Bazı hayatlar vardır kurşuni renklere bürünmüş... Ne tamamen siyahdırlar, ne de tamamen beyaz. Araftadır onların ruhları... Oysa onların masalları toz pembeydi. Öyle başlamıştı ama öyle bitmemişti işte. O kurşuni rengin ilk fırça darbesini sevdiği adam atmıştı. Bir ambulans, bir albay ve bir kaç asker ve:"Kıdemli üsteğmen Oğuz Kavarna girdiği bir çatışmada şehit oldu. Başınız sağolsun." Sözü ile ruhuna isabet etmişti o kurşun. Sevdiği adama giren o kurşundan tek farkı vardı ruhuna giren kurşunun. Can çekiştiriyor ama öldürmüyordu; kendi rengine boyuyordu o ruhu ama bitirmesine izin vermiyordu bu azabı. Ne kadar yaşardı oysaki insan içindeki kurşunla... Tamamen boyamadan kurşuni renklere, o kurşunu ruhundan çıkarmak için o adamı bulmak için gitmişti Şanlıurfa'ya nereden bilebilirdi ki siyah bir Çift denize yenik düşeceğini. Nereden bilebilirdi ki toz pembe hayalleri kurduğu o adamın bile bile o kurşuni renklere boyandığını o kadını. Unutmayın aslında hiçbir hayat ne tam beyaz ne tam siyahtır... Kurşuni renkler her hayatta var olur! Bu hikâyede de olduğu gibi... ••• Yayinlanma tarihi: 14.02.2019 Yeniden yayınlanma tarihi: 12.08.2020 Kapak tasarım: @Lavender_odor ♥️ Not: eski adı OLVİDO olup 12.08.2020 tarihinde kurşuni renkler olarak değişmiştir. ☘23.03.2020 "Olvido" etiketi ile 1. ☘23.03.2020 "aga ve mezar" etiketi ile 2.

''Ahu Dila Tanin.'' Sesi şehrime düşen yıldırım gibiydi, sesi şehrime düşmekle kalmayıp evimi viran ederdi. Dehşetle kapattığım gözlerim, adım yabancı sesin dudaklarından döküldüğünde aynı dehşeti yaşarcasına tekrar açıldı. ''Lezâ Çukuru... Cehennemin yedinci kapısının önüne gelmekle kalmayıp, alevli ateşe dokunan ellerinle kapıyı açtın ve o çukura düştün.'' Birkaç adım attı, sıcak nefesi soğuktan çatlamış olan dudaklarıma değdi. ''Cehenneme hoş geldin diyemeyeceğim, sen zaten çok uzun zamandır burada yaşıyorsun.'' 🕸🕷

O gece bir sır düştü okyanusa, sır çarptı kayalıklara, kayalık ezdi büsbütün her şeyi ve sonra her şey esrarengiz bir şekilde başladı. O gece zihninden tüm benliği bir kalemle silip atıldı, ne geçmişine dair ne de kendisine dair hiçbir şey hatırlamıyordu. O gece derin bir bataklığı andıran adam geldi ve onu geleceğinden tutup geçmişe sürükledi, sürükledikçe karanlık bir boşluğun içinde sallandı. Sonra... Sonra, Derin bir tutku yılan gibi sarıldı bedenlerine. İç içe geçmiş bir zincir gibi ne kopabildiler ne de bir bütün olarak paslanmadan kalabildiler işte bu onların arasındaki âşkın basit bir betimlemesiydi. "Cinnetimin içindeki akıl hastanemsin sen benim." ❄⛓

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG