Umudun yok olduğu bir yaşam...

Çok sesli bir yalnızlık oldu şimdi güncem . Boş boş sayfalarda anlatamadıklarımın anlamı var ..

Dedem Korkut Hikayeleri

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Eğer aşkı yaşamayı öğretenimiz olsaydı, belki de çok uzaklarda saklanmazdı mutluluk. Hayat bazen bizlere türlü türlü zorluklar yaşatsa da apansız, tek bir hamlede yaşamımızın yönünü değiştiriverir ve bunu tabii ki aşkla yapar. Eğer aşkı yaşamaktan bihaberseniz, bu kutsal armağanın bir değeri kalmaz. Ancak karşınızdaki kişi size aşkı öğretecek birisi ise, işte o zaman gerçekten yaşadığınızı hissedersiniz. Aşka tüm kapılarını kapatmış olan Elif'in kapısını, zamanın bir gün kendisine çalınacak kapı sunmasını bekleyen Murat aralayacaktır. Bu buluşmanın ardından Elif'in hayata merhabası, Murat'ın elvedası; Elif'in tüm ilkleri, Murat'ın sonu, Elif'in ilk nefesi, Murat'ın son nefesi olacaktır. "Yıldızlar..." dedi Mert. Duraksadı. Sesi dingindi." Ne kadar tuhaflar değil mi?" Gizem az önce indirdiği başını tekrar yukarıya kaldırdı. Uzun zamandır ilk kez bu kadar içten gülümsemişti. Gördükleri karşısında etkilendiği açıktı." Onlar eşsizler." "Bu yüzden yalnız." Genç adam kederliydi. "Anlamadım." Gizem gözünü yıldızlardan ayırmıyordu. Ancak Mert'i can kulağıyla dinlemeye devam ediyordu. "Aslında kalabalıkmış gibi gözükürler. Belki de mutlu...Fakat yapayalnızlar. Kalabalığın içinde uzaklar birbirlerine. Çaresizler. Derler ki sevdiğine kavuşamayan yıldız, gamdan düşermiş. İnsanoğlu ise henüz kendisine derman olamayan yıldızdan çare arar, üstelik o çaresizlikten düşerken. Düşen, üzgün, yılgın ve umutsuz bir yıldıza bel bağlayacak ölçüde çaresiziz anlaşılan. Aynı zamanda bu eşsiz güzelliklerden bir tanesinin bir an önce düşmesini isteyecek kadar aceleci ve bir o kadar acımasız."