Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

"Bana bak" diyerek beni önüne çekti. Gözlerim refleks olarak açılmıştı. "Bu kız kim ufaklığıma ne yaptın?" diyerek yüzüme doğru haykırdı. Gözyaşım benden istemsiz aktı. İkinci de onun peşinden gelmişti. Her an ağlamaya hazır olmaktan nefret ediyorum. "Öldü" dedim. Bana atabileceği en kötü bakışı atıp "Harabedeki kızlara mı benzemeye çalışıyorsun? Söylesene seni de bir gece de harcamam mı gerekiyor ? Bunu mu isti..." yüzüne attığım tokattan sonra susmuştu. "Haddini bil! " dedim ve ona iğrenerek baktım. Bakışları bana döndü. Sinirden ölecek kıvamdaydı. Gözleri gözlerime bakarken yangın çıkarıyordu. Uraz şuan hiç düşünemeden beni öldürecek şekildeydi. "Sen bana Sürtük diyemezsin!" o kadar sert bağırmıştım ki boğazım acımıştı. Uraz kolumu tutduğu gibi beni serçe duvara yasladı. Duvarın pürüzlü kısımları sırtıma girmişti. Gerçekten canım acımıştı. Uraz bana öfkeyle bakıp elini yumruk yapıp sinirle yanımdaki duvara yerleştirdi. Duvar çatlamıştı. Bana gelecek diye düşünürken tam yanımdan sıyırmıştı. "Sana dokunmaya kıyamazken seni sevmediğimi nasıl idea edersin aklım almıyor." Genç kurguda #1 -06/08/2018 Cesarette #1 07/08/2018

#2 +18 şiddet içerir Karanlık hüküm sürer ruhunu kaybetmiş bedenlerde. Bakanlar onları güçlü sanırlar. Hasta bedenlerdir onlar. Ruhları kayıptır. Acı çekmeye alışmak kolay bir duygu mu sanılır? Acı ile yaşamak zevklimi geliyor sana? Yere düşünce kırılan kolun açısını bağırarak dindiremezsin. Bir trafik kazası geçirirsin ve annen baban oracıkta gözlerinin önünde ölü verir. Sen kırılan boynunun acısı ile onlara bakar ve kendi acını unutursun. Yedi yaşında bir çoçuksundur ama artık büyümüşsündür. Kayıp ruhlar acıların keyif verdiği bir hayatı ideme ettirmez. Acılar ile yaşamayı emreder sana. Başlayacağınız bu kitap bağımlılık yapabilir. Aşırı merek ve heyecana yol açabilir. Büyük ihtimal kitaba başladığınızda vaktiniz varsa bitirmeden elinizden bırakamayacaksınız. Yani uykusuzluğa yol açabilir. "İddialı konuşuyorsun yazar" diyenler, okumayı bitirdikten sonra "yeni bölüm gelsin bir an önce" de diyeceksiniz

Hey selam! Ben Güneş, Güneş Esendemir. Ve bu benim hikayem. Hikayem, ben daha ortaokul beşinci sınıftayken çocukluk arkadaşım ve aynı zamanda aşkımın beni bırakıp ailesiyle beraber bu ülkeden ayrılması ve benim o geri dönene kadar onu nasıl beklediğimi anlatıyor. Şaka şaka, merak etmeyin o kadar basit ve saçma bir hikayem yok benim. Ben hiçbir zaman Berk'ten hoşlanmadım ve o da hiçbir zaman geri dönemdi. Sanırım dönmeyecek de. Yani en azından ben öyle sanıyorum. Çook uzun zamandır ondan haber almadım. Aslında benim hayatımda iki farklı Berk var. Bir çocukluğumun neredeyse hepsini kaplayan ve beni bırakıp giden Berk, bir de hiç olamadık bir zamanda hayatıma girip beni eski halime döndürmeye çalışan, rahat ve gıcık tavırlarıyla beni sinir eden Berk. İşte benim bu iki Berk'in arasında kaldığım asıl hikayem, birden hayatıma bodoslama dalan alaycı bir çocukla başlıyor. Onunla yaşadıklarımız, bana yaşattıkları ve sonumuzun ne olduğu... Normal bir hikayemiz var diyemeyeceğim size, zaten ben de pek normal biri sayılmam ama eğlenceli bir hikayemiz var. Eğlenceli ve gizemlerle dolu. Bir de sanırım benim yüzümden biraz soğuk. Komik bir hikayemiz var bizim ama aynı zamanda da fazlasıyla dramatik. Karmaşık ama basit ve her şeyden öte zor ama aynı zamanda da çok kolay bir hikayemiz var. Şimdi anlamıyorsun belki ama anlayacaksın. Bu benim hayatım, benim hikayem. Peki ya sen? Bu hikayede bana katılmak ister misin? Evet mi? Hadi o zaman, seni bekliyorum. İlk bölüm; 16.09.2019

Mafya Lisede'nin 2. kitabı (Tamamlandı) Sır gibi bir karanlığın içerisinde yer almak kadar yorucu beyaz bulutların üzerinde oturmak kadar keyifli ve güzel bir hayat. Artık her şey dahada karmaşık.Aşk,karanlık,tehlike,gizem ve sırlar. Ediz adal ve maral adal.Biyolojik kardeşlerin başını nasıl bir belaya sokabilir? Bir mafyayı sevmek nelere yol açardı?. Kaybolmaya,Yaralanmaya,Acı çekmeye veya ölmeye? buna rağmen birbirlerini sevmekten vazgeçmeyen tehlikeye vurdum duymaz bir hal alıp aşklarını delice konuşturan bir grup. Yeni aşklar,yeni maceralar ,yeni kovalamacalar ve yeni sırlar. Beyaz ve siyahın diğer renklere karşı aldığı bir savaşta yer alan tehlikesever kızlar ya siyah için diğer renklerden vazgeçecekler yada diğer renkler için siyahtan... Ya siyah olup kararacaklar yada grimsi bir hal alıp arada kalacaklar. Kurtuluşları ya aşk olacak yada ölüm...

Mine internet üzerinden Yeşil Küpeli Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır ve Mine'nin şimdiki haber hedefi genç kızların yeni sevgilisi Efe Duran'dır... Yepyeni bir yaz macerasına hazır mısınız? "Ben notalarını değil seni istiyorum Efe..."

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Kapak Lafları beğeneceğini düşünüp yazmaya başladım Umarım beğenirsiniz yorum atmayı ve oynamayı unutmayın... Bana destek olanlara şimdiden çok teşekkür ediyorum ♥️♥️

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."