Geçen hafta, geçen ay ve geçen yıl yaşadıklarım... Hepsinin dünden,bugünden ve yarından hiçbir farkı yoktu ve olmayacaktı da.Her gün bir önce ki gün gibiydi ve bu durum artık bir döngüyü de beraberinde getirmişti. Hayatın bana çizmiş olduğu bir sınır vardı ve ben o sınırı aşamazdım, aşmamalıydım. Sınırın ötesinde beni bekleyen hayallerim vardı ama onlara ulaşmamı engelleyen felâketlerim de hemen o sınırın ardındaydı. Böyle bir durumda o sınırı aşmama ne gerek vardı ki? Yıllardır hep böyle düşünmüştüm 'ne gerek vardı ki?' ta ki o güne, ona kadar... Hayat bir anda benim için bir kâbusa, bir felâkete dönüşürken bana düşen ise sadece felâketler zincirini izlemekti.İzlemek ve hayatın kahkahalarını dinlemekti.