"Yeni şehir, yeni arkadaşlar, yeni bir okul her şey güzel olacakmış gibi ama değil tıpkı hayatımız gibi senin ya da benim hayatım gibi. Her şeyi unutacakmışım gibi ama unutmama izin vermeyen ailem ve beni yargılayan arkadaşlarım. Hani böyle ne düşündüğünüzü önemsemiyorlar ya kendileri ne istiyorsa onu yapıyorlar oysa bu ufacık şeyin bile bir insanın hayatından vazgeçmesi için bir sebep olabileceğini düşünemiyorlar işte benim hikayemde bu şekilde eğer bu günlüğün sayfalarından birisi sana ayrılmışsa sende kalbimi parçalayan ve her şeyden vazgeçmeme sebep olan o insanlardan birisisin işte başlıyoruz."

Ufak bir kaza.. Ve kazada çekilen fotoğraflarla yapılan olaylı magazin haberi.. Ailelerin haberdar olmasıyla birlikte başlarına gelecek olan evliliğin fitilini ateşledi. ☆☆☆ "Önüne baksan sana çarpmayacaktım!" "Hah! Suçlusu ben mi oldum yani? Kırmızı ışıkta geçen sensin, gözlerin görmüyorsa ne yapabilirim." "Dedi bayan inatçı keçi!" "Ve laf çarpmaya çalıştı bay ukala." "AHU KARACA ♧ BORA ARSLANLI"

Yaralar vardır; Hiç kapanmayacakmış gibi hissettiren. Yaralar vardır; Kapanmış olsa bile dokununca sızlayan. Yaralar vardır; Kapandığına dair bir iz bırakmayan. ✱ Batu ve Melis... Hayat onlara oyun oynamış ve yüreklerinde kapanmayacağını sandıkları yaralar bırakmıştı. Ancak bilmedikleri bir şey vardı. O da; birbirlerinin yaralarını saracaklarıydı. #Yayın hakları yazara aittir.