အန်တီသူဇာ
အန်တီအတွက်ဆိုရင်အသက်တောင်ပေးရဲပါတယ်အန်တီ
ရွာကိုရောက်တာမကြာသေးဘူးထိတ်တုံးက၁၆ခါလောက်ခတ်ခံရတဲ့မင်းလိုမြို့ကြီးသူလူဆိုးမကို တို့တော့ပြန်မချစ်ရဲပေါင်... #ဒေါ်မြသဇင်နွယ် ကျွန်မကိုငယ်ငယ်ထဲကအဘွားကပြောတယ်ကတော်ဖြစ်မဲ့ရုပ်တဲ့ဖြစ်မဲ့ဖြစ်တော့လဲ သူကြီးမကတော်တဲ့.. #မေယုယမောင်
ထွန်တုံးရွာသူကြီးရဲ့သမီးထွေးလေးနဲ့အမေ့ရွာကိုပြောင်းလာသူ သူနာပြုဆရာမလေးတို့ရဲ့ရေစပ်လှလှလေး နဲ့ ရွာဓလေ့တွေကိုမှတ်သားရသလောက်ရေးသားဖော်ပြသွားမှာဖြစ်ပါတယ် Ficထဲပါတဲ့အချက်အလက်တွေကစာရေးသူစိတ်ကူးမို့အပြင်နဲ့ကွဲလွဲနေနိုင်ပါတယ် ထြန္တုံး႐ြာသူႀကီးရဲ႕သမီးေထြးေလးနဲ႕အေမ့႐ြာကိုေျပာင္းလာသူ သူနာျပဳဆရာမေလးတို႔ရဲ႕ေရစပ္လွလွေလး နဲ႕ ႐ြာဓေလ့...
ဒီဇာတ်လမ်းလေးမှာတော့ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ရဲ့ ဒုတိယနှစ်ကျောင်းသူလေးရဲ့ ဆရာမရဲ့အချစ်ကို ပြန်လည်ရရှိဖို့ကို အပူအပင်မရှိဘဲ...ဘေးနာမှာရှိနေပေးပြီး ဂရုစိုက်ခြင်းအပြည့်နဲ့ ချစ်ခြင်းရဲ့အလကာ်ကို တွေ့ရှိရမှာပါ။အချစ်ဆိုတဲ့ ချစ်ဖို့ပဲ မဟုတ်ဘူး...ဖွင့်ဟဖို့ လိုကြောင်း နှင့် ချစ်ခြင်း၏ ခေါင်းစဉ်ခွဲတစ်ခုဖြစ်နဲ့ ဂရုစိုက်မှု အကြောင်းကို...
ဖြင့္ျပဖို႔ သတိၱနည္းခဲ့တာေၾကာင့္ သမီးနဲ႔ေဝးခဲ့ရေပမယ့္ ဆရာမခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာကို သမီးေလး သိဖို႔အတြက္ပဲ ဖြင့္ေျပာခဲ့ရတာပါ..နီးစပ္ဖို႔ မေမွ်ာ္လင့္ေတာ့ပါဘူး.. ဆရာမ ေဒၚမိုးျမတ္ ...................................................... ေၾကာက္စိတ္ထက္ ဂုဏ္သိကၡာကို ငဲ့ကြက္ခဲ့တာေၾကာင့္ အျဖဴေရာင္စည္းေလးပဲ ခ်ျပခဲ့ရတယ္.....တိ...
နှလုံးသားဖြူစင်တဲ့ ပရဟိတဘုရင်မလေးတစ်ပါးကို ချစ်မိသွားတဲ့ ဆရာဝန်မလေး ထိုဘုရင်မလေးက သူမစွန့်ပစ်ခဲ့ဖူးသူတစ်ယောက်ဖြစ်နေတဲ့အခါ မာနကြောင့်ခံပြင်းမိသူ ဒေါက်တာ ဝင့်သူအောင် နာကျင်မှုတွေထွေးပိုက်ကာ မေတ္တာငတ်နေရှာတဲ့ နှလုံးသားဖြူစင်သူလေး၊ စွန့်ပစ်ခံရမှာကြောက်ပြီး ဒဏ်ရာတွေပေးခဲ့သူကိုသာ ရူးရူးမူးမူးချစ်မိနေသူလေး....... နှင်းဦးမော...
ကျွန်တော့်အချစ်တွေအကုန် 'မ' တစ်ယောက်တည်းကိုပဲပေးချင်မိတယ် ခွန်နန္ဒမောင်(Transman) မောင်က မရဲ့အရာရာပါ ဒေါက်တာ စုလဲ့နှင်း