«Γιατί το 'κανες αυτό;» «Έδιωξα τον πέφτουλα κερασάκι. Δεν κάνει τίποτα», γελάει και κάθεται αραχτός στην ξαπλώστρα, ρουφώντας ενοχλητικά το μοχίτο του. Άμα σε ταίσω στα ψάρια θα σου πω εγώ, ηλίθια σαύρα που σέρνεται. «Κάνεις λίγο πιο πέρα; Μου κρύβεις τον ήλιο. Πως θα μαυρίσει αυτό το θεϊκό κορμί;», περηφανεύεται και βάζει το γυαλί του, ακουμπώντας το κεφάλι του στην ξαπλώστρα. Ρολάρω τα μάτια μου πίνοντας μια γουλιά βυσσιναδα, όταν η σπαστική φωνή του Φιλίππου ακούγεται και πάλι. «Ε Ολίβια, πιάσε μου το αντηλιακό μια», απαιτεί, τεντώνοντας το χέρι του σε εμένα. Α δε στα 'πανε καλά αγοράκι μου. Μου έχει σπάσει τα νεύρα οπότε αποφασίζω να σπάσω και γω τα δικά του. «Αμέσως», αναφωνω και τον λούζω με την βυσσιναδα. «Δεν είμαι η δούλα σου. Βάλτο να το επεξεργαστεί το μικροσκοπικό μυαλό σου!», του απαντάω με υφάκι και σηκώνεται αμέσως όρθιος. Η όψη του είναι γελοία και βγάζει καπνούς από τα αυτιά. «Είναι η δεύτερη φορά που το κάνεις αυτό γαμώτο. Σου δίνω τρία δευτερόλεπτα να τρέξεις, γιατί ω, ειλικρινά έχεις πεθάνει!» ... Περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο^^

- Διαβάστε το βιβλιο και βγάλτε μονοι σας μια περίληψη. ***Αυτή είναι η πρώτη μου ιστορία οπότε μπορεί να μην είναι πολύ καλή και θα έχει πολλά ορθογραφικά***

"Τελικά θα με βοηθήσεις κοπέλα μου ναι ή όχι;" Μου λέει με ένα βλέμμα που φωνάζει "πρόσεχε τι θα πεις γιατί σε σκότωσα" Πως θα του το ζητήσω αυτό; Στραβό καταπίνω "Πρώτον δεν είμαι κοπέλα ΣΟΥ και δεύτερον υπό έναν όρο" "Τι όρο;" Μου λέει καθώς σφίγγει το σαγόνι του. "Θα σταματήσεις να είσαι τόσο μαλάκας" Και το επόμενο λεπτό έχω έναν Ίωνα εξοργισμένο να θέλει να με σφάξει. Written by: afraid_of_feels

Mafia's boy 😎 "Όχι σε εμένα τέτοια, πριγκίπισσα" Princess 👑 "Γτ ρε boy, τι θ κνς?" Mafia's boy 😎 "Τα παλικάρια μ από τν μαφία θ έρθουν στν ύπνο σ κ θα σε φέρουν σε εμένα. Και π ξρς τι ωραία πράγματα μπορούμε να κάνουμε😏" Μπαχ, σε όλους τους ανωμαλους πέφτω γαμω την γκαντεμιά μου! - Η ιστορία συνεχίζεται με την κόρη της Ελπίδας και του Στέφανου, που πέφτει στα δίχτυα του texting όπως και η μαμά της. Η Χαρά, παίρνοντας όλο αυτά σαν μια πλάκα δεν καταλαβαίνει ότι έχει μπλέξει με την Mafia. Λολ, όχι. Η μήπως έχει τρομερούς μπελάδες με την Mafia και ειδικότερα με τον αρχηγό; - Δεύτερο ανεξάρτητο βιβλίο.

Άγνωστος αριθμός. "Ρε Ερμή" "Να σ γ*μήσω" "Σε περιμένω μισή ώρα" Εγώ. "Τι στο καλό;" "Ποιός είσαι;" "Είσαι γκευ;" Άγνωστος αριθμός. "Δν είσαι ο Ερμής;;;" Εγώ. "Προφανώς κ όχι ηλίθιο πλάσμα" Άγνωστος αριθμός. "Και εσύ μου κάνεις Ελπιδάκι?" "Ωραία θα τα περάσουμε μαζί" Εγώ. "Πως ξέρεις το όνομα μ πορνόγερε;" ~~ Η Ελπίδα, ένα ήσυχο κορίτσι, αναγκάζεται να μετακομίσει στο σπίτι του νέου συντρόφου της μαμά της. Που να φανταστεί, ότι ο νέος της αδελφός είναι ο μεγαλύτερος της εχθρός; Και μετά, έρχεται ένα μήνυμα από έναν άγνωστο. Τι θα κάνει με τον νέο αδελφό της και τον άγνωστο; ~~ 23/6/18 #01 μικρού-μηκους ~~ Don't copy©

