Επειδή έχει πλάκα Επειδή είναι εύκολο Επειδή δεν υπάρχουν συναισθήματα στη μέση. Επειδή δεν θα το μάθει και κανεις. Η Φαιδρα Πολίτη και ο Ιάκωβος Νικολαϊδης ήρθαν κοντά για όλους τους λάθος λόγους, και θα χωρίσουν για όλους τους σωστούς. Η συναντηση τους δεν εκρυβε κανενα συμπαντικο παραδοξο. Αντιθετως, θα την ελεγε κανεις σχεδον...προμελετημενη. Εκεινη χρειαζοταν συμβουλες, για το πως να προστατευσει νομικα τα εργα της, κι εκεινος ηταν δικηγορος με εξειδικευση στο εμπορικο δικαιο. Η αδελφη της και ο αδελφος του ζουσαν έναν από εκεινους τους ερωτες για τους οποιους γραφονταν βιβλια. Εκεινοι οι δυο...δεν θα το λεγα. Για αυτό και δε θα σου γραψω κεφαλαια ατελειωτα για την Φαιδρα και τον Ιακωβο. Κι αυτό, γιατί τα παντα συνεβησαν πολύ... πολύ πιο απλα. Και καπου εδώ, ενεκα της οικειοτητας που εχουμε, θα μου πεις πως δεν με πιστευεις. Και καλα κάνεις.

(2025 ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ) "Σε ελκύει το χάος; Ή το ελκύεις;", χάνονταν στο ατόφιο μαύρο των ματιών του. Το χάος σε μαγνητίζει, αλλά δεν είναι απλώς μια παθητική έλξη. Είναι μια φωτιά που καίει από μέσα, μια αδηφάγα ανάγκη να κατανοήσεις ό,τι είναι ακατανόητο, μόνο για να το μισήσεις όταν αναγνωρίσεις την αδυναμία σου να το τιθασεύσεις. «Οι άνθρωποι μισούν μονάχα όταν δεν καταλαβαίνουν κάτι ή όταν καταλαβαίνουν απολύτως κάτι.» Ο Κριστιαν και η Βικτώρια είναι καταδικασμένοι να ζουν σε έναν αέναο χορό, που πάντα καταλήγει σε καταστροφή και αναγέννηση. Δεν μπορούν να ηγηθούν μαζί, μα και δεν αντέχουν την απουσία του άλλου. Έτσι είναι εξάλλου η φύση φτιαγμένη. Το φεγγάρι λάμπει μονάχα στο σκοτάδι, ο διάολος ζει στην κόλαση. "Άργησες...σχεδόν πάγωσε η Κόλαση.", ο Διάολος λύγισε, έπεσε στα γόνατα δίπλα στον Κέρβερο που ούρλιαζε, οι δαίμονες αφηνιασμένοι έσκιζαν τον αέρα με τις κραυγές τους. Η μοίρα τους είναι απλή: θα επιλέγουν πάντοτε να πετούν ο ένας δίπλα στον ήλιο, ο άλλος κοντά στην θάλασσα. Ώσπου ένας να πέσει πρώτος. Και τότε ; Τότε...το χάος. "Να θυμάσαι, πιο πολύ και από τη ζωή την ίδια." 2022-2024

..."Τι θες τέλος πάντων και με έχεις πάρει από πίσω "Του είπα υψώνοντας την φωνή μου.... "Ρε κορίτσι μου σταματά λίγο να μιλήσουμε" Είπε και αναστέναξε... "Δεν είμαι ΣΟΥ" είπα και περπάτησα πιο γρήγορα.. "Οκ ....σταματά λίγο να σου μιλήσω κο-ρί-τσι" Είπε με ειρωνικό τρόπο... "Εγώ δεν θέλω να μιλήσουμε ....να πας στην ξανθόψείρα σου που θα σε κοιτάει στα μάτια όταν θα της μιλάς"είπα έτοιμη να του δώσω μπάτσα... "Και εσύ είσαι ξανθιά μικρή μου"...μου είπε με ένα στραβό χαμόγελο λες και είχε πάθει εγκεφαλικό... "Πρωτον είμαι καστανόξανθη και δεύτερον δεν είμαι ούτε μικρή ούτε ΣΟΥ "Του λέω και σηκώνω το χέρι μου για να του δώσω μια σφαλιάρα...αλλά με πιάνει γρήγορα από τον καρπό με δύναμη και με φέρνει κοντά του σε απόσταση αναπνοής .. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ΑΠΛΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΊΤΕ ΑΝ ΕΦΑΓΕ ΟΝΤΩΣ ΜΠΑΤΣΑ Ή ;;;; ❌Don't copy the story ?song: Jaymes Young-fell something

