-Γιατι δεν αφήνεις τον κόσμο να δει αυτή σου την πλευρα?ρώτησα διστακτικά τραβώντας την ζακέτα μου πιο πολυ πάνω μου, είχε αρχίσει να κάνει κρύο. Έμεινε σιωπηλός για λίγο. Ο μόνος ήχος που υπήρχε ήταν οι ανάσες μας και τα λάστιχα των αυτοκινήτων που ακούγονταν όλο και πιο αραιά από τον διπλανό αυτοκίνητοδρομο. Ηταν ήδη πολύ αργά. Άναψε το τσιγάρο του και ξεφυσιξε. -Ρωτάς πάρα πολλά πράγματα, πέταξε στο πρόσωπο μου και συνέχισε να κοιτάει δίχως συναίσθημα το κενό Καλά να πάθεις, εσύ φταις που ρώτησες. Μάλλον κατάλαβε την δυσαρέσκεια μου γιατί ξεφυσιξε έντονα και τον άκουσα να ψελλίζει ένα "καλα" πάνω στα χείλη του. -Γιατί...αρχισε μια πρόταση μα έκανε μια απότομη παύση ρουφωντας μια μεγάλη τζούρα από το τσιγάρο του -Γιατί, δεν έχω ανάγκη την αποδοχή ή την απόρριψη κανενός, εντάξει? Γιατί δεν με νοιάζει ο κόσμος, δεν με νοιάζει να αρέσω, για αυτό δεν αφήνω κανέναν να δει ποιος είμαι πραγματικά, γιατί εάν τους αφησω να διαπερασουν τις άμυνες μου, τότε...σταματησε ξανα -Τότε θα πληγωθεις, συνειδητοποίησα και εκείνη την στιγμή κατάλαβα. Δεν ήταν αυτός ο επαναστάτης με το σκειτ και τα γκρά

Ελάτε τώρα κορίτσια! Ποια θέλει να έχει δίπλα του έναν ξενέρωτο; Να σας απαντήσω εγώ! Καμία! Η Κατερίνα είναι μια ήσυχη μαθήτρια της γ λυκείου. Ενώ, ο Σταύρος είναι το χειρότερο bad boy του σχολείου. Και οι δύο έχουν αισθήματα. Κάτι όμως τους χωρίζει και δεν μπορούν να μείνουν μαζί. Μια περιπέτεια που θα τους ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή. Θα νικήσουν άραγε τα εμπόδια για να είναι πάλι μαζί; //don't copy\\ Cover by: @Joanna-Herondale

'Είσαι τόσο αθώα και ευάλωτη μωρό μου.Σαν ένα λουλούδι,τόσο όμορφη και γλυκιά που όπως και αυτό αν το κόψεις από το έδαφος , θα μαραζώσει. Έτσι και εσύ είσαι επικίνδυνα εύθραστη,αλλά κανένας δεν μπορεί να σου αντισταθεί.Είσαι το οξυγόνο μου,μα όσο εύκολα σε βρίσκω,τόσο εύκολα σε χάνω και αισθάνομαι να πνίγομαι και είναι άσχημο,όχι γιατί πεθαίνω,αλλά γιατί είσαι εσύ που με φέρνεις όλο και πιο κοντά στο τέλος μου.Πλέον,είσαι η ζωή μου Μυρτώ,αλλά σε παρακαλώ προσπάθησε να μην γίνεις και η καταστροφή μου.'είπε και ορκίζομαι πως πρώτη φορά με κοιτάει με τόση γαλήνη,κάτι που κάνει τα σκούρα γαλανά μάτια του να φαίνονται ακόμα πιο μαγευτικά. 'Μυρτώ,μου ανήκεις!'ειπε και τα χείλια μας βρέθηκαν ενωμένα,σε ένα ακόμα διψασμένο φιλί,που αμφιβάλλω αν θα είναι το τελευταίο μας. She is his nicotine and he loves it. Don't copy my story and let your imagination run free❤ Μία περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο➡