Onu gördüğü ilk günden beri boş hayallere kapıldığını düşünen Mercan yeni işine başladığı gün onu karşısında görünce oldukça şaşırır. Bu platonik aşka bir dur demelidir ama bulunduğu şartlar onu hoşlandığı adama doğru itmeye başlar. Bu noktada artık ona kapılmaktan başka yapabileceği hiçbir şey yoktur. Altuğ bir kadın doğum asistanıdır ve aile dostları olan Levent Öztürk kadar iyi bir doktor olmak en büyük isteğidir. Hayatında aşka yer yoktur ama onu son derece sinir eden yeni iş arkadaşı ona bazı duyguların varlığını hatırlatır. Delicesine karşı çıkarken ne istediğinden habersizdir. "Mercan ben..." Gözlerime cesurca bakmaya devam ediyor. İstemsizce ona doğru bir adım atıyorum. Geri çekiliyor bir adım ve ben bir adım daha atınca odasının içine giriyorum. Hipnotize olmuş gibi bakışlarımızı birbirimizden çekemiyoruz. Onu öpmek istiyorum parmaklarım tenine dokunmak istiyor. O an aklım hata yapıyorsun hemen odadan çık, büyük bir hata olacak diyor. Onu dinlemek istemiyorum. Sadece bir öpücük... Birkaç adım daha atıyorum ve çok yakınız artık. O da kaçmıyor sadece bana bakıyor. "Altuğ..." diye fısıldarken nefesi yüzüme vuruyor Uyarı: Kurguda yetişkin içerikli sahneler vardır!

Orası Mardindi Yürekleri Kanatır Acılı Feryatlar Dökerdi İnsanların Ağızlarından Aylin Güzelliğiyle Dillere Destan Olmuş Bir Kadındı Kızıl Saçları Kahve Köpüğü Gözleriyle Gören Bir Daha Bakıyordu Ama O Çocukluğundan Bu Yana Dayısının Oğlu Miraç Ağaya Sevdalıydı Üç Yıl Önce Evlenmişlerdi Miraç Ağa Bir Kere Sevgiyle Bakmamıştı Genç Kadına Hep Anlamsız Bir Öfkeyle Doluydu Genç Kadının Çocuğu Olmuyordu Genç Adam Artık Genç Kadının Yüzüne Bakmıyordu Bile O Miraç Ağaydı Aylinle Çocuk İçin Evlenmişti Acımasızdı Herkes Korkardı Ondan Kız Kardeşine Bile Acımamıştı O Mardin Onun Öfkesinden Ölesiye Korkardı Karısıyla Evlendikten Bir Yıl Sonra Kömür Karası Saçlarıyla Kömür Karası Gözleriyle Mihribanı Görmüştü Genç Kızın Peşindeydi O Zamandan Beri Çıkmazdı Aklından Kömür Karası Gözlü Mihriban Bilmezdi Ki Mihribanın Gönlü Kuzeni Selimdedir Bilse Yaşatırmıydı Genç Ağa İkiliyi Genç Ağa Kararlıydı Kuma Alacaktı Mihribanı Karısı Feryatlar Etsede Duymazdı Ki O Miraç Ağaydı Acımasızdı "Biliyor musun?" "Neyi?" "Neden senin için bu kadar mücadele ettiğimi sorguluyorsun hep kendi kendine ama bilmediğin bir şey var ben hiç bir şeyi beni sev diye yapmadım." Şaşkınlığını yosun yeşili gözlerinden görebiliyordum.Şaşkınlığı bile öylesine tatlıydı ki "Seni seviyorum diye yaptım Miraç " İki Kadının Acı Dolu Feryatlarının Kanayan Yüreklerinin Hikayesi Bu İki Kadını Yakan Bir Ağanın Hikayesi

Karısının ölmesiyle tüm dengeleri değişen ve kızının öğretmeniyle yeniden aşkı tadan bir baba ile aşkı hiç ummadığı bir adamda bulan bir öğretmenin öyküsü... Not: Mafya kitabı değildir. Yetişkin okurlar için uygundur. Yetişkin içerikli sahneler içerir. Ön yargılarınızı bir kenara bırakın ve hikayenin ilk bölümlerine göre hüküm vermeyin! Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Başlama Tarihi: 16.06.19

İlk 4 bölüm tanıtım amaçlıdır. Hikayenin tamamı için dreame hesabıma beklerim :) Linke profilimden ulaşabilirsiniz...