«Φοβάσαι;» Την ρώτησε με την βαριά αλλά ταυτόχρονα τόσο γοητευτική φωνή του. «Όχι» απάντησε εκείνη μονολεκτικά χωρις να σκεφτεί καλά την απάντηση που έδωσε. «Κι όμως φοβάσαι» της είπε και την πλησίασε λίγο περισσότερο «Μπορώ να ακούσω τους χτύπους της καρδιάς σου» συνέχισε ενώ εκείνη ένιωθε τώρα μπορούσε να νιώσει την ανάσα του. Δεν μίλησε. Η καρδιά της χτυπούσε πολύ δυνατότερα κάθε φορά που την πλησίαζε. Ήταν τόσο δυνατός ο χτύπος της που νόμιζε ότι θα βγει από την θέση της. «Δεν χρειάζεται να νιώθεις ντροπή για αυτό Σελένα... όλοι φοβούνται» της είπε ημέρα με απαλό τόνο στην φωνή του. «Εσυ Έιντεν; Τι φοβάσαι;» Πήρε το θάρρος και τον ρώτησε. «Τον εαυτό μου....Φοβάμαι αυτό που γίνομαι όταν δεν είμαι μαζί σου» της είπε και χωρις εκείνη να το καταλάβει εκείνος ένωσε τα χείλη με τα δικα της. Το φιλί γλυκό και τρυφερό... Καμία σχέση με αυτό που ήθελε εκείνος να παρουσιάζει τον εαυτό του. Ο σκληρός και δυνατός αυτός άντρας είχε λυγίσει μπροστά σε μια γυναίκα που για αυτή θα έδινε και την ζωή του. Cover by: LittleBlackBubble62

Η καρδιά μου επουλώνεται. Η ψυχή του είναι κατεστραμμένη. Η χημεία μας είναι αδιαμφισβήτητη. Η έλξη μας είναι μαγνητική. Και παρόλο που δεν θα με αφήσει να μπω στην καρδιά του, υπάρχει κάτι στον Άλεξ από το οποίο δεν μπορώ να απομακρυνθώ. Αυτή είναι η ιστορία μας. Ο αγώνας μας. Η ατελώς τέλεια αγάπη μας. ALL RIGHTS RESERVED @ Απαγορεύεται η χρήση, αναδημοσίευση ή αντιγραφή του βιβλίου. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στην συγγραφέα του βιβλίου.

(δεν μπορεί να το εννοείς αυτό, σίγουρα μου κάνεις πλάκα!) Λέω καθώς κάνω να σηκωθώ αλλά ξαφνικά εκείνος με αρπάζει από το πιγούνι και στρέφει απότομα το κεφάλι μου για να τον ξανά κοιτάξω (σου μιλάω πολύ σοβαρά Elena. Δεν νομίζω πως σου ζητάω πολλά. Δέκα φορές ακόμη και ο πολυαγαπημένος σου John θα γλιτώσει την φυλακή) Λέει σιγανά, κάνοντας όλο μου το σώμα να ανατριχιάσει. Δεν το πιστεύω ότι ο άνθρωπος που ζούσα εφτά χρόνια μαζί του, που πίστευα πως τον ήξερα καλύτερα από όλους... Ξαφνικά να μου αποδεικνύει το αντίθετο! Εμπνευσμένο από τους αληθινούς έρωτες.

