Blair Mitchell żyje dzięki plotkom, nienawidzi filozofii i czasami też swojego sąsiada. Skoro wszystko jest takie paskudne, można właściwie wyskoczyć z czwartego piętra. Prawda? 𝙄 𝙬𝙤𝙣𝙙𝙚𝙧 𝙝𝙤𝙬 𝙄 𝙬𝙤𝙣𝙙𝙚𝙧 𝙬𝙝𝙮 𝙔𝙚𝙨𝙩𝙚𝙧𝙙𝙖𝙮 𝙮𝙤𝙪 𝙩𝙤𝙡𝙙 𝙢𝙚 '𝙗𝙤𝙪𝙩 𝙩𝙝𝙚 𝙗𝙡𝙪𝙚 𝙗𝙡𝙪𝙚 𝙨𝙠𝙮 𝘼𝙣𝙙 𝙖𝙡𝙡 𝙩𝙝𝙖𝙩 𝙄 𝙘𝙖𝙣 𝙨𝙚𝙚 𝙞𝙨 𝙟𝙪𝙨𝙩 𝙖 𝙮𝙚𝙡𝙡𝙤𝙬 𝙡𝙚𝙢𝙤𝙣 𝙩𝙧𝙚𝙚 2020

Utopijne różowe marzenia o miłości. Kłamstwo, którego nie umie wykryć. On otaczający ją ze wszystkich stron. I ja, jedyna szara w jej różowym świecie. Metaforycznie przedstawiona historia dziewczyny z jednego z wymiarów. Z wymiaru, w którym straciła wszystko. Praca początkowo napisana na potrzeby akcji @adriananitaniteczka, za jej radą umieszczona w osobnym opowiadaniu. Okładka jest dziełem @ave-magda Dziękuję!

xvictis; 2020 okładka wykonana przez inwersjaczlowiecza rozpoczęte 2 czerwca 2020 roku zakończone 14 czerwca 2020 roku

biegniemy szybko i umieramy młodo

Nie mogąc poradzić sobie po śmierci kogoś bliskiego, ludzie sięgają pomocy psychologa. Ja zacząłem pisać listy. [Nowa wersja starego "Freddie...", obecnego na moim profilu w jego "poprzednim wcieleniu"]

Czarek nie był taki czarujący, jak by się mogło wydawać. Trochę zadufany w sobie, wiecznie polegający na rodzicach, z pokrzywionymi priorytetami - nic dziwnego, że karma postanowiła w końcu kopnąć tam, gdzie powinna już dawno. Podobno, żeby najszybciej nauczyć się francuskiego, należy przeprowadzić się do Francji. Przeznaczenie Cezarego chyba inspirowało się tym stwierdzeniem, bo serią najgorszych wydarzeń, jakie mogą spotkać siedemnastolatka, postawił go na drodze, którą chodzą same uśmiechy. Miał ostatnią szansę, żeby nauczyć się cieszyć - tak po prostu, z promieni Słońca i leżących w parku kasztanów. Jego życie uzależniło się od ekscentrycznej rodziny Fikusów, która o szczęściu wiedziała więcej, niż niejeden milioner. Z całą pewnością zadbają o to, żeby Czarek również pojął tajemne umiejętności, pozwalające uśmiechać się codziennie.

Mamy swoje małe tajemnice. Trzymamy je w sobie, urywamy nawet przed najbliższymi. A co jeśli taka tajemnica doprowadzi nas do ostateczności?

Leon - szesnastolatek o piwnych oczach i kręconych, brązowych włosach. Uwielbiający sztukę. Dymitr - chłopak o dobrym charakterze. Ceniący zapach dymu. Piosenka przewodnia - RY X - Sweat Jest tu bardzo symbolicznie.

wszystko, co czyni nasz świat nieludzkim

wszystkie pocałunki, których nigdy nie doprowadzasz do końca. a ja nie oczekuję od ciebie tego, czego nigdy mi nie dasz. written by xcallmesunny, 2018