-ერთი მიზეზი მითხარი რის გამოც რაიმე უნდა აგიხსნა -ასე ნუ მელაპარაკები -როგორ გელაპარაკები? -ისე თითქოს არაფერი არ მომხდარა და არასოდეს ვარსებობდით ერთმანეთისთვის -გაიწიე -ნუ მიწვევ -ანდრია შენ მე დამტოვე თუ გახსოვს და ახლა ძალიან გთხოვ შემეშვა, ძლივს მივაღწიე იმ ეტაპამდე რომ ბედნიერი ვარ და საკუთარი ოჯახი მყავს, არ გაბედო ჩემს ცხოვრებაში ჩარევა ეცადა ბიჭისთვის ეტკინა და გამოსდიოდა კიდეც -ამის დედაც ამას ნუ მეუბნები ბიჭმა ზურგი აქცია, ცდილობდა დამშვიდებულიყო -რატომ ? რასაც იმსახურებ იმას გეუბნები -გთხოვ ამას ნუ მიკეთებ ბიჭმა ელენას სახე ხელებში მოიქცია და ჩახედა თვალებში რომელზეც სიგიჟემდე იყო შეყვარებული

"უყურებს მის სხეულს და ვერ ხვდება. ვერ ხვდება ახლა რას გრძნობს. ვერ ხვდება მისი სხეული იზიდავს თუ სული? რას გრძნობს ის, ვნებას თუ სიყვარულს?" (დასრულებული)

"Once you meet someone, you never really forget them."

"მინდა ისევ შენთან ვიყო, ისევ შენი ღიმილი მკლავს, უშენობა არ მასვენებს ვიცი უნდა ვუშველო თავსს..."

ალექსანდრეს და ელენეს საერთო წარული აქვთ. წარსულის შესახებ არავინ იცის, ყველაზე ახლო მეგობრებმაც კი. განვლილი დრო თითქოს ყველას დავიწყებული აქვს, ან თავს აჩვენებენ... წარსულს აჩრდილები მოჰყავს... სიყვარულზე უარს ამბობენ, მაგრამ ამ გრძნობას დრო ქაღალდის ფურცელივით მარტივად ვერ ახუნებს, თანაც წარსული თავისას იბრუნებს!