Ben boşanmış öğretmen bir babanın kızıyım. Yıllar önce, ben henüz on yaşındayken tayin edildiği Karadeniz bölgesinde aşık olup evlendi. Beni de beraberinde getirdi elbette, çünkü benim annem sorumsuz bir kadın, beni onun eline bırakmadı. Saf Karadeniz'li kadının bir kızı vardı, kendisi ablam olur Zeynep. Babam ve eşi yıllardır birbirini bulmanın huzurundan mıdır bilmem, sakin ama mutlu bir hayat yaşıyorlar. Ben lisede çıktım buradan. Ankara'da liseyi hemşirelik olarak okudum. Üniversiteyi kazanamadım, bende boş durmayayım, babamın yanına geleyim dedim, geldim. On sekiz, on dokuz, yirmi ve yirmi bir yaşlarımda buralardaydım. Sağlık ocağında yardımcı hemşirelik yaptım. O sıralarda babamın eşi Hanife annenin, ahiretliğinin asker oğluyla nişanım takıldı. Tam düğün arefesinde nişanlım olan Halil Yaman, eski sevgilisi, çok sevdiği kız ona kaçınca beni terk etti. Benim adım Tuğba, ben bu şehirden dargın gittim. Yağmurlu bir günde, onların çaylığında birlikte olmuştuk. O sarhoştu, ben aşk dolu. İkimizde nasılsa evleniyoruz dedik ve olanlar oldu. Sonra dünyam başıma yıkıldı, öyle böyle değil ama. Çok şey götürdü benden Halil Yaman ama özümü unutmayayım, çizgimden çıkmayayım diye bana kızımı bıraktı. Tuğçe sıkı sıkı tutunduğum, kendimi adadığım oldu. Ben onunla hayatta kaldım. Yoksa hissettiğim şeyle ölürdüm. Öyle buruk, öyle yamalı bir sevda.

O buradaydı. Yaşayacağım şehirde, caddenin ortasında şok olmuş bir halde birbirimize bakıp kalmıştık. Bunca zaman uğraşıp toparladım sandığım beni, bir bakışıyla yerle yeksan etmiş olması kalbime bir kere daha lanetler yağdırmama sebep oldu. Olmuyordu işte ne kadar bitti desem de olmuyordu şu an daha iyi anlamıştım. .................................... '' Tebrik ederim, atanmışsın. '' konuşmadan sadece kafamı sallayarak geçiştirmeye çalıştım. Yanından geçerek yürümeye çalışmamla oda önüme geçip durdurmuştu beni. Tam dibimde durmasıyla bakışlarımı kaldırdım ve çok fazla yakın durduğumuzdan bir adım geri çekildim. Yaptığımla iç çekerek dudaklarını yaladı. ''Buralar Bursa ya da Konya gibi değildir. Evleri, yaşam tarzları, havası, suyu bile farklıdır buranın. Bunları bilerek geldin inşallah buraya. '' demesiyle hafif alaylı bir tebessüm oluştu dudaklarımda ve tek kaşımı kaldırdım. '' Oralarda ki yaşamın ya da insanların pek hayrını göremedim. Yenilik iyidir insanoğlu her şeye, her yere alışır. Belki buralar çok daha hayırlı gelir bana he, ne dersin? '' deyip tam gözlerinin içine gözümü kırpmadan baktım. Hafif bir tebessümle derin bir nefes çekti içine '' Hiç değişmemişsin. Hala hayran olunası bir inada, kararlılığa ve bakışlara sahipsin.'' dedi. "Emin misin ?" diye sorup kalbimi gösteresim vardı ona... Yanılıyordu hâlbuki ben çok değişmiştim. Kalbim çok değişmişti. Hele ona taşlaşmıştı tamamen. ...................................... Tıpkı yıllar önce onu son görüşüm gibi yine paramparça bir halde yerlerdeydim. Gözümden akan yaşa engel olamazken yine düştüğüm yerden nasıl kalkacağımın yollarını aramaya başlamış bir yandan da iki sene önceki o güne gitmiştim her şeyin yerle bir olmasına neden olacak o güne.

[AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ -1- DELİ GELİN] Bir yanda deli dolu bir kadın, öte yanda gözükara ve dev gibi bir adam... Her şey bir inatlaşmadan mı sebepti? Çılgınlıktan belki de huzuru arayışındandı bu kadar hırçın dalgalarla Asude'nin ona savrulması... Onun, Asude'ye her seferinde daha sert çarpması... Deli, deliyi aşkta bile buluyordu ama doğru muydu peki aşkları? Gecelerin tutsağı, gündüzlerin tutsağı olan sevgilerine karıştı. Yanlış yolların kapıları açıldıkça, onlar için daha çıkılmaz bir hâl alıyordu kader. Ne çok pişmanlıkları vardı öyle... Zorundalık mıydı birbirlerine sürgün edilmeleri, yoksa aşk mıydı birbirlerine sürgün olmalarının sebebi? * Deli Gelin; 05.03.2016 [Yayınlanma Tarihi] 16.01.2022 [Düzenlenme Tarihi] * [AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ -2- BAHTSIZ DAMAT] Cesareti, aptal cesareti ile karıştıran ve istisnasız her seferinde yanlış anlaşılan bir kız... Kimsesizliği yalanlarla örtülmüş, acılarını sahte tebessümlerle kapatmıştı. Duygularını kendini kandırarak saklayan ve kalbini karanlığın esir aldığı bir erkek... En çok güvenmesi gereken kişi, o'nu ve ailesini yalnız bırakmıştı. Bu; bir masal olamayacak kadar üzücü, kitap olamayacak kadar gerçekti... Hayatın derinliklerinden kaderin sürüklediği bir aşka kalbini kurban veren Bahtsız Damat, yoluna çıkan gerçek sevgiye güvenebilir miydi? Sadece gerçek sevgi ve aşkın kül edeceği kimsesizliği onlar ateşe atmayı başarabilecek miydi? Yoksa, ateşe aşklarını atıp yanacaklar mıydı? Efe & Aslışah * Seri yazarı: ©haticekubraozcan Herhangi bir yere aktarımı halinde yasal işlem başlatılacaktır. Telif hakları şahsıma aittir. Kopayalanamz, çalınamaz ve türetilemez. * Bahtsız Damat; 10.10.2016 [Yayınlanma Tarihi] *** Dipnot! Seri iki kitaptan oluşmaktadır, devam kitabı değildir ve iki kitaba da tek kitap altında "AFİLİ ÂŞIKLAR" kita

Müslüman bir genç kız ile Süryani bir genç adam ... Huzur ve Abil Eflah'ın hikâyesi 🕊️ Yüce Allah onların yollarını çok güzel bir noktada kesiştirecek🕊️ 🕊️💙🕊️💙🕊️💙🕊️💙🕊️💙🕊️💙🕊️💙🕊️💙 Dumanın üzerinde çölde bata çıka ilerliyorduk. Bir anda hava kasvetli bir hal aldı ve yerlerdeki kumlar fırtınanın şiddeti ile havada uçuşuyorlardı. Arkadan kulaklarımın aşinası olduğu o ses geldi. Beni iliklerime kadar etkiledi. Allâhü ekber, Allâhü ekber, Allâhü ekber, Allâhü ekber. Eşhedü en lâ ilâhe illallah, Eşhedü en lâ ilâhe illallah. Eşhedü enne Muhammeden Resûlullah, Eşhedü enne Muhammeden Resûlullah. Hayye ale's-salâh, Hayye ale's-salâh. Hayye ale'l-felâh, Hayye ale'l-felâh. .Es-Salâtü hayrün mine'n-nevm .Es-Salâtü hayrün mine'n-nevm Allâhü ekber, Allâhü ekber. Lâ ilâhe illallâh. Arkamdan gelen ses ile hemen arkamı döndüm. Siyahi ve tamamen beyaz kıyafetler giyen bir adam bana gülümsüyordu. "Eflah! içinde olana inan. O seni her zaman doğru yola götürecek. Aç gözünü uyan uykundan." Şaşkınlıkla karşımdaki adama bakıyordum. "Sen kimsin?" Adam gülümsedi; "Bilal! Bilal! Bilal!" Tekrar gözlerimin içine baktı ve bana bir yeri işaret etti. Gösterdiği yere baktığımda karşımda bembeyaz giyinmiş ve sadece gözleri görünen bir kadın vardı. Gözleri mavinin en güzel tonuydu. "Onu dinle. O seni doğru yola götürecek. Elini kalbine koy Eflah! Kalb her zaman doğruları söyler" Kıza doğru adımlarımı yönelttim. Tam karşısında durduğumda elimi peçesine uzatırken gözlerinin içine bakıyordum. Yavaş yavaş açmaya başlarken ilk olarak sağ gözünün altındaki ben dikkatimi çekti. 🕊️🕊️🕊️🕊️Genç adam henüz bu rüyaların, ona İslam'a davet için gönderilen işaretler olduğunu anlamamıştı.🕊️🕊️🕊️🕊️ ~•~•~•~•~•~•~•~

