#islam kategorisinde 1. #Sonsuzluğum adinda ilk kitap Hamit: -Benim için yaşar mısın Meryem? Meryem: -Senin için sensiz yaşamaya razıyım ben... Birbirine ölümüne aşık olan iki gencin hikayesi. Meryem ve Hamit... "Ve hiç bir zaman cesareti olmayanla yola çıkmayın. Ahiretlik sevgiler zor yollardan geçer."

"İslâm, bekle." Küçük kız önce ismiyle seslenmesine şaşırdı. Çünkü genelde Yusuf Selim ona bücür, küçük gibi sinir bozucu lakaplarla hitap ederdi. Daha sonra elindeki kolyelere kaydı gözü. Gümüş renkli iki zincir ve ucundada yine aynı renk küçük metal bir kilit. Diğerinin ucuna baktı küçük kız. Onun ucundaysa metal kiliti açmak için bir anahtar. Yusuf Selim devam etti sonra. "Şey bunlardan biri senin. Yani istersen." bakışlarını kaldırdı sonra Yusuf Selim. Devam etti. "Bak bu kilit benim, bu anahtar da senin. Kalbimi sadece bu anahtar açacak tamam mı? Başka bir anahtar kabul etmeyecek." Şaşkın bakışlarla konuştu sonra kız, "Nasıl yani. Büyüdüğümüzdeyi mi söylüyorsun?" Çocuk derdini anlatamamanın verdiği sıkıntıyla derin bir nefes aldı ve başını salladı. Onu sevdiğini söyleyemezdi değil mi? Annesi ve babası gibi oluncaya kadar yani. Söylese Allah kızar mıydı ki? Yinede riske girip Allah' ı üzmek istemedi küçük çocuk ve konuşmadı. İslam konuştu onun yerine. "Yani büyüyünce evlenecek miyiz? Yani Elif abla ve amcan gibi?" Yüreğine su serpilmişçesine gülümsedi çocuk ve amcasıyla yengesinden örnek verdi o da. "Evet. Öyle. Sende yengem gibi olacaksın ama, başörtülü.. O zamana kadar bu kolyeleri çıkarmak yok." "Tamam ama o zamana kadar başka anahtar aramak yok." "Yok." ٠ 16.06.2020 - 24.08.2020

Bu zulüm ne zaman bitecekti? Ne zaman kurtulacaktık? Ne zaman huzur bulacaktık? Ne zaman sesimizi duyucaklardı? NE ZAMAN!! Yardim edin müslüman ÖLÜYOR!! Biz ölüyoruz yardım edin. DOĞU TÜRKİSTAN Sert bakışları ve duygusuz gözleri ile bana bakıp "İmzala şunu" dedi. Çok korkuyordum ben terörist değildim ama bana terörist damgası vurmak istiyorlardı. "İmzalamıyacağım!!" Diye bağırdığımda birden yüzüme inen sert tokat ile acı içinde bağırdım. "Saat 12.00 kadar zamanın var ya imzalarsın yada olacaklardan sen sorumlusun" diyen çinli askere sert bir bakış attım... Bu hikaye gerçek bir hayattan esinlenmiştir ve yarısından çoğu gerçektir...

Müslümanlar Tarafından Yetim ve Mahzun Bırakılan Mescid-i Aksa Özgürlüğüne Kavuşana Kadar Lânet israile Karşı durmaya devam edeceğiz.

Seni çizdim anne tebeşirimle sokağın köşesindeki kaldırıma, Anlatabilir miydim şeker dağına ya da sütten denize gözümdeki yaşların nedenini !? Olmazdı. Çünkü nedenini bende bilmiyordum. İnsan bilmediği duyguları, bilmediği şeyleri anlatamazmış. Bana bir de deli dediler... Seni bekledim orada kimse görmedi beni sonra yağmur yağdı silindi gitti izlerin. Bense bulutlarla beraber ağlıyordum. Yine kimse duymuyordu. ----------------------------------------------------------------- Kitabımın tüm hakları şahsıma aittir Herhangi bir çalınma durumunda yasal işlemler başlatılacaktır !

Peşime takılan adamdan topallaya topallaya ne kadar hızlı olabilirse o kadar hızlı kaçıyordum. İzimi kaybettirmek için dar bir sokağa girdim. En sevdiğim şeyler tam tepemdeyken korkudan ölecek raddeye gelmiştim. Yağmur ve gece, tam üstümdeler işte. İzimi kaybettirmenin verdiği, huzurla gökyüzüne bakarken kulağıma bir ses ilişti. Küçüklüğümden beri alışık olduğum bir şeyin sesi bu, sprey boya sesi... Sessizce oradan uzaklaşacakken çamura ayağımın saplanmasıyla beraber yaralı olan bacağımın yanması bir oldu. Çektiğim acıyla ufak bir çığlık firar etti dudaklarımın arasından istemsiz. O tarafa baktığımda grafiti yapan çocuk hızla yanıma geliyordu. Hızlıca olduğum yerden kalkıp yine ne kadar hızlı olursa o kadar hızlı denecek bir hızda ilerlemeye başladım. Birden önüme biri çıkıp kolumdan tuttuğu gibi duvarla arasına aldı beni. Grafiti yapan çocuktu. Ani bir şekilde kucağına almasıyla beni, yüzüne şaşkınlıkla baktım. Endişelendiğimi görmüş olacak ki rahatlatıcı bir ses tınısında konuşmaya başladı. "Yardıma ihtiyacın var, yardım edeyim çıkacağım hayatından." . . .

Aslında ismimi seviyorum. Asr-ı Saadet'te yaşamış her biri çok değerli iki hanım sahabenin ismi. Ama gel gelelim çevremdeki kimse olaya bu açıdan bakmıyor. Artık ben onları ne kadar bezdirmişsem bana sürekli "La havle..." ile başlayan, benden kaçıp Allah'a sığındıklarını ayan beyan ortaya serdikleri bir zikirle sesleniyorlar. Çaktırmamaya çalışıyorum ama biraz üzülüyorum sanırım. İsmim ne mi? Havle ben, Havle Duman...

bacımın örtüsü batmakta rezilin gözüne... acırım tükrüğe, billahi tükürsem yüzüne...

Günümüzde değişen Tesettür hakkında bilgi sahibi veren bir kitaptır. Ara bölümleri okuyunca ne demek istediğimizi anlayacaksınız . Yazılar yazara aittir alıntı değildir. Umarım beğenilerek Okunur ve faydalı olur. Teşekkür ederim. Mustafa Kuş

Sen mürekkep misali bir şairin kaleminden damlıyorsun..