"Benim kızım böyle giyinemez." Bana iyice yakınlaştığında dudaklarımızın arasında milimler kalmıştı. "Ben senin kızın değilim!" Kaşlarını kaldırıp burnunu burnuma sürttü. "Sen benim kızımsın." Kaşlarımı çatıp yüzüne baktım. Elimi tehdit eder gibi kaldırıp salladım. "Ben senin kızın değilim!" Tek kaşını kaldırıp alayla güldü. Duvara dayalı olan iki elinden birini yanağıma koydu. "Bu akşam sana göstereceğim , benim kızım mısın? Yoksa değil misin?" Alayla güldüm. "Ya gösterirsin tabi." Onu hızla itip arkama bakmadan kapıyı çarpıp çıktım. Ne sanıyordu kendini?! Birde gösterecekmiş! _________ "Evleneceksin! Bu akşam istemeye geliyorlar. Git bir şeyler hazırla." Kardeşimden gözlerimi çekip ayyaş babama baktım. Ne saçmalıyordu? "Ne istiyorsun?" "Altemur AKINCI ile evleneceksin! Kardeşinin tedavisi için!" Ne yani kardeşimin iyiliği için patronumla mı evlenecektim ? .... Altemur AKINCI 🔗 Ahsen KAYA Genç kız , genç adamı sevebilecek mi?

Şakadan zerre anlamayan birine okkalı bir şaka yaparsanız elde edeceğiniz şey yüklü bir para ve birkaç bin fazla tıklanma olmaz. En azından benim öyle olmadı. Yayınlanma tarihi: 14.06.2019

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

"Acıdan geçemeyen kadının, acısı bitemeyen adamla; kırık dökük sevdası." Kendini bilmez bir gecede, ay tamda göğün bağrında uyuklarken başladı her şey. Kader; dizleri yaralı bir kızı, dudakları kan kokulu bir adamın koynuna sardı. Yitirdiği hafızasının ardından, hiç bilmediği bir adamın elini tuttu. Geçmişi hatırlamaya çaba gösterdiği her an kendiyle ilgili bilinmezlere daldı. Adam her an köşe başındaydı, soluğundaydı ve ne parmağındaki yüzük, ne de hatırlamadığı geçmiş bu ihtirasa mani olamadı. Oysa ki şeytanın ini, adamın köşesi kıvrılmış zihniydi. Kadın adamın cehennemiydi; saf ateşin koynu, zemheri kışın soluğu.

Her insan bir yalancıdır. Her insan bir yabancı... Bize öğretileni yapar, bir yalanı yaşarız hayat boyu. Vakti geldiğinde ise yalan hayatlarımıza yabancılaşırız. İsteyerek ya da zorunda kalarak... Biz zorunda bırakıldık ve her şey o gün başladı. Hayatlarımıza yalan o gün bulaştı. Ya da biz öyle sanıyorduk. Biz kim miyiz? Bizler yabancıyız. Belki biraz da yalancı...

05×× ××× ××: Gerçekten gözlerinin rengini bile bilmiyorum. Bir saniye kitabı bırakır mısın? *

-tamamlandı Bilinmeyen Numara: Neden bir insana değer veririz, düşündün mü hiç? Bilinmeyen Numara: Neden kuşkusuz, sonsuz bir sadakat ile bağlanabileceğimiz gökyüzü, yıldızlar yerine bir insana bakakalırız? Beria: Kişiden kişiye değişir bu durum. Beria: Kimi insanlar yıldızları severler, Beria: Kimi insanlar gök yüzünü. Beria: Kimilerine göre gök içinde yıldızların yüzdüğü bir okyanusken; kimileri o okyanusa bir insanın nefesini sığdırırlar. Bilinmeyen Numara: Fakat atladıkları bir şey vardır. Bilinmeyen Numara: İnsanlar su altında nefes alamazlar. - "Bu gece, her şey bize ait." dedi beni tekrar döndürüp zarif bir şekilde kendisine yaklaştırdığında. "Her bir şarkı, her bir masal, her bir göl.." "Her bir alıntı." diye tamamladım onu. "Her bir alıntı." diye tekrar etti içimi ısıtan bir gülümsemeyle. Kapak Tasarımı: Faervelion

Yıllar önce verilen bir söz iki gencin hayatlarını nasıl değiştirir? 08.06.2018 14.04.2021

Hiç birşeyi umursamayan bir genç ve en ufak şeylerle bile mutlu olabilen bir kızın hikayesi... Günün birinde, hikayenin sonunda şeytan meleğe aşık olur fakat her son yeni bir başlangıçtır... Bu hikayeyi arkadaşım Ece Okçabollu ile birlikte yazıyorum.İyi okumalar :))

Herkesin hayatının bir dönüm noktası vardır. Bu, annenin ölümü olabilir. Bu, yeni bir okul, yeni bir ev olabilir. Bu, çok sevdiği birisini kaybetmek olabilir. Peki bu, otobüste vurulup bu sayede tanıştığın insanlar olabilir mi? ****** "O gün hayatımın değişeceğini bilmeden o otobüse bindim, o yolculuğa çıktım, o mola yerinde onlarla göz göze geldim. Korktum, ağladım, üzüldüm. Tüm bunları tekrar yaşayacağımı bilsem bile onlarla tanışmak için yine o otobüse binerim, yine korkarım, yine ağlarım, yine gülerim. Sırf onlardan ayrılmamak için canımı veririm, daha nasıl anlatayım?"