Bir umut kırıntısı benim kalbim. Işlenilen suçun ağırlığında canımı almak için yemin edenlere inat , umutla bekliyordu işte . Kocamı öldürdüm ama bu suçu ben değil babam işlemişti. İstemediğim o adama beni satarken, içki parasına beni meze ederken. Aslında o girmişti benim günahıma en çokta o suçluydu işte. Bu suçu ben değil beni buna itenler işlemişti. Oğlumun daha kokusunu bile bilmediğim, içime çekemediğim evladımın aslında ölmedigini, kocam tarafindan zengin bir aileye satıldığını öğrendiğim de.. O gece girmişlerdi benim günahıma .. Ben değil beni bu suça itenler suçlu.. ## Gök gürültüsünün yankılandığı o kara gece de yağmurun sicim sicim yağmasına inat karanlıkta ki yüzün can alıcı sözleri belirdi.. "Eğer oğlunun yerini öğrenmek istiyorsan.. Şimdi gidip o evi soyacaksın.. Ben paramı sende oğlunu alacaksın" ## Arkadaşlar A-Z hikaye bana ait, herkesin emeğine saygı duyduğum gibi aynı karşılığı beklerim. Kapak çalışması bu sitede olmayan bir arkadaşıma ait. Ona sonsuz teşekkür ediyorum böylesine güzel bir kapağı bana hazırladığı için ?

Nefret ile başladı... Aradan zaman geçti. Kalbimin kilitli kapılarını Kelebekler çaldı. Kalbim kelebeklere ısındı, saklı kapılarını açmaya karar verdi. Ama bir soru sordu önce onlara, kapılarını açmaya emin olmak için. 'Bir gün sonra beni terk etmeyecek, sonsuzluğum olacaksan gel.Yoksa git.' Kanat çarptı kelebekler ve içinden biri cevap verdi kalbime. 'Kalp kapakçıklarının odalarını aşk ile dolduracak, onu her gördüğünde kalbinden midene doğru kanat çırpacak ve seni uçuracağız. Değil bir gün, sonsuza dek kalbinde bulunacak onu gördüğünde seni dünyanın en özel en mutlu insani yapacağız." Nefret ile başlayan hislerini Aşk ile mayalayacağız. Ve sen tamamlanacaksın..

Töre... Töre neydi? Töre yüzyıllardır sürdürülen bir gelenekti. Töre kandı,intikamdı Töre ölümdü. Töre davaydı. Töre ablasını öldüren çocukların temiz kalbiydi. BERDEL Göze göz,dişe diş, kana kan, cana can... Amed,Rıha ve Midyat Bu üç şehrin yüzyıllardır süre gelendi TÖRE. ... Urfa'nın Fırat'ı, Mardin'in Dicles'i birleşir ama Avjin ve Agir bir olamazdı. Avjin suysa, Agir ateşti. Kozanovalı ve Arslanoğlu aşireti arasında ki amansız kan davasına karşın birbirlerine aşık olan Hewran ve Berfin'in hatasını ödeyecek olan canlar kurban edilmişti çoktan. Bir insan kime aşık olacağını seçemez onların gönlü de seçmedi. Biri duru suydu, biri azgın dolup taşandı ama birleşir dökülürdü. Tüm BERDEL hikâyelerini unutun onların Aşkı imkansız değil daha fazlası. Yakıp kavuracak ateşe su, ferahlatan suya ateş olmaya geliyor.

