Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..

Kovucu serisin'in ikinci kitabıdır..Birinci kitabı bitirdiğiniz zaman okumanızı tavsiye ederim. Baş meleğin uyanışa karşı bulduğu çözüm sonucu Risa hayatını feda ederek iki bedene can vermiştir.Ortada iki çocuk kalmıştır.Risa'nın ölümü üzere Gerard ve Rita kayıplara karışmıştır.Lucifer,Ashley,Damon,Michelle ve Meldy ise çocuklara bakmakta gönüllü olmuştur.Melanie her şeye sessiz kaldığı için Risa'nın ölümünden kendini suçlu bulup okulun en karanlık yerine kendini kilitlemiştir.. Bu iki çocuk..Büyüyerek aynı anneleri gibi kendileri hakkında ki gerçeği öğrenince ne olacak ? Azura..Ne kadar aydınlık olsa da..Gerçekler onu karanlığa çekmişti Loke..Her zaman karanlıktı fakat duyguları içinde bir mum ışığı gibiydi.. Azura'nın gerçeklere karşı olan öfkesi gün geçtikçe büyüyerek..İntikam hırsını daha da kuvvetlendiriyordu. Tek amacı vardı ölen masum annesi'nin intikamını almak..Fakat bu amaç için umutsuzca çabalayan Azura'nın diğer kardeşi Loke ile birbirlerine olan duyguları yetmezmiş gibi Azura ne kadar karanlığa gömülmüş olsa da içinde hala eskilerden kalma bir ışık vardı..O ışık kalın bir kabukla kaplıydı..Peki bu kabuk nasıl kırılacaktı ? ★★★ Kapak tasarımı KbrTuncel'e aittir...

Serinin üçüncü kitabıdır... ✮✮✮ Açmakta olan vahşi çiçek... ''Yalvarırım söyle bana,insanlar neden birbirlerini incitirler? Gereksiz değil mi bu?'' Cesur ve açmakta olan çiçek... ''Bulunduğum yerden ne görebilirim? İnsanlar neden birbirlerini affedemez?'' Yanı başında solsaydı arkadaşların,aklından neler geçerdi? Yaşadığımı kanıtlamak için şarkı söylemeye devam etmeliyim,ismi unutulan Onlar için... ✮✮✮ Kapak tasarımı KbrTuncel'e aittir...

16 yaşında bir lise öğrencisi olan Risa.Geceleğin gördüğü ilginç bir rüyayla uyanır, çok saçma olduğunu düşünerek kafasına takmaz.Fakat okullarına -yurda- yeni gelen öğrenci sayesinde hayatı ve gördüğü rüya hakkında ki sır perdesi kalkar.Gizemlerin çözülmesiyle Risa ailesi hakkında ki en büyük gizem'i öğrenir.Annesinin bir kovucu babası'nın ise bir iblis kral olduğunu öğrenir.Tabii tek gerçek bu değildir..Risa'nın kendisi bir iblistir. İblisleri avlayan bir iblis.. ✩ ✩ ✩ Kapak tasarımı KbrTuncel'e aittir...

Saatlerinizi geriye alın ve bildiklerinizi unutun. Tüm fantastik güçleri yeryüzünden silin, hafızalarınızı kötü deneyimlerden arındırın. Teknolojiyi ve zekayı umursamayın, bu defa yalnızca hafızalar konuşacak. Neden mi? Çünkü... Tılsım kırıldı. Artık kimse ve hiçbir şey eskisi gibi değil. (Aurora'nın 2. Kitabıdır.)

(Aurora Serisi'nin 1. kitabıdır. Seri iki kitaptan oluşmaktadır.) Özel güçlere sahip 12 insanı başka bir gezegene sürgün etmek ve onları bunun bir sürgün olduğundan haberdar etmemek, işin en kolay kısmıydı. Fakat her şeyin bu kadar karmaşık hale geleceği kimse tarafından bilinmiyordu. Güçler, beraberinde düşmanları da getirdi. Kayıp Kraliçe'nin varlığı, güçlü ruhların özgür kalacağı Aurora için çok önemliydi. Gerçek ismiyle Alicia ancak kendi bildiği kadarıyla Aisley, Dünya'ya ayak bastığı an bir devinimin habercisi olduğunu, bu uğurda sevdiklerinden vazgeçmek zorunda kalacağını nereden bilebilirdi ki? Kimliğinden bile haberdar değilken, çok önemli biri olduğuna nasıl emin olabilirdi? •Başlangıç tarihi: 3 Ocak 2016 •#1 Bilim Kurgu Not: Bu kitap Ekim 2020'de, seri tamamlandıktan sonra düzenlenmiştir. Kapak tasarımı için @Elcin_64 'e sonsuz teşekkürler!

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

10 arkadaş. Her biri onar dakika içerisinde ölecek ve bulundukları yerden sadece biri canlı çıkabilecek. Ölüm Oyunu'na hoş geldiniz. Korku #1 - Bilim Kurgu #29 3 Haziran 2018 • 8 Aralık 2018 Kapak Tasarımı: @_moonnlightt_

Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

"Eğer farklıysak..." Kelimeler boğazında düğümlenmiş, cümleyi tamamlayamamıştı. "Biz kardeşiz. Bundan en ufak bir şüphe duymuyorum." diyerek yatıştırdım onu. Sonra devam ettim: "Ama elbette tuhaf olan şeyler var. Mesela; genetik yapımız inanılmaz derecede mükemmel. Hücrelerimiz kendini çok hızlı yenileyebiliyor. Hasta olmuyoruz ve yaralarımız çok çabuk iyileşiyor. İnsanlar gibi değiliz yani..." Ne söylediğimin farkına varınca birdenbire irkildim ve son cümleyi kısık ve düşünceli bir ses tonuyla tekrar mırıldandım: "İnsanlar gibi değiliz!..." Tüm Hakları Saklıdır.