Sevişti bir bakir ile bakire. Erkeğe milli dediler, kadına fahişe. -C. Süreya "Benim bedenim, benim kararlarım!" diye bağırmak istedim. Onlarsa ellerine kalemi alıp bedenimin haritasını çıkarmaya çalıştı. Sahi, neydi bedenimdeki giz; anlamadım gitti. Benim bir ismin yok. Doğduğum bir tarih, yaşadığım şehir... Dışarı çık! Çık ve etrafına bakın, aynanın karşısına geç ve kendini izle. Ben senim, dışarıda gördüğün herhangi biriyim. Ayşe'yim, Ferda'yım, Maggie'yim, Luna'yım. Kadınım. Ben varım ve aslında yokum. DİPNOT: Gerçeklerden alınmıştır, mümkünse etkilenecek olanlar okumasın. 07.03.16-15.07.16

+18 Cinsel içerik -Olumsuz ve kötü davranış içerir. Gecenin karanlığı ruhuma ilikleniyor bir çırpıda. Ses yok, insanlar yok... Kan ve bıçak var. Haz ve korku var. Ve oldukça insiz kimsesizliğe davetli bir orman kanın kokusuna doyuyor, tıpkı içimde ki ben gibi. İnanılmaz yoğun taze kan kokusu iliklerime kadar işlemiş durumda ve ben aldığım hazzın doruğundayım. Şimdi ise merak ettiğim, bıçağın her darbesinde alacağım o muazzam et kokusu... Yüzü solgun bir ölü gibi, oysa ki göğsünü yaracağım sırada korkudan yüzü kızarmış pembe dili sürekli hareket ediyor, küçük kesiklerinden kan damladıkça çığlıklarıyla beni tahrik ediyordu. Teni kusursuz... Onu soluk beyaz derisinden kurtarıyorum. Bunu gözleri açık ve henüz kanı damlamamışken yaptığım, kendime hakim olamadığım zamanlara göre şanslı. Eserime bakıyorum ve her şey istediğim gibi yerli yerinde. Ellerimden sızan kanla, derisini yüzmediğim kısımları boyuyorum. Benim harflerim... Benim kelimelerim... Kan kokulu bir palyaço çiziyorum dolgun ve morarmış dudaklarına. Beyaz dişlerine gülümseme ne kadar da yakışıyor. Vücudunun geri kalanını önce sıcak ve sonra soğuk suyla yıkıyorum, kan kokusu azalıyor biraz daha kendime gelir gibiyim. Naylona sarıp vakumlamak vaktimi alsa da ince işi seviyorum. Ve yerin toprak tatlı kız! Soğuk ama güvenli! Karanlık bu doğru fakat... Artık özgürsün güzel kız. Kimse üzemez seni, kurtardım seni cehenneminden, benim için Tanrıdan af dile ve yanına geleceğim günü bekle güzel kız. Açtığım yaralar, günahlarının kefaretiydi sadece. Sev beni, ben ölene dek. Kapak yapımı için @dowgraphic grubuna ve kapağımı tasarlayan güzel insan @windcurrent sonsuz teşekkürler

İnsanların melek veya şeytan olmayı seçebildiği bir dünyada doğuştan ,saf kan bir şeytanın hikayesi. 3 hikâyelik SAF KAN serisinin ilk hikayesi. -Benim Şeytanlarım -Meleklerin Yükselişi -İntikam

Bir insan, bir şeytana aşık olabilir miydi? Olursa bu aşk yaşanabilir miydi? Hayır!! Ya sende şeytan olursun, ya da aşkın olan şeytan'dan olursun!!!

Şeytan.. Kusursuz, Güçlü Ve Acımasız. Ve aşık olduğu, ellerinden koparılıp dünyaya sürgün edilen küçük melez perisi, Camellia.

Hiç bir aşk böylesine tutkun, böylesine adanmış olmadı... Ne seneler silebildi yakıcı hasretini, ne katlanılmaz acılar bastırabildi yokluğunu... Anlaşma basitti oysa... Yalnızca ona ait bir kız için edilen dualar ve karşılığında sunulacak bir can... Kefareti kendiydi... *** "Her yeminin, her sözün bir bedeli vardır... Benim ödeyeceğim bedel seninkine karşılık, benim hayatım... Bu ne pahasına olursa olsun kabul ettiğim, razı geldiğim bir anlaşma. Rabbimle benim aramdaki anlaşma! Girme aramıza! N'olur girme! Seni bana verene yüzümü kara çıkarma!"

Zıtlıklar her zaman uyumsuzluk getirirdi. Mesafeli, idealist ve kalbi buz gibi bir kız, onun aksine sıcacık kalbi ve çocuk ruhuyla gülümseyen bir erkeğe sadece yadırgayarak bakardı. Birbiriyle alakasız iki insan, el ele olamazdı. Soğuk eller, ellerini tutana kadar böyle düşünüyordu. Onu bekleyen kimse yok sanıyordu, deli olduğunu düşündüğü çocukla, bir sabah karşılaşana kadar. Zıtlıklar uyumsuzluk getirirdi ama aşkın gözü kördü. Kız, bunu kalbi çocuk tarafından kör edildiğinde anlamıştı. Kim Taehyung

carpediem yeni bir durum paylaştı: gözlerinin sadece dış güzelliğe değer kılması, sence de haksızlık değil mi? jungkook: kim olduğunu bilmiyorum tatlı kız, ama eminim bu söze aksi olacak derecede güzelsindir. bu hikaye @siyedo ve @themrsjk a ithaf edilmiştir. #7 hayrankurgu 05.03.2017 ♧

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Hayran Kurgu #1 Dokunmak. Her şey böyle başlar bazen. Karşındakinin bedenini görmek, onun tenini hissetmek, keşfetmek... Sonra aniden bir şey olur. Karanlık tarafının aydınlandığını hisseder insan. Artık bir bedene dokunmak yetmez, onun ruhuna da dokunmak ister. Vücudundaki sahip olmak istediği tek yer, Elini göğsünün üstüne koyduğunda atışlarını hissettiği kalbi olur.