Ailesinden gizli saklı iş çeviren ve dövüşen bir kız... Umursamaz ve soğuk bakışlı bir erkek... Bakalım yolları nasıl kesişecek... Umarım okursunuz♥️

Saye, büyük bir karmaşanın ortasında rüzgarın dalından uçurduğu yaprak misali benliğinden kopmuş genç bir kızdı. Attığı adımları pek sağlam olmasa da zemine tutunacak cinstendi. Kuzey ise tüm bu anlatılanların tam aksine kalbi gece kadar karanlık olan bir adamdı. Tek aydınlığı Sayenin ona sunduğu az da olsa hisleriydi. Mutluydu... Ama sadece onun yanında ve yakınında. Nefes kadar birbirlerine yakın olsalar da bir parça gurur ne sevmelerine ne de sevilmelerine izin veriyordu. Demek ki aşk her zaman mutluluk getirmiyordu. Genelkurgu #4 Bilim kurgu #1 Bu kitapta sıradanlıklardan vazgeçin ve yeni şeylere açık olun . Çünkü bu bildiğiniz hikayelerden değil . Bu Saye ve Kuzeyin Hikayesi ... ✴️Wattyde KUTUP MAVİSİ adıyla ilk hikaye ✴️ 03.07.2019

Not- Bu bir Asker kurgusudur. Sadece ön okuma yayında. "Başında Aşk" serisinin Semih ve Mihrem'in hikayesidir. Dağ Başında Aşk / Kurt ve Gamzeli Nöbet Başında Aşk / Semih ve Mihrem Silah Başında Aşk / Uğur ve Menhus & Mihrem Çelik işinde başarılı üst düzey bir askerdi. Her şeyi altüst eden bir hata yaptığını fark ettiğinde ise çok geç kalmıştı. Yaptığı hata onu Iğdır Merkez Komutanlığına götürdüğünde hatasını düzeltmek için elinden gelen her şeyi yapmaya hazırdı. Ama atladığı bir pürüz vardı. Aşk, kapıyı çalınca açacak mıydı? ... Semih Karaaslan 1.95 santimlik boyu ve dev cüssesiyle görenin bir daha unutamayacağı bir adamdı. Keskin nişancı olduğu kadar bakışlarıyla da insanların içini okurdu. İhaneti en derininde hissetmiş bir anda dört yıllık ilişkisini bitirmişti. Her şey bitti derken yeniden başlar mıydı? Peki, kalbini hissettiğinde ne kadar görmezden gelebilirdi? .... "Oğlum sikeyim yapacağınız işi!" Bağırtıyla açılan kapı sertçe duvara çarptı. Sakin bir şekilde arkamı döndüm. Dışarıdan gayet sakin görünebilirdi halim ama gözlerime bakan anlardı içinde yanan alevi. Karşımda gördüğüm adamla kaşlarım çatılırken, gözleri büyümüş şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. "Tekmil ver asker!" diye bağırdığımda gözlerini kırpıştırıp bana baktı. "Teğmen Semih Karaaslan/Aydın," deyip selam verdi kendine geldiğinde.

Aşık olmak güzel şey. Aşık olmak çok güzel şey. Ama doğru kişiye. Doğru adama ya da doğru kadına. Hep insanların doğarken diğer yarısından ayrıldıklarına inanırdım. Hala da inanıyorum. Ben diğer yarımı buldum. Hem de çok güzel buldum. En temiz kalplisini, en dürüstünü, en aşk dolusunu. O benim gülüşüm. Ben onun nefesi. Biz sadece birbirimizin. Biliyor musunuz aldatıldıktan sonra aşka lanet etmiştim. Ama insanın karşısına böyle bir adam çıkınca pek mümkün olmuyor. Dediğim gibi aşık olun ama doğru kişiye...

Kapı durmaksızın çalarken yerimden zorla ayağa kalktım. Kapıya yaklaşıp, kapıyı açtım. Kapıyı açmam ile yere doğru bir adet Çınar yığıldı. "Çınar?!" "B-Beril.." Yere hızla çömeldim. Yoğun alkol kokusu burnumu doldurunca yüzümü ekşittim. "Çınar sen içtin mi?" "Hmm.. Belki.." Birden tişortümün yakasından tutup beni kendine yaklaştırdı. "Çınar ne yapıyorsun?" "Bilmiyorum." Doğrulmaya çalıştım ama beni bırakmadı. "Beril.. Affet artık beni. Lütfen affet." "Çınar, sarhoşsun." "Beril, affet beni." "Çınar, sen çok sarhoşsun." Ellerin yavaşça gevşetti. Ben de doğrulmaya başladım. "Biliyor musun?" "Neyi?" Elleri ile yerden destek alarak kendini oturur vaziyete getirdi. Ela gözlerini mavi gözlerime dikip beni benden alan o cümleyi söyledi. "Kör kütük sarhoş olup, her şeyi çift gördüğümde bile sen bir tanesin.." #iddia 1 #ozgur 1

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''