Ben ilk kez onun yangınında onunla yanarken bulmuştum kendimi. ''Alacalı...'' dedi büyülenmiş gibi. Alnı alnıma yaslandı. ''Alacalı Ahuşan... Bana yazılmış gibisin.'' Kaç kere döndü durdu parmakları tenimde sayamadım. ''Sabrın sonu selametse...'' Elleri benden ayrılıp bir iki adım karşıma geçse de sözleriyle beni kendine mühürledi sanki. ''Yemin ederim benim selametim bir sen, tek sen olacaksın.'' Bu hikaye bir kadının kocaman bir adamın kalbine düşüp büyümesinin hikâyesiydi.

"Komik misin?" "Eksiğim." "Masal!" "Kerem?" "Oyun mu oynuyorsun sözlerimle?" "Tutamadıklarınla mı?" "Şunu keser misin?" "Neyi?" "Cümlelerimi ayrıştırıp laf sokmayı." "Üniforman üzerinde değil." "Yani?" "Yani emir komuta bende." ÖNEMLİ: Başlamadan önce; bu hikâyeyi 2009 yılında, 14 yaşında bir kız çocuğuyken kaleme aldığımı bilmenizi isterim. Gecenin En Doğusu'na başlamadan önce Doğu'yu okumak mecburiyetinde değilsiniz. Tamamen bağımsız değiller ama ayrı ayrı okunduğunda da anlaşılabilecek iki farklı hikâye. İki kitabın arasında 12 yıllık bir fark olduğunu unutmayın lütfen. Sevgiler.

... "Soğuk, açlık, susuzluk, uykusuzluk, işkenceler.. Aklının alıp alamayacağı her şeyi göğüsleyebilirim. En karmaşık bombaları imha edebilir, en büyük savaşlardan tek bir sıyrık almadan çıkabilirim. Gözümü kırpmadan ölüme bile koşabilirim ama.." dedi ve susup derin bir nefes aldı. "Ama?" dedim hevesle gözlerine bakıp. Nefesini dudaklarıma verip alnını alnıma yasladı yeniden. Ve gözlerini kapattı. "Ama sensizlikle nasıl başa çıkılacağını bir türlü bulamıyorum." dedi ve sağ elimi tutup kalbinin üzerine koydu. Benimkinden farksız bir şekilde, sabırsızca çırpınıyordu güzel kalbi. "Sen olmadığında burada bir şeyler ters gidiyor. Nefes aldırmıyor. Herkesi tek bir emriyle dize getiren Fırtına, kalbine söz geçiremiyor. Çünkü.." dedi ve derin bir nefes daha aldı. Bu aldığı kaçıncı derin nefesti? Neden buna takılmıştım şu an? Hiç mi hiç sırası değildi.. "Çünkü içinde öyle bir kadın var ki.. Öyle masum, öyle güzel, öyle zeki ve.. Ve öyle benim.. Bazen çıldırtan, delirtip çileden çıkaran; boynunu sarıp sarmalayan atkısını, saçlarına değen beresini, yansımasını izleyen aynasını bile kıskandığım.. Öyle bir kadın ki; sevmemek mümkün değil. Öyle bir kadın ki; adını duyan herkese karanlık, bir bana aydınlık.." ... Not: Başlamadan önce Doğu'yu okumak mecburiyetinde değilsiniz. Gecenin En Doğusu'nu ondan bağımsız olarak da anlam kargaşası olmadan tamamlayabileceğiniz şekilde kurguladım. Ufak tefek noktaları da elimden geldiğince açıkladım. Sevgiler.

YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR! Haksız iddialar sonucunda kendi kurduğu müzik grubundan atılan Gazel, elinde avcunda kalan son parayla şehrin dışında, izbe bir apartmanda kendine bir daire tutar ancak aynı katı paylaştığı komşusu pek de hoşgörülü değildir. Tartışmalarla alevlenen arzunun ateşiyle ikisi de yanacak mıydı yoksa yeniden mi doğacaklardı? Etrafa ördükleri duvarları aşabilecekler miydi? Yeniden sevebilecekler miydi? Gazi ve eski solist, birbirilerini tamamlayabilecekler miydi? Bu hikayede geçen kurum, kuruluş ve kişiler tamamen hayal ürünüdür. Gerçek ile hiçbir alakası yoktur.

