Ben Ela... Daha küçücük yaşında hayatın nasıl bir şey olduğunu bilmeden kimsesizliğe mahkum edildim. Yalnızlık ve sevgisizlikle büyütüldüm. Tam her şeyin değiştiğine inandığım, sevileceğimi sandığım anda bir kez da parçalara ayrıldım. Ama bu kez öyle çok parçalandım ki tekrar toparlanamadım. Hala eksik olan parçalarımla küllerimden doğmaya çalışan yalnız bir kadınım... Burası benim Mefhum'um. *** "Anlat bakalım Ela kimdir?" Duyduğum soru ile yüzümde acı bir gülümseme peydah oldu. Keskin mavi gözler dikkatli bir şekilde beni incelerken zar zor; "Bende bilmiyorum ki. Ela'yı kaybedeli çok uzun zaman oldu. Sen söyle Ela kimdir? Nasıl biridir?" Demeyi başardım. *** Sizler benim Mefhum'umu okumaya hazır mısınız? *Mefhum: Geçmiş, mazi. Çalıntı veya kopyalama durumunda yasal işlen başlatılacaktır.

Bir Ata sözü vardı; Ön tekerlek nereye giderse, arka tekerlekte oraya gidermiş. Benim hayatım yıkılışlardan ibaret iken yeni bir gün gibi doğmuştu kurtarıcım. Bir iblisin elinden almış ve hiç tanımadığım bir ülkeye getirmişti. Karamel kokulu bir adamdı kehribar gözlü aşk. Elimden sıkıca tutmuş ve "korkma" demişti. İlk kez, hayatımda ilk kez güven ne demek o ellerin sıcaklığıyla anlamıştım. Geldim onunla birlikte iyileştim ve bir umut doğdu içimde. Yeniden tutunabilir, yeniden sevebilirdi kalbim. Bu hevesle daha çok sarılmıştım hayata ve karşımdaki adama. Her şey iki dudağının arasından çıkan cümleler ile son bulmuştu; "bundan sonra hayatını ve çizgini sen belirleyeceksin peri kızı. Bir gölge gibi etrafında olacağımdan emin ol ama hepsi bu" Bir hayal kırıklığı daha peyda olmuştu içimde. Benim için her şey yapmıştı ama bir kez daha terk edilmiştim. Aradan geçen iki yılın ardından bir kıyametin ortasında buldum kendimi. -beni affet" dedi. -ben varım sana bir şey olmasına izin vermem" dedi -sen benim masum peri kızımsın" dedi. Ve en son düştüğüm o yerden elimden tutarak; "Hadi gel SİL BAŞTAN YAŞAYALIM HAYATI"... BAŞLANGIÇ TARİHİ: 03.12.2019