Hayatın zorlukları bizi istemediğimiz yerlere sürükleyebiliyor.Buna evlilik de dahil.

" neden beni burda zorla tutuyorsun?" "cünkü seni seviyorum" "ama bana acı cektiriyosun" "seni sevmem sana acı cektirmiçeğim anlamına gelmez tabi kuralları çiğnemezsen" "senden nefret ediyorum" "seni seviyorum"

[ Text & Instagram & Texting ] Yanlış anlaşılan bir fotoğrafla başladı herşey. Belki o fotoğraf olmasa bir daha birbirlerini hatırlamayacaklardı, görmeyeceklerdi, aşık olmayacaklardı... -Kim Taehyung-

"Kaç kadınla birlikte oldun bilmiyorum ama ben onlardan biri değilim tamam mı!" sinirden ağlıyordum,savaş sabır diler gibi yukarıya bakarken sakin olmaya çalışıyor gibiydi. "Ben seni hiçbir zaman aynı kefeye koymadım, ne tür şeyler düşünüyorsun bilmiyorum ama böyle şeyler düşünme derin" "Ben sadece buradan gitmek istiyorum" "İstemiyorsun"sakince fisildarken tüm gücümle bağırdım. "Ben bu kahrolası yerden gitmek istiyorum anladın mı?" Savaş bana biraz daha yaklaşırken yumruk attığı elini umursamayip kalbimin üzerine koydu. "Ne olursa olsun,ne yaparsan yap sen benden gidemezsin stajer" yumuşacık çıkan ses tonu beni daha çok kendine çekerken daha çok ağlamaya başladım. Elleri belimi sararken kafamı göğsüne koydum. Göz yaşlarim gömleğini islatmişken saçımı yavaşça okşadi. Her seferinde yelkenleri suya indiriyordum. Neden söz geçiremiyordum kalbime! Ne yapacaktım ben? Onsuz da olmuyordu onunla da olmuyordu. Belki de aşk dedikleri şey tam olarak buydu.

"Hayatımın en güzel yıllarıydı oysaki... Şimdi hayatımı neden zindan ediyorsun ki? Suçum neydi ki böyle bir şeye kalkıştım?" "Bu sorunun cevabını sen çok iyi biliyorsun MİN hanım..." Tamamlandı ✔️

"Seni uyurken izlemeyi özlediğimi anladığımda, geç olmuştu." "Beni uyurken izlemen için, sana izin vereceğim." [[ 17.02.2016 -> 18.03.2016 ]] to @stimulusen by @swaggerdandy | Tüm Hakları Min Yoongi'nin Okuduğu Günlükte Saklıdır

Galiba ben karşı dairedeki çocuğa hiç düşünmeden aşık olmuşum. Kitap tasarımı Mavilc

Gökyüzünden düşen her bir yağmur damlası kan lekeleriyle kaplı avucumda izler bırakırdı. Kaybetmenin yoğun duygusuyla harmanlanmış hislerim ve emdiği büyük hüzünlerin neticesinde damarlarıma acı pompalayan bir kalbim vardı. Ellerime bulaşan genç kızın kanından kurtulmak için tek çarem tanımadığım bu adamın himayesine girmekti. Karga'nın. Yüzleştiği kalp kırıklarından, yarım kalmış intikamlardan katılaşmış bir kalbi vardı. Ne zaman ne yapacağı bilinmezdi, garipti. Acıları bulunduğu ortamın havasını boğuklaştırırdı, o dayanırdı ancak siz yavaş yavaş boğulurdunuz onun geçmişinde. Kaçmak isterdiniz ama siz kaçtıkça bu sefer kendi acılarınızın pençesine düşer ve ona geri dönerdiniz. O ise çoktan gitmiş olurdu. Bir de kardeşi vardı kendisine tamamen ters karakterli. Batın. Egosundan hiçbir zaman taviz vermezdi, herkes tarafından sevilen güler yüzlü, neşe saçan biriydi. Pozitif enerjisi solan papatyalara bile can verebilirken, duygusal ve hassas kişiliği ile bir müziğin en acı ezgisi gibiydi. Gözleri her zaman buğuluydu ve uzaklara dalardı, sanki gelmeyecek bir gideni bekliyordu. Kaybetmenin ekşi kokusu buram buram loş odaya dağılırken bir yazar daha satır çizgilerini boğazına dolayarak intihar etti.

Mısra'nın kahverengisiydi Anıl, en sevdiği renkti. Gün gelip ellerine karışınca, onunla beraber uçuk ama fazla sıradan bir ton yakaladılar. Karıştılar, sevdalandılar, ayrılamadılar birbirlerinden. Yıllar canlarını yaktı ama ne aşkları eksildi ne de acıları. Anıl'ın göz nuru mısrası, Mısra'nın ise bakmaya kıyamadığı kahverengisi. "Bir adet Sulu göz ile bir adet Kahverengi'nin hikayesi."

Giderli,duygusal,aşık ve platonik sözlerle dolu güzel sözlerle dolu bu kitap.Bazı sözler bana bazıları ise internetten arkadaşlar,begenmeniz dileğiyle...Haa buarada komiği de unutmayalım