türkiye'ye kesin dönüş yapar. Yan komşusu Selma Hanım'ın oğlu Rüzgar ile tanıştıktan sonra, hayatı 180 derece değişir. İletişim için: İnstagram: dlrgue

Asmin annesinin gül kokulu emaneti . Doğarken annesi babasına emanet ediyor . Büyürken babası amcasına . Çocukluktan başlıyor emanet yüreği ... Ömrü emanet ile geçen Asmin yirmisinde ay yüzlü pamuk kalpli bir kız. . Her şeye inat neşesi ile karşında ki insanın içini ısıtan bir ateş parçası ... Amcasının oğlunun kaçırdığı kıza bedel olarak Asmin'i Kiratlıların onaltı yaşında ki oğlu Baran'a verdiler . Emanet ömrü berdel oluyor kardeşim dediği çocuğa ... Asmin'i bırakmıyor kaderi tam her şey umutla yeşermeye başlarken bu sefer Baran abisi Berat'a emanet etti . "Onu çok sev abi o suçsuz o kimsesiz " "Sevdam sana emanet "dedi . Adana'dan İstanbul'a uzanan Emanet Sevda ... SEVDA SERİSİ I Başlama Tarihi 12/12/2017 Bitiş tarihi 21/03/2018