On zna ją doskonale; pamięta rozkład jej dnia, obserwuje z ukrycia jej każdy ruch... I czeka na odpowiedni moment, by wkroczyć do jej świata. Jest pewien, że są sobie przeznaczeni i nie pozwoli, by los rozdzielił ich ścieżki po raz kolejny. Jedno spojrzenie. Jedno przypadkowe spotkanie. Tyle wystarczy, by starannie pielęgnowana przez lata iluzja runęła niczym domek z kart. Tekst jest moją pracą autorską, której nie pozwalam kopiować, udostępniać ani użytkować w żaden inny sposób bez uzyskania mojej zgody. Okładka dzięki uprzejmości Anny Tuziak

Całe jej życie było zaplanowane z góry, ale nikt nie przewidział, że Charlotte Evans spotka wiele porażek i źle podjętych decyzji. A spoczywa na niej ogromne brzemię. "Nie trafiłam tu przypadkiem, mam wrażenie że w ogóle nie powinno mnie tu być" Strefa - bezpieczne dla jej mieszkańców miejsce. Zbudowane i pielęgnowane przez grupę nastoletnich chłopców. Niestety ich spokój zakłóca pojawianie się pudła, które tym razem przywozi im... "Hej to dziewczyna! - krzyczy Minho patrząc na skuloną w rogu windy rudowłosą" -Gra skończona - mówi chłopak przykładając pistolet do mojej skroni. -Pożegnaj się. -Gra dopiero się zaczęła - uśmiecham się pod nosem. - Do widzenia. Zza pleców chłopaka dochodzi huk odpalonej broni. Kilka kropli krwi ląduje na mojej twarzy. -Nie ma za co - rzuca chclopak stojący w drzwiach na co parskam śmiechem. Przecież każdy normalny człowiek śmieje się nad martwym ciałem. Witam w moim nienormalnym świecie.