Η Άντζελα Διαμαντή, ένα κορίτσι δεκαοκτώ χρονών, ζει με τη μητέρα της στην Πάτρα. Αναγκάζεται να αποχωριστεί αυτή και την καλύτερή της φίλη, Ιωάννα, για να πάει στην Αθήνα να σπουδάσει. Στο πανεπιστήμιο βιώνει καταστάσεις πρωτόγνωρες και κάνει νέες γνωριμίες. Μία από αυτές είναι και ο Άρης Παπακωνσταντινου με τον οποίο έρχεται πολύ κοντά. Ένα απρόοπτο γεγονός συνθλίβει την ψυχή της Αντζελας. Ο Άρης είναι δίπλα της από την αρχή και την στηρίζει προκειμένου να ξαναγινει όπως παλια. Θα καταφέρει να βρει τον παλιό εύθυμο εαυτό της ή θα μείνει για πάντα έτσι; Τι θα γίνει τελικά με τον Άρη και την Αντζελα? •---•---•---•---•---•---•---•---•---•---•---•---•---• amazing cover by @elenigiati😍 Αρχή: 17/02/20 Τελος: 18/02/21 Best rankings: #1 εγώ - 07/10/20 #1 university - 11/11/20 #25 death - 14/09/21 Το βιβλίο αυτό γράφεται σε συνεργασία της @MariaTzou με την @p3rfectly-imperf3ct 🚫Do not copy🚫

"Μα σε αγαπω"του λεω κλαιγοντας "Και τι θες να σου πω?Οτι σε αγαπω?Δεν το κανω"απανταει ψυχρα και νιωθω την καρδια μου να σπαει Τον κοιταω με δακρυα στα ματια περιμενοντας να μου πει οτι κανει πλακα ................................... Νεφελη και Λουκ Λουκ και Νεφελη Παρομοιοι ανθρωποι εξω Αλλα τελειως διαφορετικοι μεσα Αιωνιοι αντιπαλοι... Η μηπως οχι? Το βιβλιο περιεχει πολλα ορθογραφικα,ακαταληλο περιεχομενο και βρισιες _____________ Book series order: 1) My anarchy (rewriting rn) 2) Enemies love ✓ 3) I didn't forget ✓ 4) My anarchy girl ✓ *Do not copy

«Δεν εχει πλακα; Νιωθω σαν τη Μουλαν!» «Ναι, μονο που η Μουλαν δεν ντυθηκε σαν αγορι για να ξεφυγει απ'τη γαμημενη αστυνομια, ουτε την κυνηγουσε η Μαφια επειδη ο απαγωγεας της ληστεψε ολοκληρο τον τραπεζικο λογαριασμο τους και τωρα τρεχει μακρια μαζι με την ομηρο του την οποια υποτιθεται οτι θα ειχε βγαλει απ'τη μεση απ'την αρχη αλλα κατεληξε να της κανει baby sitting για να μην την αναγκασουν να γυρισει πισω στους γονεις της. Κατατ'αλλα ιδια ειναι η ιστορια.» Highest ; #1 in drama, #1 in mystery

«Ονομάζομαι Cameron Dixon», τα μάτια του συναντούν τα δικά μου. «Με θυμάσαι, έτσι δεν είναι Lexi;» «Lexi Arden;», συνεχίζει, με ένα σαρδόνιο χαμόγελο να κοσμεί το πρόσωπο του. Δεν είναι δυνατόν. Τα χέρια και ο λαιμός του είναι γεμάτα τατουάζ, συμπεριλαμβανομένου και το δεξί χέρι του το οποίο στολίζει ένα μεγάλο τριαντάφυλλο. Οι κόμποι των χεριών του είναι μελανιασμένοι, πληγωμένοι, ενώ διακρίνω στα δάχτυλα του 'χτυπημένα' κάποια γράμματα. «Πόσα χρόνια έχουν περάσει Lexi; Οχτώ, έτσι δεν είναι; Δες πως τα φέρνει η ζωή», μας δείχνει χλευαστικά. «Σκασμός», φωνάζω. «Είσαι ύποπτος για φόνο. Δεν θα κάνουμε συζητησούλα για το γαμημένο παρελθόν». Ο Cameron γελάει ειρωνικά και φέρνει με δύναμη την καρέκλα του πιο κοντά μου. «Ακου να δεις κοριτσάκι», χτυπάει υποτιμητικά τον δείκτη του στο τραπέζι, «παίρνω ναρκωτικά και πίνω, δολοφόνος όμως δεν είμαι. Με ξέρεις καλά άλλωστε, μωρό μου». «Ω, και εγώ υποτίθεται πως πρέπει να σε πιστέψω;» «Μπήκες καλά στον ρόλο του μπάτσου πάντως», με δείχνει με αηδία. «Ξέρεις, μισώ τους μπάτσους». «Ξέρεις, δεν θυμάμαι να σε ρώτησα», τον πλησιάζω ειρωνικά, και η έκφραση του αγριέυει.