-Me thuaj nje djale qe qan? -Broçkulla,djemte nuk qajne. -Po ata kane gjak besoj?Shpirt e zemer apo jo? -Po pastaj?Ajo zemra e tyre si zemer roboti,e pafunksionueshme. -Ti si njeh te gjithe djemte.Ka djem qe qajne.Ka djem qe kane zemer me te madhe se cdokush ne bote vetem e vetem qe te bejne te lumtur dike.Zgjohu!Ndoshta je e brengosur ne ate boten e mendimeve negative ku djemte jane te paret ne listen e zeze...Dil!Qetesohu!Njih dike! -E sikur t'me lendoj?Apo une ta lendoj pa dashur? Do qaje ai? -Dashuria shoqerohet edhe nga dhimbja.Pa te do te ishte si zemer roboti.Dhe Po e dashur! Do te qante ...sepse Edhe djemte qajne!

-Unë...në të vërtetë nuk dua gjë,nuk kërkoj të më presësh... ~Them se nuk ke menduar për mua,dhe a e di pse?Sepse nuk e ke vrarë kurrë mendjen.Unë jam këtu,por po të mos isha nuk do ta vije re. -Mos fol kështu!Nuk është e vërtetë!Unë...të dua,ndoshta jo siç shpreson e as siç e meriton,por të dua me mënyrën time. ~Ky është problemi:mënyra jote e të dashurit.

The road to Hades is the easiest to travel.

Jeta e Nancy, nje adoleshente amerikane jo si moshataret e saj. E vecante, e sjellshme,e zgjuar ama shume e ndrojtur dhe e perjashtuar nga shoqeria. Por me hyrjen e nje djali shqiptar ne jeten e Nancyt cdo gje ndryshon, merr nje kthese tjeter. Cfare do te ndodhi me Nancyn? Si do te reagoje ajo ndaj ketij ndryshimi? A do te pershtatet me boten qe e rrethon? Lexojeni per ta zbuluar :) ❤

Kur mendon se gjithcka ka marr fund,nje jete e re rifillon. Forca fizike mund te demtoje fizikisht por forcen me te madhe e ka ajo qe quhet Ndjenje❤

Ktheva kokën dhe e vështrova me pikëpyetje. Instiktivisht ngrita një vetull. -E di që je shumë seksi kur e bën atë,-pëshperiti në mënyrë seduktive duke u afruar akoma më shumë. Tashmë frymëmarrja e tij ritmike më binte në buzë. Vetëm disa centimetra i ndanin sytë tanë. 〰 Kisha lexuar libra që flisnin për vajza që rrëmbeheshin dhe zgjoheshin në një dhomë të errët, e më pas binin në dashuri me rrëmbyesit e tyre. Brroçkulla me bisht! Por kjo s'kishte per të ndodhur me mua. 〰 Definitely NOT your avarage kidnapper-victim story! #1 in abuse (12/7/2018) 〰 This book is written in my native language. No part of the information is allowed to be copied, shared or reproduced in any kind of way without the author's permission./ Ky libër është shkruar në gjuhën time amëtare. Asnjë pjesë e informacionit nuk lejohet të kopjohet, shpërndahet apo ndryshohet ne çfarëdolloj forme pa lejen e autorit. 〰 P.S; I papërpunuar, thjesht sepse unë jam përtace. Do përpunohet në një të ardhme jo të afërt. 〰 WARNING: mature content (as if that's ever stopped anybody) But, read it at your own risk. 〰 cover credits: @thatawkwardgurrl

A wattpad featured story! Highest ranking: #1 in CHICKLIT 'Sjellja e tij indiferente e bëri Enxhin të pyeste veten a e kishte kuptuar vallë që ajo ishte aty. Po vazhdonte të shikonte dosjen, sikur në dhomë të mos ndodhej askush. Manuel. Manuel. E ripërsëriti disa herë emrin e tij ne kokë. Manuel. Bëri edhe disa hapa përpara dhe kroi lehtë fytin. -Përshëndetje, jam këtu për...- filloi të flasi me zë të ulët, edhe pse ai e dinte këtë gjë më së miri. -E di përse je këtu,- e ndërpreu menjëherë me zërin më të thellë dhe më autoritar që kishte dëgjuar ndonjëherë.' Jeta nuk ka qenë shumë bujare me Enxhin. E mbetur pa prindër dhe me një motër të vogël për të cilën të kujdeset, ajo nuk i ka lënë asgjë në dorë fatit. Por pikërisht kur mendoi se gjërat nuk mund të komplikoheshin më tepër, ishte rastësia që e vuri përpara Manuelit, shefit të ri kokëforte, për ndryshe, versionit njerëzor të një migrene. Përse fati vendos përballë njëri tjetrit një femër së cilës i është dashur të luftojë gjithmonë për atë që meriton, me një mashkull që në dukje ka gjithçka? Një histori ku kryqëzohen dy realitete të ndryshme, por dy shpirtra të njejtë. Një roman me pasione, premtime të thyera, fletë të bardha zyre, të shkuara të errëta dhe një dashuri të fortë.

#08.03.2017 Ajo mund te jete gjithçka perveçse e embel dhe e brishte. Me nje milion arsye per t'ju arratisur botes, ne kerkim te ajrit, te lirise, te paqes se munguar nder vite. Edhe atehere kur mendon se i ka arritur synimet e saj, jeta e godet serish, me nje intesitet shume here me te forte se me pare... ose, ndoshta me te njejtin intesitet, por ajo nuk eshte me si dikur... e forte per te perballuar gjithçka. Ai... i harruar ne nje bote qe nuk i perket. I fiksuar ne te qenit "i pari" ne gjithçka. Kur ata do te perplasen, shume mure te ngritura rreth qenieve te tyre do te shkaterrohen. Sepse ata sebashku jane nje uragan i vertete qe shkaterrojne gjithçka çfare gjejn para, por jo aq te zot sa per te shpetuar veten nga "uragani i tyre" ...Te qenit i pari eshte vetem kenaqesi qe shijohet ne nje çast shume te shkurter. Te qenit i fundit ka me shume vlere, sepse shijon shume gjate... aq sa te thithesh grimcat e fundit te oksigjenit...

-Ti vete mundohesh te qetesosh dhimbjen,por vetem nuk mund ta sherosh ate. -Disave iu jepet nje shanc i dyte dhe nuk dine te permirsojne gabimin.Ndersa disa kane vertete nevoje per nje mundesi te dyte qe nuk jepen kurre. ....................................................................... -"Ndonjeher mendoj sikur kam jetuar dy here"-tha ajo duke mbeshtetur koken mbi shpatullen e tij