Te tere vdesim nga pak çdo dite, per te rilindur serisht - me te njejtat rroba, me te njejtat plage. Me te forte. Po nese thyhemi plotesisht? Nese shpirti na shqyhet ne mijera pjese, a do te mund te rilindim atehere? Apo do te jetonim perjetesisht ne nje dimension te mjegullt - fantazma mes te gjalleve, te gjalle mes te vdekurve.

Jola nje vajze shtatembedhjete vjecare e cila jeton me babain pasi mamaja e saj nuk jetonte me qe kur ajo ishte 6 vjec..Babai i saj se cilit ju desh te martohej perseri per te lare borxhet e familjes pasi nuk kishte pune.Jola nuk donte qe ta linte shtepie e saj ku kishte kujtimet e mamase dhe nuk e duronte dot njerken dhe pati nje zenke me babain.Ajo u largua nga shtepia pa degjuar babain .Duke vrapuar vuri re se kishte perfunduar ne nje rrugice ku ndodhej nje burre i dehur.Ai perpiqej ta prekte vajzen por ne ate cast dikush u shfaq duke shpetuar Jolen...Por kush eshte ky mistriozi?A do ti beje keq asaj?Dhe Jola do te rikthehet ne shtepi?

Kur mendon se gjithcka ka marr fund,nje jete e re rifillon. Forca fizike mund te demtoje fizikisht por forcen me te madhe e ka ajo qe quhet Ndjenje❤

Ku jam? Kam frike, vertete frike. Dua te arratisem, por nuk mundem ti shpetoj ketij vendi. Nuk eshte me vendimi im. Nuk jam me une ajo qe kontrolloj fatin tim. Dua te jetoj. Me degjon Zot? Tani jam me prane teje, apo ketu te kam humbur pergjithmone? Tani dua te jetoj. Dua te ndjej serisht ajrin e fresket te pranveres, flladin e lehte qe me perkedhel floket, eren e luleve, dua te prek serisht barin teksa shtrihem ne ate tapet te gjelber, dua te ndjej vesen qe me njom rrobat, dua te ndjej token nen kembet e mia teksa eci, dua te shof ngjyren e qiellit, detin, diellin, yjet. Dua te shijoj diten e ti frikesohem serisht nates. Dua te shof floket e bores teksa magjishem bien mbi toke, dua te dashurohem serisht. Dua te ndjej ngrohtesine e krahve te dikujt teksa me shtrengojne, e butesine e puthjeve te dikujt qe vertete me do. Dua te eci mes njerezve e me ne fund te ndihem pjese e turmes, e jo ndryshe prej tyre. Dua te vrapoj, te qesh, te qaj, te hidherohem, gezohem. Dua te rrezohem e te ngrihem serisht. Dua te jetoj. **Per te tere ju qe e keni lexuar me pare ne blog-un tim: Po transferoj historite e blog-ut ketu ne Wattpad! ©2012

Xheni eshte nje 16-vjecare e cila ka per qellim te mesoje shume. Ajo eshte nje nxenese shum e bukur dhe shume e mire ne mesime.I pelqejne sportet dhe luan shume mire.Ajo pelqen skateboard-in gjithashtu.Eshte vajze e forte e nuk e mundet kush ta vere poshte as me fjale plus qe eshte karagjoze e madhe.Per te tjera lexoni historine!

Cfare do benit kur jeta e vertete vendos t'ju trokase ne dere? Per Anen te qenurit serioze, e pjekur dhe racionale nuk jane aspak opsione. Pergjigja e saj eshte e thjeshte: do te arratisej!

Sara eshte ose me mire te themi ishte nje 19 vjecare si gjithe te tjerat deri ne diten e ditelindjes se saj, ku gjithcka ne jeten e saj ndryshoi. Per mire apo per keq? "Ai ishte i ftohte si akulli, por brenda tij kishte nje zjarr shume te madh, zjarrin me te madh ne bote, ate zjarr qe djeg gjithe boten brenda tij. Brenda vetes ai mbante zjarrin e shenjte te dashurise... Dhe ai ishte mafjozi qe i rrembeu zemren" Started : 16 qershor 2018 ❤ Finished : 3 Tetor 2018

Lusila Klarms nje vajze e thjeshte tetembedhjete vjece e cila dashuron muziken hyn ne universitet dhe aty gjithe historia e saj,ndryshoi rrenjesisht.Nenvlerson talentin e saj thjesht si te ishte dicka qe cdo kush e ben.Por zeri i saj qe ndryshe.Kush e zbulon zerin e saj?

| Ato dy pjese te se shkuares u bashkuan, duke vulosur te tashmen dhe te ardhmen e shume-enderruar. - Nuk mund te them "Fund", sepse ky eshte thjesht fillimi. Fillimi i dickaje te lene gjysem ne te shkuaren, shkrirja e nje buzeqeshje te ngrire nga ngricat e akullta te kohes. | Kjo esht historia e radhes qe do te publikoj ne wattpad :) Ashtu si edhe te tjerat as kjo nuk esht shkruar nga un, Autorja e historis esht: | VIKTORIA | Shpresoj tju pelqej :)

©2016