Hem bir dostluk,hemde bir anonim...

"İsminin anlamını biliyorsun değil mi?" Kız, sessiz kalmayı tercih ederken başını usulca olumlu yönde salladı. "Azra..." dedi ismini tekrarlayarak. "Ayak değmemiş kum demek." "Çok doğru." dedi genç adam Azra'yı sarhoş edebilecek kadar harika gülümsemesiyle cevap verirken. Azra onu belki de ilk defa bu kadar içten gülümserken görmüştü. Genç adam derin bir nefes aldı ve kızın deniz mavisi gözlerine bakarak tekrar konuşmaya başladı. "Ben o ayak değmeyen kumda kendimi kaybetmek üzereyim Azra. " Azra duydukları karşısında şaşırmış bir ifadeyle bakıyordu adama. "Ama-" Arat işaret parmağını kızın dudaklarına bastırıp onu susturdu. "Hiçbir şey söyleme sadece seni sevmeme izin ver." #02 Romantizm (01.02.2016) Her hakkı saklıdır. İlk yayım tarihi 13.02.2015

Defne üç sene önce geçirdiği trafik kazasında ailesiyle beraber hafızasını da kaybetmişti. Henüz on dokuz yaşındayken anılarından yoksun bir şekilde hastane odasında araladı gözlerini. Aradan geçen zamanda hatırlayabildiği tek şey anne, babasının silik yüzleri, kardeşi ve karmakarışık hatıralar olmuştu. Geride kalan başka biri var mıydı? Bir sevgili... Canından çok sevdiği ama zihninde en ufak yer edinmeyen sevgili... Genç kız, Arslan'la yaptığı evlilik sayesinde her şeyi sil baştan yaşamaya başladı. Peki ya bir yerlerde hatırlanmayan bir sevgili varsa? ~~~~~~~~~~~~~~~~~ Her hakkı saklıdır. İlk yayım tarihi 09.08.2015 #17 Romantizm (03.03.2016)

"Neyi merak ediyorum biliyor musun?" Kadının sesi onu derin düşüncelerinden sıyırdı. Kollarını vücuduna sarmış gökyüzünü izlemeye devam ediyordu. "Neyi?" Bakışlarını yıldızlardan çekip yanındaki adama çevirdi. "Nasıl inanabildin?" Boğazına bir yumru takılınca yutkunamadı. Konuşmaya devam edemedi. Gözünün kenarından akan bir damla yaşı gizlice sildi. Derin bir nefes aldıktan sonra devam etti. "Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyordun. Nasıl yapabildin bunu bize?" Tayfun, başını önüne eğdi. Vereceği bir cevap yoktu. Ne derse desin onu tatmin edebileceği bir cevabı kahretsin ki yoktu. *************************************** Tayfun seneler önce yaptığı hatanın bedelini oğlundan ve sevdiği kadından uzak kalarak geçirmişti. Sema, onu ne kadar severse sevsin yaptığı hatayı affedemiyordu. Hangi kadın, kendi bebeğinden şüphe duyan bir adamı affedebilirdi ki? Yanlış anlaşılmalar, söylenen yalanlar ve çok daha fazlası onları bu noktaya getirmişti. Ancak şimdi her şeyi düzeltmek için adamın elinde büyük bir fırsat vardı ve bunu sonuna kadar kullanacaktı. **************************************** Serinin üçüncü kitabında her şey kaldığı yerden devam ediyor! İkinci kitaptan beri ısrarla sorduğunuz Sema ve Tayfun çiftinin geçmişindeki her şeyi öğrenmeye hazır mısınız? Peki ya diğerleri? Bu kitapta okuyacağınız çok şey var. Umut ve Mine'nin aşklarının önündeki engelleri nasıl birer birer aştıklarını, Azra ve Arat'ın tapılası aşkını, Buğra ve Esra'nın ilk bebeklerinin heyecanını ve tabii ki Barış-Melis ikilisinin acemisi oldukları yeni evlilik hayatlarını... Her şey yolunda giderken hayatlarına dâhil olacak olan karanlık bir adam... Geçmişten gelen bir düşman mı? **************************************** Serinin diğer kitaplarından bağımsız okunabilmektedir. İlk yayım tarihi- 19/05/2017

