"Yeniden deneyelim mi?" dedi, sakince gözlerimin içine bakarak. Işıl ışıl parlıyordu kış güneşi gibi, her zaman öyleydi gerçi. Sakin bakışlarının aksine titreyen sesi tüylerimi diken diken etti. "Neyi?" Neyi yeniden deneyecektik? Biz hiçbir şey denememiştik ki? Bu erkekler neden böyle? Elini uzatırken gülümseye başladı. "Merhaba, ben Sarp." Nefesimi tutarken karar vermek için ne kadar kısa bir sürem olduğunu ama o kısa sürede aklımdan milyonlarca düşünce geçtiğini fark ettim. Böyle kararlar için bazı insanların günlerce vakte ihtiyacı olabilirdi. Mesela, adı Vera olanların. Gülümseye başlayıp sakince elini sıktım. "Vera." Elimi geri çektiğimde o da bana gülümsemesini daha da genişleterek cevap verdi. "Memnun oldum, Vera." Elini cebine atıp sigara paketi çıkarırken kafamı dışarı çevirip manzaraya baktım. Ben de çok memnun olurum, umarım.