Bu hikayedeki başroller belirsiz, doğrular belirsiz, yanlışlar belirsiz, hatalar belirsiz... Belli olan tek şey, sen gelmeden bu belirsizliğin çözülmeyeceği. Uzun ve bir o kadarda yorucu olan bu yolculukta bunca zaman yüzleri gülmeyen bir grup insanın içinde, duygularında, yaptıkları hatalarda, kaybettikleri gençliklerinde kendinden bir parça bulmaya, birlikte iyileşeceğimiz, birlikte güçleneceğimiz, birlikte yıkılıp birlikte kalkacağımız bu serüvende var mısın? ☘️ "Sen çok mu seviyorsun anneni?" "Elbette, anneler sevilmez mi?" "Kızını seven anneler sevilir. Annen seni sevseydi bırakmazdı. Ne yapar eder, bir yolunu bulur ilk fırsatta senden vazgeçmezdi. O seni sevmiyormuş, sen neden şimdi onun için ağlıyorsun? Seni sevmeyen biri için döktüğün gözyaşları seni sevmeyen insanın kahkahalarına neden olur... Şimdi bu yüzden ağlamaklı suratını yüzünden sil ve onsuz geçireceğin günlerin tadını çıkar." Bu sözler üzerine ağlaması şiddetlenmişti Ayça'nın. Ne olduğunu anlamayan kadın ve adam anlamaz bakışlarla, şaşkın suratlarla Ayça'nın ağlamaktan kızaran yüzüne bakıyorlardı. "Neden ağlıyorsun? Ne dedim ben şimdi?" "Benim gözyaşlarım annemin kahkahaları olacaksa benim kızaran gözlerimin bir önemi olmamalı. O gülecekse her şeye razıyım ben, babamda anneme böyle derdi biliyor musunuz? Gerçek sevgi bu işte... Sevdiğin insanın bir tebessümü için elinden geleni ardına koymamalıymışsın, ben de annemin kahkahaları için canımı bile veririm." Bu konuşmadan sonra hıçkırarak ağlayan bir insanın sesini duymuştu bu ıssız sokak... İlk defa bu kadar acı yüklü bir manzaraya sahip olmuştu taştan evler, ilk defa üstünden geçen yükleri taşıyamamıştı kullanılmaktan eskiyen siyah asfalt... ☘️ 080820

Umut, Mavi, Gökçe ve Deniz... Neydi onların suçu o masum çocukları suçu. Sevilmek miydi yoksa sevilmemek mi? Kaderlerine boyun eğmişlerdi hâlâ ne istiyordu hayat onlardan. Geçmişiyle ilgili miydi yoksa tüm her şey. Geçmiş gelip giderken yaşanmışlıkları da götürür müydü yoksa yaşamın boyunca ay ışığı gibi takip mi ederdi seni? Onların savaşları kurtuluş mücadeleleri. Kazanmak gibi bir amaçları yok tek istedikleri hayatta kalmak. Peki sen bu savaşta onların yanında mısın? Yoksa bu küçücük tek amacı yaşamak olan çocukların karşısındaki saflarda mı savışıyorsun? ------ "Fısıldamıştı. Sanki kulakları değilde ruhu duysun ister gibi. Sanki kulaklarına değilde ruhuna gitsin ister gibi." Umut Kaya "Kaderine boyun eğmişti belkide ama İlk kez tutsaklığı tattığı gün ilk kez mutlu olmuştu." Mavi Aras - "Eğer sana olan öfkesini dindirebilirsen kalbini açardı gözlerinin önüne." Deniz Demir - "Çünkü o güçlü Gökçe hâlâ ruhunun derinliklerinde." Gökçe Aydemir - "Kafasını kaldırıp yukarı baktı. Gördüğü sonsuzluk karşısında ağzı açık kalırken daha adını bile bilmediği bir cisimden gelen ışıpın gözlerini acıtmasını umursamadı. O bu sonsuzluğa hayran kaldı. Mavinin büyüsüne kapılıp gitti. Ve mavi ona umut oldu. O hayran kaldığı maviyle çıkışını buldu." - "Gülümse ve her şeyin geçeceğini söyle. Yalandan da olsa." - Gökyüzünün derinliklerinde yıldızlar kayar mı bir daha bu gece dilek tutmazsak? - Ebrar Yıldırım Başlangıç tarihi[11.09.2020] Mavinin Büyüsü adlı ilk kitaptır. Konusu ismi cümleleri bana ait. Çalıntı durumunda yasal işlemlere başvuracağım kesinlikle. #Gülümse @alfa.edam bu güzel kapak için teşekkürler💜

Çok şey istemedim ben. Sadece sevmek... Pahalı hediyelerin olmadığı, maskesiz, yalın yüzlerin ışığında aydınlanmak, yapmacık tavırların çok uzağında özlediğim kendim olabilmek. Bahar yağmurlarında ıslanmak, yarımken tamamlanabilmek istedim. En derinlerimde saklanırken sabırla keşfedilmek ...