İçerisi karanlıktı. Sadece belli belirsiz bedenleri görebiliyordu. Arkası kendisine dönük biri sandalyede oturuyordu. Sandalyeye yaklaştı, yaklaştı, yaklaştı... Ellerini sandalye kollarına yaslayıp öne doğru eğildiğinde aklını başından alan koku genzine doldu. Eli ateşe değmiş gibi geri çekildi. Hızla etrafına bakındı. "Işıkları açın!" "Abi mahzendeyiz." "Siktirme lan mahzenini! Işık bul şuraya!" Yaklaşık on tane adamın sağa sola koşturma sesleri kulağına dolarken yumruk yaptığı elini alnına vuruyordu. Sonunda içeri giren adamlar ellerindeki sanayi tipi feneri içeri soktular. Oda birden bire aydınlandı. Fırat derin bir nefes alıp sandalyenin önüne dolaştı. Sandalyede oturan kızı gördüğü an kalbi atmayı bıraktı. Baygındı, karamel rengi saçları sandalyeden aşağı sarkıyordu. Öfkeden delirdiğini hissetti. Hele ki, dudağının kenarında kurumuş olan kanı fark edince kan beynine sıçradı. "Ezgi!" diye hırladı dişlerinin arasından. Gözlerini kızın üzerinden ayırmadan dişlerini sinirden sıkmaya devam ederek sordu. "Kim getirdi onu?" Çetin, göğsü kabararak öne çıktı. "Ben getirdim abi." Fırat bu kez kızın yüzünü işaret etti. "Bunu da sen mi yaptın?" "Rahat durmadı abi, ne yapayım? Yani bayıltmak için-" Ancak cümlesi yüzüne inen yumrukla birlikte yarıda kaldı. "Dokunma demedim mi lan!" İçindeki tüm nefreti, öfkeyi ve binlerce tarifsiz duyguyu atmak için defalarca yumrukladı adamı. "Dokunma dedim! Dokunma! Dokunma!" Her dokunma deyişinde bir yumruk atıyordu. Adam bayılınca bile durmadı. İlk yayım tarihi- 05/09/2018

"Söylüyorum size aşk diye bir şey yok!" Umut masadaki rakı bardağını bir kez daha havaya kaldırmadan kurmuştu bu cümlesini. Kurmaya kurmuştu da birkaç saat sonra başına geleceklerden habersizdi. "Siktir lan! Aşk diye bir şey var! Yoksa bu adam ne demeye zırlayıp duruyor akşamdan beri?" dedi Buğra, hüzünlü gözlerle uzaklara bakan Barış'ı işaret ederek. Bu salaklar aşk diye ağlayadursundu, Umut'un hayatta işi olmazdı böyle şeylerle. Ancak Umut henüz şunu bilmiyordu; sadece birkaç saat sonra hayatının aşkı gökten kucağına düşmekle kalmayıp ardından getirdiği belayı da başına saracaktı. ••• Her hakkı saklıdır. İlk yayım tarihi~13.04.2016 Argo içerir.

Birbirini seven iki genç ve önlerindeki engeller.Peki onlar birbirlerine tekrar kavuşacak mı???

Şimdi teşekkür etmem gereken bir eski sevgili , filmlerdeki gibi bir hayatım ha bide kavuşamadığım bir sevgilim var. Merak ettiysen daha fazla özete gerek yok. Hadi okumaya başla kendinden birşeyler bulursun belki hikayemde. -Gökçe ****** Yoo hayır bu kızın burda ne işi var . Peki neden Elçin ona doğru yürüyor. Neden onla konuşuyor. Yoksa bu bu buuu o olmalı . Hadi yaa . Şuan yanımda olmayan şansım burdan sana sesleniyorum. Yine hangi cehennemdesin?? -Malum kişi ******** İkiside istemeyerek birbirlerine aşık oldu. Bu onların hikayesi. Bir türlü kavuşamamalarının hikayesi. İyi okumalar. -bidoludunya (yazarınız) Not: Hikayenin ismi değişmiştir.

Güneş:Serkan hani beni bırakmayacaktın hani beni sevecektin noldu şimdi neden bana bunu yaptıım Serkan: Olmuyo Güneş yürümüyor seni sevmiyormuşum ben kendimi kandırıyormuşum özür dilerim affet beni Güneş:Dileme özür dileme ben hatalıyım seni sevdiğim için sana bağlandığım için karşına çıktığım için ben özür dilerim bennn Serkan: Hayır benim hatam sana seni seviyorum demeyecektim o gün sana aşığım demeyecektim ben özür dilerim ben Deyip arkasına bakmadan yürümeye başladı bağırdım ağlayarak annesi kaybetmiş bir kuş yavrusu gibiydim bağırdım Güneş: SENİ ÇOK SEVDİM SANA SON SÖZÜM *GİTME KAL YANIMDAA*