"Bazı duvarlar demirden değil, kalptendir..." Lise öğrencisi bir psikolog adayı, sınıfça cezaevine yaptığı bir proje ziyaretiyle hayatın karanlık tarafıyla tanışır. Mahkumların hikâyelerini dinleyip anlamaya çalışan genç kız, kimsenin yaklaşmaya cesaret edemediği, aşiret varisleriyle iç içe olup onları incelemeye karar verip, hayatının başka bir boyutuna şait olacaktı. Sessizlikle örülmüş bu duvarları yıkmak kolay görülse de bir o kadar zor olacağı en başından belliydi. Aşiretler arasında geçen hüsumetler onun kafasını daha da karıştırıp çözülmeyecek bir hüküm giydirecekti. Bu beyaz ile siyahın karışma hikayesiydi... Bu o kelepçenin anahtarını bulmanın hikayesiydi...

🕊️03/02/2023 🕊️ ••• En kolayı bırakmaktı, en zoru ise bağlanmak. Ama çoğu insan artık bağlanmayı kolaylaştırmıştı. Oysa ki bağlanmak, ÂŞEKA' ydı... ••• Neydi bu hayatın çilesi? Neydi bahanesi? Çıkmaza sürükleyip bırakmak mı? Yoksa sürüklediği çıkmazda, mecburiyette, zorluğunu göstermek mi? Bilinmez! Mahinur da bilmiyordu. Bu çıkmazda ne yapacağını? Nereye gideceğini? Küçücük yaşta kaderin ona tattırdığı zorluğu, anne ve babasının yokluğu ile kimsesizliğini ilan edip yetimhanede büyümeye mecbur bıraktığı yetmiyormuş gibi memleketinden uzak bı konağa yardımcı olarak gitti. Memleketinin hasreti, özlemi... Peki yokluklarını her daim belli eden anne ve babasının mezarı... O bunları düşünür iken kaderin ona karşı hazırladığı ikinci büyük oyunu ağır, acımasız olmasına rağmen hırçınlığı karşısında bulunan mecburiyeti ve Mardin'in en genç, en büyük aşiretinin ağası olan Aram ZEMHEROĞLU duruyordu... ••• Kimi zaman yazarlar, düşünürler hayata dair öyle şeyler söylerler ki bu sözlerden ibret alırız ve dersler çıkartırız. Sizin için bu tarz sözleri bir araya getirmeye çalıştık. 𝑺ü𝒎𝒆𝒚𝒚𝒆 & 𝑨𝒚ş𝒆𝒈ü𝒍 ••• BU HİKAYEDE Kİ OLAYLAR HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KURUMLARLA İLGİSİ BULUNMAKTADIR. KİTABIN KURGUSU BİZE AİTTİR . KURGUMUN SAHNELERİ KOPYALANIP TAKLİK EDİLMESİ HALİNDE GEREKLİ HUKUKİ İŞLEMLER YAPILACAKTIR!.

VURGUN I, Kelebek Çiçekler çok yakında Lapis Yayınları ile raflarda!.. Geçmiş; yazılmayı bekleyen bir romanın ilk cümlelerini kulağıma fısıldadığında kurtarıcım olan adamın rahesinde ağzımdan akan kan vardı. ''Seni bulduğum gün kollarıma almasaydım, bunca kan durmazdı,'' dedi, sesi çığ düşüren dağların aşınmaz karlarını taşıyordu. Dağlar onun yuvasıydı, sinesine sakladığı yalnızlık ise bendim. Ondan ağabeyini alan acımasızlar benden de zihnimde taşıdığım hatıraları almıştı. ''Seni bulduğum günden sağ kurtulurdum ama affet, Leylifer. Sadece enkaz altında kalırım sanırken, sana bakarken titreyen sol yanımdan vuruldum.'' Bir eşikten öbürüne atlarken anladım; kanatları siyah benekli, kırmızı zehirli kelebek, ben senin dağlanan yarana vurgundum. Eğer bir gün ümit etmekten vazgeçecek olursan hatırla; göğsünün içindeki ağrılar seni bulduğum uçurumun kalbinde sızlamaya başlar. 🌨

