Viola woont al haar hele zestienjarige leven in de hoofdstad van Westerland; Utterdam. Omdat het eiland zich in een scheur van de wereld bevindt zijn bijzondere zaken zoals magie en monsters daar niet zo ongewoon als in de normale wereld. In eerste instantie zijn haar problemen rechttoe rechtaan: ze heeft een zware vorm van dyslexie en weet dat geheim te houden door haar goede geheugen en voorbeeldige voorkomen. Ze voelt zich alleen en onzeker, waardoor ze het niet aan de grote klok wil hangen. Als ze echter een boek van haar leraar geschiedenis krijgt, die haar een goed gebruik van dat boek toewenst, neemt haar verhaal een verrassende wending. Door in dat boek te schrijven verwenst ze een klasgenoot, Conner Loot, wat als onverwacht resultaat heeft dat ze via een droom in het verleden terechtkomt en daar de grootvader van Conner ontmoet. Het blijkt dat ze deze aardige jongen heeft vervloekt in plaats van haar pestende klasgenoot. Ze leert deze tijdlijn - en het feit dat ze een bepaalde gave heeft - steeds beter kennen en ontmoet engelen en demonen, die om een bepaalde reden om het eiland vechten. Als ze weer terugkomt in haar eigen tijd, is de wereld compleet veranderd. Samen met een beste vriend, Pip - die ineens in deze nieuwe tijdlijn op is gedoken - probeert ze een betere wereld te creëren. Dat werkt averechts: uiteindelijk verdwijnt zelfs het boek van haar leraar, met daarmee haar kans om fouten goed te maken. ▬▬▬ N.a.v. de Open Novella Contest 2023. Kan jij erachter komen hoeveel prompts ik heb gebruikt voor dit fantasieverhaal? Bevat geweld. Begonnen: 3-2-2023 Voltooid: 26-4-2023 ▬▬▬ 3e plaats ONC 2023

ONC 2023 vierde plaats [+ ronde 1 winnaar] Een droom is als een tuin, maar zoals elke tuin groeien er soms planten die we niet willen. Onkruid dat groeit waar onze bloemen hadden moeten ontkiemen. Dit onkruid is wat dromenvangers weghalen. Zij zijn de tuiniers van dromen. Zij zorgen ervoor dat nachtmerries ontworteld worden.

De mythische Fae zijn 1000 jaar geleden uitgestorven, alle magie met zich meebrengend. De mensen die de wereld nu bewonen beweren geen idee meer te hebben dat zij degene zijn die de Fae gedood hebben, terwijl zij in vrede kwamen. Alleen weet Aylin dat nog maar al te goed, zij is een van de Fae die de slachtingen duizend jaar geleden overleefd heeft en sindsdien reist ze over de hele wereld. Het is voor haar bijna tijd om weer haar eigen dood in scène te zetten en naar een volgende plek te reizen om haar diensten aan te bieden en dit leven als sluipmoordenaar achter te laten. Ze heeft echter nog een belangrijke opdracht te vervullen, de kroonprinses van het koninkrijk vermoorden. Ze had de pijl op de rug van haar doelwit gericht, een perfect schot ondanks de volle balzaal. Ze haalde rustig adem, trok de pees strak en maakte zichzelf klaar om de pijl te laten vliegen. Maar niets aan die avond klopte en Aylin raakt verwikkeld in een reis haar stoutste dromen achterna. Want zelfs als je meer dan duizend jaar oud bent, is niets wat het lijkt. Zeker niet, als je op een pad van stormen loopt. ~ Dit verhaal is geschreven voor ONC 2023, aan de hand van prompt 33. Ik had mijn pijl op de rug van mijn doelwit gericht, een perfect schot ondanks de volle balzaal. Ik haalde rustig adem, trok de pees strak en maakte mezelf klaar om de pijl te laten vliegen. Maar toen draaide mijn doelwit zich om en keek me recht aan, het doelwit vond me op de dakrand alsof hen al die tijd had geweten dat ik daar was. Het doelwit knipoogde. Verder zijn de personages, de verhaallijn en de wereld mijn eigendom en waardeer ik het zeer als niemand dit kopieert.