O; Baran'dı. Yanlış onun göbek adıydı, kaderiydi... O; Zeynep'ti. Doğruluk onun kanına, ruhuna işlemişti. Onlarınki belki de zıt kutupların birbirini çekmesiydi. Belki de değildi... Her karanın içinde bir ak, her akın içinde bir kara vardı. Belki de bundandı birbirlerini tamamlıyor olmaları, birbirlerine iyi gelmeleri, birbirlerine çekilmeleri... Ama bir yanlışlık vardı. Eksiklik vardı. Zaten her şey de dört dörtlük olmazdı..

Babasının ölümünden sonra yıkılan aybars şaadoğlu ilişkisini hayat denen şeyden ayırır ve sadece babasından kalan şirkete odaklanır. Onun icin hayat bitmiştir yani ona öyle gelir. Tââki bir gün karşısına hayatını değiştirecek olan mayra solmaz çıkana kadar. Hayatında asla hissettmediği ve hiçbir insana davranmadığı kadar şevkatle davranır mayraya. İstemese de yavaş yavaş tutulmaya başlar ona bunun ne kadar yanlış olduğunu bilse de sonunda mayranın hayatını değiştireceğine inanıp kendini mayranın kollarına bırakır.

Monoton bir lise hayatı olan Hayal kitaplarıyla mutluydu. Ta ki sınıfa Arda gelene kadar. Arda sınıftaki kızların gözdesi olurken Hayal için burnu havada olan bir çapkından başka bir şey değildi, Arda. Birbirlerini ilk gördükleri anda nefret eden bu iki genç sınıfın gözde çifti olmaya başladıklarında kaderin onlar için bir oyunu vardı. Birbirlerinden nefret eden bu iki genci kader ağlarıyla birleştirecekti. Kaderin yazdığı bu oyunda onların bu oyunu oynamaktan başka çareleri yoktu. DİPNOT: Bu kitabı yazarken ilk başta benim hayatımdan ve hayalimde olan (Hayal'in) hayattan izler olacak sanıyordum. Oysa yanılıyormuşum. Meğerse bu kitapta sizden de izler varmış. Sizlerin hikayeniz de var, bu kitapta. Bunu yorumlarınızdan, bana attığınız mesajlardan anlıyorum. Bana attığınız güzel ve destekleyici mesajlar ve yorumlar için teşekkürler... Bu kitabı seven, kitaptaki karakterlere gerçekmiş gibi üzülen ve seven okuyucularım, teşekkür ederim, tekrar. Kitabı, Hayal'i ve özellikle Arda'yı bu kadar çok seveceğinizi düşünmemiştim. Kitabın okuyucusunun hayalinde ve kalbinde olması bir yazar için en büyük mutluluk... Sizinle yeni Hayal'lere doğru olmak ümidiyle... Snm_Deniz! (Mektup gibi oldu, biliyorum :) Ama ne yapayım, yazmak istedim!)

Bir hata tüm doğrularımı götürmüştü. Yeni hayatımda doğrular ve masumiyet olmayacaktı. O içimdeki tüm iyilikleri yutacak kadar kötü ve karanlıktı. O artık benim karanlığımdı ve bende onu aydınlatacak ışık yoktu. Ayça Mutlu kendini babasına adamış sıradan bir genç kızdı. Babasını yakalandığı hastalıktan kurtarmak için hayatında asla yapmayacağı bir şey yaptı. Benliğini zengin bir adamın şımarık oğluna sattı. Ekin Toprak hayatını mahfeden bu kızdan intikamını alacaktı. *** Yazar Notu: Bu hikayede kızın zengin babası iflasın eşiğine gelmemiştir. Kızın aşık olduğu adamla evlenmek gibi pembe hayalleri de yoktur. Damat adayımızsa kızı gördüğü gibi melake bir adama dönüşmeyecektir.

TÜM KİTAP + İKİNCİ KİTAP YAYINDA!

Diğer hikayelerden çok farklı burda bir zoraki evlilik var. Ama bu zoraki evlilikte aşk, çift taraflı değil. Zorunlu bir evlilikle başlayan bu hikaye nasıl bitecek? Sonu inanın tahminlerinizden farklı

Büyük bir şirket, herkes tarafından tanınan yakışıklı, ünlü bir tasarımcı ve sakar olduğu kadar güzel, çizimleri ile tüm dikkatleri üzerine çeken yeni tasarımcı ve asistan kız. Bir yandan hayatındaki yeniliklere ayak uydurmaya çalışırken diğer yandan da aşk kapısını çalar.

Bir insan hiç babası tarafından terk edilir mi? Peki ya dostu kardeşi gibi gördüğü bir kişiden kazık yer mi ? Yada tüm yaşadığı bu korkunç şeylerden sonra güvendiği , en yakın arkadaşı olarak gördüğü kişi aşık olduğu adamla sevgili olabilir mi? Evet olabilir ve oldu da . Ben Almila İhanete uğramış, Yalnız bırakılmış, Terk edilmiş bir kızım ve bu hikaye de benim Varoluş Hikayem.

Ben senin benden gidişini sevdim adamım. O umursamaz bakışlarını sevdim. İğneli sözlerini sevdim. Sen konuştukça acıyordu seni seven yerlerim, batıyordu sivri iğnelerin... Ama yinede sevdim. Ben senin beni sevmeme ihtimalini bile sevdim. Sen şaşkınım! Sen benim ilk ve sonumsun. ÖYKÜ ERKEN Teşekkürler güzelim, bana aşkı öğrettin. Seni incittiğim de bile benim kollarımda ağladın, hep incitmek istedim. Ve ben güzelim, bir gün öleceksem eğer... Seni hissederek ölmeliyim. AYAZ ÇELİK

Yeni kitaplarım yayımdadır. +++++ 14.04.2016