Emir, Mısra'nın kolundan tutup, ilerlemesini egeleyrek kendine doğru çekti.Ve aralarında nerdeyse hiç mesafe kalmamasına neden olmuştu. İşte o an sessizlik sardı her yeri. Nerdeyse sensizilk onları kendi içinde boğacaktı. Ama Emir, buna izin vermeyerek. "Sen, hala beni seviyorsun. Bu her bakışından beli." Genç kız, bu sözleri duyunca geçmişte ona yaştıkları gelir aklına, geleçeği aklından hiç çıkmamışt ki... Ve bu sözleri gözlerinin isteksiz bi şekilde dolmasına neden olmuştu. Saniyeler sonra da içinde büyütüğü o nefretle doldu gecenin karanlığı kadar koyu gözleri ve karşısındaki adamın o nefretle bakarak. "Senden, nefret ediyorum!.. Sesinden, yüzünden, nefesinden, sana ait olan herşeyden nefret ediyorum!!! Hiç kimseden nefret ettiğim kadar ediyorum!.." diyerek kalbini parçalayan bir cevap vermişti Emir'e. Sonrada onu tutan ellerinin arsıdan kurtularak Emir, büyük bir kalp acısıyla baş başa bıraktı. Emir, bu sözleri duymayı hiç ummamıştı. Evet, sevdiğini söylemesini beklemiyordu. Ama bu kadar ağır sözlerde beklememişti. Ve ummadığı kadar da canını yakmıştı o sözler. Kalbini birden tuzla buz etmişti. Göğsünde hissetiği tarifsiz acı hiç bitmeyecek gibiydi.Ve sessizlik bütün bedenini birden sardı... ❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇ Aşk ve İntikamın birbiriyle harmanlandığı, KAN Ve GÖZYAŞI Geçmiş bi şekilde gelecekten intikamını alıyor... 'Ey aşk! sen, bana bir ceza olarak verildin...' (Tüm hakları saklıdır)

14 yaşındaydım ve karanlığa hapsolmuştum. Karanlıklar hapisanesinin, hiç beklemediği anda içeri tıkılmış mahkumu ben. Tek kurtuluş yolum Ege Uras. Ege Uras, 17 yaşında, olgun, her genç kızın hayalindeki yakışıklı genç adamdı. Mükemmel bir ailesi, hayatı, geleceği vardı. Her şeyi vardı ama bir şey eksikti. Bir baş belası eksikti. Mükemmel geleceğini, hayatını mahvedecek bir baş belası. Her şey mükemmeldi ta ki beni karanlıklar hapishanemden çekip kendi hapishanesine tıkana kadar. Şimdi Ege Uras, öfkeli, hiçbir genç kızın hayalini kurmadığı ve istemeyeceği kadar nefret dolu bir genç adam. Hayatı, ben ve geleceği mükemmel değil. Mükemmel diyarına düşmüş bir baş belası her şeyi mahvetti. İkimizde onun hapishanesinin mahkumlarıyız. Benim suçum onun hayatını mahvetmek. Onun eksik olan baş belası olmak. Onun suçu.. Onun suçunu bilmiyorum ama onun cezası benim. Ona verilen en kötü ceza benim. Ben Nihan Uras, Ege Uras'ın her seferinde daha fazla nefret ettiği eşiyim. Onu seviyorum. İşte benim cezamda bu. Ben seviyorum, o nefret ediyor. Bizim cezamız hayatlarımızın aklımın ermediği bir şekilde kesişmesi ve birbirimizi bulmamız. Belki de onun beni bulması. Benim cezam o, onun cezası ben. Biz birbirimizin cezasıyız. Ne zaman ona yaklaşsam o benim canımı yakar, umursamam. Onun canı yanıyor mu bilmiyorum. Eminim canı yanmıyordur. Yani en azından umarım. Neden yansın ki? Benden nefret ediyor neden yansın? Cevap oldukça kesin canının falan yandığı yok. Canım ne kadar yanarsa yansın asla umursamayacağım ve pes etmeyeceğim. Ben bu suç yüzünden müebbet yemişim. Bir ömür boyu cezamı çekecekken ondan vazgeçmeyeceğim. Ne yaparsa yapsın onu sevmekten vazgeçmeyeceğim.