Nieznany: możesz się przesunąć? Ja: co Nieznany: zasłaniasz mi widok Ja: aha

Silver - 19-latka rozpoczyna studia w Londynie. Jej pasja to taniec i aktorstwo. Uwielbia zachody słońca i od zawsze kocha Toma Hiddlestona. Lecz dotychczas był on dla niej tylko niemożliwym, niedostępnym marzeniem. Czy po przeprowadzce do Londynu to się zmieni? Może Silver będzie miała Toma na wyciągnięcie ręki? Skorzysta z okazji, żeby spełnić marzenia, czy raczej podąży drogą do zaplanowanej przyszłości? Człowiek w jednej chwili ma wszystko, a w następnej nie ma nic... -*-*- Opowiadanie bierze udział w konkursie 'The Words'.

Tom i jego nieszczęsna narzeczona, Taylor, wybierają się do teatru, aby w Broadwayowskich fotelach obejrzeć balet ,,Giselle". Największą uwagę aktora zwraca jednak utalentowana baletnica, która, poza sceną, staje się upartą i pozornie skomplikowaną kobietą, o czym Hiddleston sam się przekona.

-Teraz będziesz szczęśliwa Budzę się, jestem w moim łóżku. To był tylko sen. Siedziałam i płakłam, nie chcę, aby to był tylko sen. Nie chcę o nim zapomnieć jak o milionie innych. Nie mogę zapomnieć o Nim. Nie mogę zapomnieć o Jego zielonych oczach. Żyję dalej. Żyje moje ciało, ale moje myśli żyją w świecie snów, razem z Nim.

Co się stanie, jeżeli Tom przez przypadek, w dodatku będąc pijanym, napisze do pewnej studentki?

Szesnaście lat temu, kiedy jeszcze nieznane nam były losy świata w którym teraz mieszkamy, ciemny mrok spowił serca wszystkich. Czasy wojny, które spustoszyły piękną kraine, teraz były tylko przykrym wspomnieniem. Jednak jeden dzień pozostał na zawsze w pamięci oraz historii naszych rodaków. Dzień w którym to doszło do czynu, który zaważył nad losami ostatecznej bitwy. Akcja tej książki rozgrywa się... Nie pięć... Nie dziesięć... Tylko dwadzieścia lat po wydarzeniach z ,,Umierasz cierpiąc 4: Nowy początek. Zapraszam.

Może macie wrażenie, że nie pasujecie do świata. Jeśli tak, to rozumiem was doskonale, ponieważ sama tak miałam, ale pewna osoba pomogła mi, w zamian za przysługę i to zmieniło moje życie diametralnie, ale w końcu poczułam, że gdzieś mam moje miejsce w świecie albo nawet w innym wymiarze z kimś tak różnym ode mnie. Ja byłam dobra i wiedziałam czego chcę, on zły i zagubiony, nie wiedział, co to szczery uśmiech, do czasu...

Ciekawe czy ktoś mnie usłyszy. Otoczona mrokiem błagam o pomoc. W mojej głowie powstaje pytanie: czy to już mój czas? Przeraźliwe zimno nakłuwa moje ciało tysiącami igieł , a nogi odmawiają posłuszeństwa. Zamykam powoli oczy, czekając na śmierć. Ostatnie co widzę to pochylająca się postać owiana zielenią.