Bana uzattığı kiraz çiçeklerine baktım. "Bu ne?" diye sordum şaşkın bakışlarımla. Acı kahve gözlerindeki parlaklık, sanki günümü daha fazla aydınlatıyordu. "Kiraz çiçeği." dediğinde güldüm. "Sağ ol söylediğin için ama neden aldın?" diye sorduğumda bakışları çiçeklere indi. Bir çiçeğe baktı, sonrasında ise bakışları tekrar benimle buluştu. Derin bir nefes aldı, içi gidiyormuş gibi. "Kiraz çiçekleri yeniden doğuşu simgeler. Bazı samuraylar için ise yaşamı ve ani ölümü. Sen ise yaşamı temsil ediyorsun." dediğinde uzanıp elindeki çiçekleri aldım. "Ya ölümü temsil edersem?" diye sorduğumda kaşları çatılır gibi oldu. "Ölüm sana yakışmaz." dediğinde kaşlarım havaya kalktı. "Dinden çıkacaksın şimdi." dediğimde güldü. "Yaşamı temsil etmen için elimden geleni yaparım. Eğer bir gün ölümü temsil edersen biz, artık biz değilizdir." .... 01.09.2022

🚫Kitabımızda ➕18 sahneler bulunmaktadır rahatsız olacaklar için önceden bilgilendirme 🔞‼️ Eğer bize bir şans verirseniz kendinizi hikayemizin içinde bulacaksınız lütfen bir iki bölümü okuyup geçmeyin sabırla bizi takip edin ❤️ *Hikayemize ortak olmak için davetlisiniz * Hayatının karardığı ile yeniden başladığı gün aynı olan Beliz'in hiç beklemediği olayların içine sürüklenişi .. Hayatının kararmasında payı olduğu birine aşık olup onu asla bırakamayan , yıkılan her şeyi tekrar tamir etmeye çalışan Araz Bizimle birlikte bu yolda yürümenizi çok istiyor , desteklerinizi bekliyoruz...❤️ Instagram hesabımız: @mavi_bogurtlen_1 Tiktok hesabımız:_mavıbogurtlen_

Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır. Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar. Annesinin zoruyla gittiği bir düğünde gözü bir Külhanbeyine çarpar, ama başı diktir, pek yüz vermek istemez. Düğün boyu bakışırlar, tek kelime etmezler. Adam da pek bir hoşuna gitse de Hasret bunca bakışı hayra yormaz, yine de içi kıpraşır. Beyaz gömleğine, yanık tenine, kara kaşına, üstünden ayrılmayan kara gözüne... Sonra nasıl olduysa düğünün gecesinde evine gitmiş, saçılmış dökünmüşken penceresinden bir ses işitir, akşamki adamı daha görmeden tanır. Penceresinin köşesine siner, perdesinin arkasına saklanır. Sesini duyar adamın, sonra sesini duyurur. Onca yıllık Hasret bir toz olur bir duman. Sonrası dere kenarı, dut ağaçları, üzüm bağları.. Geçmişten gelen bir Köygöçüren lafı, Hamza'nın Görgülü belası... ..... Tarihi bir hikayedir.

Aşk, ayrılık, gözyaşı ve pişmanlık... Sancılı Bir Güz Hikâyesi

Berfin, abisinin ne iş yaptığından habersiz liseyi iyi derece ile bitirmek isteyen bir öğrencidir. Bir gün abisini polislerin götürmesinin ardından abisinin gerçek işini öğrenir. Kurye. Uyuşturucu kuryesi. Abisini kurtarmak için o dünyaya girmesi ve kurye olması gereken Berfin için hiçbir şey beklediği gibi olmayacaktır. Her şey düşünülenden daha ağır, daha zor ve daha acı doludur... Özellikle de Bataklık'ın kötü kralının oldukça dikkatini çekmişken... Batıyorduk, en dipteydik. Ben onun gözlerine sahiptim, o benim ruhuma. Ölüyorduk. Ben onun ihanetine sahiptim, o her şeyimle bana. Şeytanla bir kumara oturmuştum. Kaybedeceğimi bilerek... (Kitap +16'dır. Küçük yaşlı okurların dikkatli olmasını istiyorum.) 09.07.2018