Aşk, hayallere tutunurken gerçeklerden düşmekmiş. Aşk, insanı kendisinden başkasıyla yakmasıymış. Aşk, kederden gülüş beklemekmiş. Aşk, insanın karşısındakini sekmesinden çok, onun vereceği acıları sevebilme cesaretiymiş... Hepsine yeterdi yüreğim. Hepsine vardı cesaretim. El olup gitmeseydin.... Sensizken o kadar boş ki içim. Ne zaman adını ansam yankı yapıyor. Böyle yaşanmaz diyorum. Ama böyle de yaşanıyor. Azala azala, tükene tükene, öle öle. Belki de senin için vakti gelince unutacağın bir şarkıydım. Kim bilir kimlerin adını silmek için beni bu şarkıya yazdın! Tüm bunlara rağmen diyorum ki keşke sana tekrar âşık olabileceğim başka bir hayat olsaydı. Ben aşkı arıyordum sende. İhaneti buldum! Keşke bulduğum gibi değil, aradığım gibi kalsaydın. Bir yalana kanıp sahte dünyaların yıldızlarına kapılmıştı. Ben de onun aşkına kanmıştım. Yalan değildi, ikimiz de çok acemiydik sadece. Ben ona kendimi vermiştim, o da bana bir serap. Bana bakarken ışıldayan gözleri ruhumu

Nefrete dönüşen aşk,yeniden filizlenir mi? "Kendimi arıyorken Olmaktan korktuğum yerdeyim...Sendeyim... Al beni,ne yaparsan yap..." 27.05.2016

Yeniden Güneşi Beklerken... 23.Bölüm'den sonrası... -Sadece Zeynep ve Kerem bakışı açısından... Amacım iki tarafında duygularını görmek,göstermek... -Hem GB ile iç içe hem de farklı bir senaryo gibi düşünebilirsiniz.

Aşk kelimesinin sözlük anlamı "sarmaşık" demektir. Bahçeye düşen sarmaşık tohumu nasıl bütün bahçeyi sarıp sarmalar, hatta dışarı taşarsa; gönle düşen aşk tohumu da bütün bedeni sarıp sarmalar, oradan etrafa yayılır. Sarmaşığın özelliği, sarıldığı ağacı içten içe kurutması, bitirmesi, sonunu hazırlamasıdır. Nitekim aşk da insanı sarınca onu içten içe eritip yok eder.

Kendi hayatını kızının üzerine adamış bir kadın... Hayatındaki en büyük şans olan o adam... Adam bir bataklıktı. Her gün farkında olmadan o bataklıkta bir hazine aradı! Hazine mucizelere gebeydi!

İlk aşkınızı hatırlıyor musunuz? Sarışın mıydı ya da kumral... Belki de esmerdi. Benimki mat siyahtı. Evet, yanlış okumadınız. Bildiğiniz mat siyah... İsmi Çitlembik. Arabasından bahsediyor. Tanıştırayım; bu da geveze iç sesim. Asla susmuyor, durmuyor ve her zaman her konu hakkında söyleyecek bir şeyi mutlaka var. Onunla kitap boyunca bol bol sohbet edeceksiniz zaten. Yalnız bir konuda anlaşalım Çitlembik'e araba demiyoruz. Bu konuda hassasım. Ne diyordum? Heh, ilk aşk... Kerem çıkıp gelene kadar ilk ve tek aşkım Çitlembik'imdi. Sonra ne mi oldu? Kerem, bir masal kahramanı misali dumanların arasından çıkıp geldi demek isterdim ama elbette öyle bir şey olmadı. Bildiğiniz uçağa binip Rusya'dan Türkiye'ye kesin dönüş yaptı. Hem de yedi senenin sonunda... TANITIM BÖLÜMLERİ İLE YAYINDA. İlk yayım tarihi - 28/12/2015

İki aşık... Birbirlerini deliler gibi seven, saf ve temiz duygularla bağlı iki genç... Ve her şeyin bittiği, aynı zamanda yepyeni başlangıçlara zemin hazırlayan bir kaza... "Beni unutma." dedi genç kadın. "Seni asla unutmayacağım." Birbirlerini asla unutmamak için söz verdiler. Ne yaşanırsa yaşansın, yıllar geçse bile üstlerinden unutmayacaklardı birbirlerini. Aynı sevgiyi, aynı aşkı sonsuza kadar saklayacaklardı kalplerinde; kimsenin bu güzel aşklarına zarar vermesine izin vermeden. Sonra ne mi oldu? Başlarına gelebilecek en kötü şey geldi. Asla tahmin edemeyecekleri bir şey yaşadılar. Ve bir anda tüm hayatları tepetaklak oldu. Elleri bir daha hiç birleşmemek üzere ayrıldı. Yepyeni hayatlarının kahramanları oldular. Birbirlerinden çok uzak bir o kadar yakın iki farklı hayat kurdular. Çaresizce unuttular ve unutuldular. Ama bir şeyi hiç silemediler hafızalarından; AŞK... Kendi isimlerini bile unuttular ancak aşk hiç silinmedi yüreklerinden de, hafızalarından da.. Geriye kalan tek şey; yüreklerinde kalan o aşk kırıntılarıydı... "Çünkü gerçek aşklar ve aşıklar asla unutulmaz."

Zeynep saf, temiz, yardımsever ve herkese çok çabuk inanan masum bir kızken, Kerem ona karşın kirli, insanları sevmeyen, insanlara güvenmeyen birisi. Eksik parçasını tamamlayan bir kızı gördüğünde bakalım hayatı nasıl olacak?

Bazen kötü diyebileceğimiz tesadüfler hayatımızda vazgeçilmezleri verir bize

Yıllɑr vɑr ben onu hiç unutmɑdım. O beni sorɑr, hɑtırlɑr mı ki? Ben imkansız aşklar için yaratılmışım, Ne kavuşmayı bilirim ne unutmayı, Kayboldum kuytusunda yalnızlıkların,Yaşadım en karasını sevdaların.