Ada, 18'ine gireceği gün anne ve babasının ölümüyle sarsılır. Ailesinin ölümü üzerine hayatta kalan tek akrabası olan amcası, onu İstanbul'a götürür. Ada, artık hiç bilmediği yeni bir şehirdedir ve yapayalnızdır. Onu karanlığın pençesinden kurtaran biriyle tanıştığında ise tüm hayatı değişecektir. Kiminle mi? Mert Arıcan Nam-ı diğer KURALSIZ... © TÜM HAKLARI SAKLIDIR ©

"Bence sana aşık olmaya başlıyorum" dedim ona doğru dönerken. "Bence sana daha fazla aşık oluyorum."dedi *** İyiyi ve kötüyü ayırtmı edemiyordu yoksa fazlamı saftı? Dışarıdan masumluk satan biri nasıl bu kadar karanlık olabilirdi? Onun karanlığını aydınlata bilecek kişiyi arıyordu sonsuza dek hemde. Buldu da ama ona ihanet ettiğine inanamıyordu. Sevdiği, aşık olduğu adam düşmanıyla birlikteydiler. Taki karşısına başka biri çıktı hayatına renk katıcak hatta katar sandı ama hayatını iyice kötüye sardı. Anladı ki kötü olsa bile o hâlâ da saftı.

Babasının günahını çeken bir kız çocuğu bu eziyete daha ne kadar katlana bilir ki?Gözü dönmüş bir genç çocuk ona acıyacak mı? yoksa daha da karanlığa mı çekecek?Karanlık her zaman işe yaramaz. Her şeyi saklayamazsın. Sadece diğerleri görmez. Ama sen bilirsin. Kendin olmanın bedelini yalnızlıkla ödersin. Peki bu çocuk o kızı yalnız bırakıcak mı? "Yeter canımı yakıyosun!" "Oyunun başındayız Eliz." dedi fakat onun yıprandığının farkında değildi. "Duman!" dedi Eliz. "Yardım et." sesinde ki çaresizliği görebiliyordu Duman ama onu öylece bıraktı. Neden mi?..

Benim arada olan sözlerim ama çogu ünlü şairler ait sözlerdir.

Bırakma beni. Hani sen bensiz ben sensiz olamazdık. Yalanmıydı bu kadar şey. Dedi. Ama gitmem en iyisi olacaktı. Bir yanım gitmek isterken bir yanım kalmak istiyordu. Seviyordum onu. Hiç bırakmamamaya yemin etmiştim. Sahi ben onu bırakmak içinmi sevmiştim? Umarım beğenirsiniz

Mafya Lisede'nin 2. kitabı (Tamamlandı) Sır gibi bir karanlığın içerisinde yer almak kadar yorucu beyaz bulutların üzerinde oturmak kadar keyifli ve güzel bir hayat. Artık her şey dahada karmaşık.Aşk,karanlık,tehlike,gizem ve sırlar. Ediz adal ve maral adal.Biyolojik kardeşlerin başını nasıl bir belaya sokabilir? Bir mafyayı sevmek nelere yol açardı?. Kaybolmaya,Yaralanmaya,Acı çekmeye veya ölmeye? buna rağmen birbirlerini sevmekten vazgeçmeyen tehlikeye vurdum duymaz bir hal alıp aşklarını delice konuşturan bir grup. Yeni aşklar,yeni maceralar ,yeni kovalamacalar ve yeni sırlar. Beyaz ve siyahın diğer renklere karşı aldığı bir savaşta yer alan tehlikesever kızlar ya siyah için diğer renklerden vazgeçecekler yada diğer renkler için siyahtan... Ya siyah olup kararacaklar yada grimsi bir hal alıp arada kalacaklar. Kurtuluşları ya aşk olacak yada ölüm...

Narin,saf ve pembemsi bir kişiliğe sahipmiş gibi görünse de güçlü,sabırlı ve inatçı bir kız. Asabi,sinirli,hayata karşı kırılamaz bir öfkesi olan bir adam. Sevdiği için savaşan,onun karanlık dünyasının topraklarına kendi elleri ile açtığı mavilikte boğulmak pahasına kurtarmak isteyen Selen boğulacak mı yoksa Okyanusu yakmak isteyen adama Okyanusu sevdirecek mi?. Geçmişin getirdiği karanlık dünyanın içerisine kimseyi almayan Poyraz Karahan için savaşmak kendini ateşe atmakla aynı şeydi. Peki o yanacak mı yoksa yakacak mıydı?. ''Eğer o yanıyorsa ateşi tüm hücrelerimde hissetmek için kendimi yakardım.Eğer kalbi bir okyanus ise onun en derinine işlemek için okyanusun dibindeki ceset olabilirdim" *Mafya Lisede kitabında başlıyor hikayeleri*

Gece için yaşamanın tek bir amacı vardı. Ailesinin ölümünden sonra , sadece onlara verdiği sözleri tutmak , babasının hayallerini gerçekleştirmek için ayakta duruyordu. Nereden bilebilirdi ki onun için tehlikeli olan acımasız , taş kalpli , ruhsuz bir adama aşık olacağını. Ne demişti adam "ben aşık olamam , ben kimseyi sevmem Sevemem." Aras'ın hayatında aşka sevgiye yer yoktu. Tehlikeli hayatında böyle şeylere yer vermek gibi bir düşüncesi hiç bir zaman olmamıştı. Her şeye inancını yitiren bir adamın sevgiye inanması neredeyse imkansızdı. Basit bir çarpışmanın hayatlarını değiştireceğinden ikiside habersizdi. "Bir daha karşıma çıkma demişti adam." Ama kader onları bir araya getirmekten hiçbir zaman vazgeçmedi. "Aşk uzaktı , bir o kadar da yakın..."

Kod Adı Aşk'tı. O Vural Karalı idi. Oyunlar adının bir parçası olmuştu. Bu sefer Cüneyt karakteriyle, genç bir kızın kalbini çalacaktı. Sahtekarlıkla, kandıracağı kurbanı Derin Erbay saf güzelliğiyle onu cezbecek ve yasakların son raddesine getirecekti. Vurak Karalı herşeye inat bir yasağı çiğneme kararındaydı. Ya onunla sevişecekti ya sevişecekti! Yalnız o yasağı çiğnediği an, belki ikisi de ölecekti. Bu oyunda tutkuyu yok edecekti, etmeliydi. Aksi taktirde Derin Erbay mezara bir çiçek misali gömülecekti.

BERDEL -Düşünsene Mizgin seni Şanlıurfa kadar sevdiğimi; Çıldırırsın!- Duyduklarından sonra genç kadının dudaklarından dökülenler sonları olmuş gibiydi. -Ez qurbanete bıvım Şanlıurfa- (Kurban olurum sana Şanlıurfa!)