Aşıktı toprak gözlüsü. Güzel gözleri, aşık olduğu kişiyi görünce ışıl ışıl parlardı. Bakmaya, tutmaya kıyamadığı o erkeksi, güçlü, sıcak elleri başka bir kızın elini tutardı. Canı yanardı o zaman genç kızın. Canından bile çok sevdiği toprak gözlüsü, başka bir kızın elini tutarken, nasıl canı yanmasındı ki? Her şeyini bilirdi Aslı, O'nun. Neyi sever, neye kızar, çayına kaç şeker atar, kahvesini nasıl içer, en çok hangi kitabı sever, neyi ister ..hepsini bilirdi. Mehmet'in kendisinden bile daha yakındı Aslı, O'na. Bebeklikleri, çocuklukları, gençlikleri birdi onların. Kalpleri birdi. Ama Aslı, seviyordu işte çocukluk arkadaşını. Çok seviyordu hem de. İçi gidiyordu Mehmet'ine bakarken. Mehmet ona dostça sarılıp, öperken içi gidiyordu genç kızın. Titriyordu elleri, eriyordu kalbi. Öyle güzel bakardı ki Mehmet kendisine...toprak gözlerini öyle güzel gezdirirdi ki Aslı'nın üzerinde. Bir de tatlı tatlı gülümserdi ya hani! İşte Aslı, kaybederdi kendini. Mehmet'i onu sevse, onu görse, onu bilse, onu öpse, onun elini tutsa olmaz mıydı? Ne gerek vardı yabancı ellere? Onun için titreyen, onun tenine değecek olmanın heyecanıyla terleyen kendi elleri dururken, neden başka bir kızın elini tutardı ki Mehmet? Kalbi onun için delicesine çarparken, nasıl da fark etmezdi bunu genç adam? Peki ya Mehmet? Horoz ibiğini(Öyle derdi Aslı'sına Mehmet) paylaşabilir miydi kimseyle? Fark etmeden içine yerleşen o tarifi mümkün olmayan duygularla nasıl baş edebilirdi? --- Aslı ve Mehmet, Nefretten Gelen Aşk(NGA) hikayesindeki Elif ile Ali ve Kenan ile Hayal'in çocuklarıdır. Bu hikaye NGA'nın devam hikayesidir. NGA'daki Aslı ve Mehmet kısımlarını okumak için son bölüm ve özel bölümlere bakın. Hadi, başlayalım.

Komik, kendi halinde dişli bir kadın karakter! Koca mavi gözü ve 'Deli Feride' lakabıyla gerçekten de sevilesi. Minyon, maskot bir dişi! Feride! Disiplin adamı, karizma, kendinden hiç taviz vermeyen ama gizli bir romantik olan adam! İsmi gibi kendisi de faziletli, olgun. Zihin gücü yüksek, kültür zengini ...yürüyen bir afet! Bera! Feride kendini pek beğenmiyor! "Güzel değilim." Papağan gibi tekrarlayıp duruyor dili. Güzel olup olmadığı kimin umrunda ki? Bu ikisi normal bir şekilde girmiyorlar birbirlerinin hayatına. Biri diğerinin kapısını çalmıyor. Ya da bir yerde çarpışmıyorlar. Ya da gözgöze gelip o gözlerde tutuklu kalmıyorlar. Birbirlerini görmeden, seslerini duymadan kapılıyorlar birbirlerine. İlk anda hem de! Tesadüf dediğimiz şey nedir ki? Bir arkadaş sitesinde başlıyor hikayeleri. Kaptırıyorlar kendilerini. Sonra sahne değişiveriyor birden! Feride, bir mesaj uzağında olan adamı karşısında kanlı canlı buluveriyor! Bera, O'nun mesajlaştığı Feride olduğundan habersiz! Feride de bir türlü söylemeye cesaret edemiyor! Ve hikaye asıl şimdi başlıyor.

İnsanların keyif alarak izledikleri tiyatronun acı çeken başrolleriydik. Oyunun sonunda ya alkış alacaktık ya da diğerleri gibi unutulup tarihin tozlu sayfalarında kaybolacaktık. Asel Nur Demir Yiğit Han Yücel Başlangıç: 05/02/2017