Γεια σας! Αυτή είναι η πρώτη μου ιστορια. Θα σας περιγράψω μια ιστορια αγάπης και παράλληλα μια αναρχικη ζωή ενός κοριτσιού της Ηλεκτρας. Ηλεκτρα:μια 17 χρόνη κοπέλα που χει δυο τελειως διαφορετικές ζωές. Μια κοπελα που εχει ένα μυστικό Αλεξ:Ένας 19 χρόνος αναρχικός. Εθιςμενος στο ποτό. Ποτέ του δεν αγαπησε κανέναν όμως τα πράγματα θα αλλάξουν στην πορεία...

Το χάος ρέει στις φλέβες τους και δεν θα ησυχάσουν μέχρι ο κόσμος όλος να τους ανήκει. ♠︎ Αφού αντικρίσει τον κόσμο γύρω του να καταρρέει, ο Βίκτορ, ένας νεαρός πρώην γκάνγκστερ της Νέας Υόρκης, εγκαταλείπει την Αμερική ελπίζοντας πως θα μπορέσει να χαράξει μια νέα ζωή στην πρωτεύουσα της Γερμανίας, στο Βερολίνο. Ορκισμένος να μην μπλέξει ποτέ ξανά με τον υπόκοσμο, τσακισμένος και πληγωμένος, καταλήγει να συνάψει μια συμφωνία με τον ίδιο τον διάολο του Βερολίνου, με τον άνδρα πίσω από την αδίστακτη μάσκα, την μυστηριώδη Οχιά. Η συνεργασία του μαζί με την Οχιά τον ωθεί να βαδίσει ξανά στα σκοτεινά μονοπάτια του υπόκοσμου και του αρχηγού των μασκοφόρων. Νέοι και παλιοί κίνδυνοι καραδοκούν, έρωτες ,ανεκπλήρωτοι και μοιραίοι, παγιδεύουν τούς κυρίαρχους της εξουσίας. Μυστικά αποκαλύπτονται και παλιές βαντέτες φουντώνουν ξανά. Ποίος όμως αλήθεια είναι έτοιμος για μια νέα παρτίδα παιχνιδιού εξουσίας; { Το παρόν έργο αντλεί στοιχεία από το ιστορικό βιβλίο "Η Μπαλάντα του Θανάτου". }

Το όνομα μου είναι Τζίτζι. Μια κρύα μέρα του φθινοπώρου όμως πήγα να το χάσω. Πήγα να το χάσω μαζί με τον εαυτό μου, το σώμα μου και τον έλεγχο της ζωής μου. Ήταν απλά ένα αγόρι που πήγε να με σπάσει. Που δεν άκουσε το «όχι» μου. Που δεν σκέφτηκε ποτέ ότι το σώμα μου ανήκει σε μένα. Δεν είμαι θύμα. Είμαι μαχήτρια. Το όνομα μου είναι Τζίτζι. Και αυτή είναι η ιστορία μου.

"Παμε στοιχημα" ειπα και για πρωτη φορα σημερα γυρισε να με κοιταξει "Παντα νικαω στα στοιχηματα" ειπε περνοντας μια γερη τζουρα απο το τσιγαρο του και φυσωντας τον καπνο στο προσωπο μου με αποτελεσμα να βηξω "Θα σε κανω να πιστεψεις στην αγαπη με δεκαπεντε βηματα" ειπα και γελασε "Ειμαι μεσα και τι θα γινει αν κερδισω;" ρωτησε πονηρα "Τοτε θα γινω η δουλα σου για εναν ολοκληροχρονο αν ομως κερδισω εσυ και ο φιλος σου θα αφησετε εμενα και την φιλη μου ησυχες" ειπα και θαυνασα τον ευατο μου που δεν δειλιασα "Ειμαι ειδη μεσα χνουδωτη μπαλιτσα" #1 in εφηβικη φαντασια 25/1/2017 Cover: Unutterable-