Heja güzelliği ve cesaretiyle Amed'e nam salmış kadın. Ağir yakışıklılığı ve bastığı yeri titreyișiyle Amed'in saygı duyulan ağası... Kadın çok sevdi ve sevdiği adam için ailesini herkesi karşısına aldı. Adam çok sevdi... Sevdiği kadın için ölüme gider gibi Karadağlı konağına girdi. Tüm olumsuzluklara rağmen ikisi el ele tutușup herkesi arkalarında bırakıp çıktılar. Aradan geçen 3 yıl sonra hüküm verildi. Ağanın soyu devam etmeliydi ve Keje üstünde ki beyaz gelinlikle... Düğünlü davul zurnalı bir şekilde Mirakan konağına giriş yaptı. Heja aklını yitirdi göğsü sıkıştı... Hayır kocası onu seviyordu yapmaz dedi. İnsan gözüyle gördüğüne kalbiyle inanmak istemiyordu. Heja inanmak istemese de her şey bütün gerçekliğiyle ortadaydı. Mirakan konağında acı bir gerçek... Kuma! Bu kitapta Amed'e nam salmış güçlü ve asil kadın Narin Karadağlı var. Ben hem okuyacağım, hem de sevdiğim adamla evleneceğim deyip töreye aşirete baş kaldıran Narin Karadağlı var. Bu kitapta sevdiği adam için herkesi karşısına alıp, ihanete uğrayan Heja Karadağlı... Bir kadının en güçlü isyanı. Bu kitapta sessiz çığlıklarını duyuramayan sevdiği adamın abisine eş giden Berfin Mirakan var. Ve bu kitapta sevdiği kadın için herkesi karşısına alan sabrın sadakatin en güzel hali Ömer Mirza Karahan var. Heja güzelliği cesareti ve asiliği ile Amed'e nam salmış kadın! Ağir yakışıklılığı bastığı yeri titreyişiyle Heja'nın kalbini fethetmiş adam! Hazar Karadağlı sevdanın en güzel tonu... Sevdiğim kız mutlu olsun varsın bensiz nefes alsın diyen genç yağız bir delikanlı. Onun mutluluğuyla bende nefes alırım diyen bir adam. Mirakan konağına düşen bir ateş kuma gelen Keje Mirakan... senin yapamadığını ben yapmaya geldim dedi, karşısında ki kadını yaktığını bilerek. Bastığı yer alev alıyordu. Kurgunun t

| Kitap yetişkin okurlar içindir! | " Ne zannediyorsun, ben ölürsem gölgeni koruyabileceğini mi ? " Deyip keyifsiz bir kahkaha attı. Ölmek üzere olan bir adamın son çırpınışlarıydı bu. Bu yüzden konuşmaya devam etti. "Sandığın kadar görünmez değilsin artık Alpaslan! Onu ben alamadıysam bile bir gün alacaklar ve sen bu kadar şanslı olamayacaksın. " Duydukları ile çenesi seğirmeye başlayan adamın iblisleri artık susmuşlardı. Çünkü istedikleri olacaktı. "Her zaman ayağımın altında dolaşan pis sıçanlar oldu. Hepsi de bulundukları bok çukurunda o kadar çaresizlerdi ki, sonra ne oldu biliyor musun ? İblislerim hepsini cehennemimde misafir ettiler" dediği anda sandalyelerde oturan adamların hepsi sırayla yanmaya başladılar. Hepsinin üzerinde oturduğu sandalyelerde özel yapım bombalar yerleştirilmişti. Buraya gelmeleri sürpriz değildi. Sandalyedeki bombalar onlar gelmeden yarım saat önce ayarlanmıştı. Levent Dizdar gördükleriyle küçük dilini yutacaktı neredeyse. O sona kalmıştı. Uzatmaması gereken çok yanlış birine uzatmıştı o pis ellerini. Bunun bedelini ödemeliydi. Özel bir zehir hazırlanmıştı onun için. Bizzat iblislerin fikriydi. Tek bir kere ölmemeliydi. Her ölüşü cümle aleme ibret olmalıydı. Kimse bir daha Aslan'ın Gölgesine el uzatmamalıydı.. Aslan, adama zehri enjekte edilişini zevk ile izliyordu. Vücudunda ki her bir kemik defalarca kez kırılıyormuşçasına bir acı yaşayacak, kan kusacak ama yine de ölmeyecekti. Levent Dizdar son bir çabayla "Gölgeni senden alacaklar. " diyebilmişti.