AZRA DURU AKIN O gece çok yağmur yağdı 4 ölü cesedin üstüne ve o gece Azra Duru nun doğum günüydü etrafta balonlar süs eşyaları Masalar Azra Duru o gece 5 yaşına giriyordu Anne , babasıyla , amcası , ve yengesi en sevdiği kuzeni Hakan O elindeki topla eve girdi 5 kişi uzanmış yatıyordu " Anne, baba bana şaka yapmayın kalkın Bakın çok yağmur yağıyor amca yenge Hakan abi sende kalk " Onların yanına giderek " Bana şaka yapıyorsunuz biliyorum ama yağmur yağıyor ben çok üşüyorum Eve gidelim " Dedi ama onlar duymuyordu onu , O ise ölüm nedir bilmiyordu Azra annesini yanına uzanarak " anne hadi kalk eve gidelim çok yağmur yağıyor Baba amca yenge sizde kalkın " Ama onlar duymuyordu Azra Duru da onların yanına uzandı Elini annesinin sol yanına atarken Eline kırmız bir renk geldi Azra güldü " Üzerine vişne suyu dökmüsün çok ayıp " Sonra elini babasinin sol yanına verdi sonra hepsini omzunda vişne suyu dökmüştü sadece Hakan ayağına dökmüştü " Ah sende dökmüsün vişne suyu Ama üzülme anne baba amca yenge Hakan Yağmur bizi temizler " _________ Ve o günden sonra Azra Duru Akın anladıki vişne suyunun aslında kan olduğunu ve o günden sonra Türkiye'ye gelmedi . Ta ki bir iş ..... Yazım hatalarım varsa lütfen affedin

12 erkek ile gündemin en çok oynanan oyununa sıkışıp kaldım. Ağza alınmayacak seçenekler, yorucu günler ve tanımadığım kişiler... En tuhafı ise o kadar erkeğin içinde sadece iki kız olmamızdı. **Kitabı oku ve bölümü devam ettir. Bu sefer kitabı siz yazıyor olacaksınız. **

❝Geçmişinde yaşadığı travmatik bir olaydan dolayı polislik mesleğinin adından bile ölesiye korkan bir kadın, farkında olmadan başına ömürlük bela olacak bir başkomiserle Adana sokaklarında denk düşer. Adamın polis olduğunu öğrendiğinde korkuyla oradan bir daha karşılaşmayacaklarını düşünerek ayrılsa bile kaderin ikisi içinde farklı planları vardır. Bir yanda geçmişin getirdiği aşılamaz korkular, diğer yanda bugünün önlerine çıkardığı aşk...❞ |🌼| "Ne oldu? Sessizleştin İzel?" "Adam karşımda. Suratıma bakıyor?" Birkaç saniye durdum ve bakışlarımı gökyüzüne çıkarttım. "Dövecek gibi?" "İzel, alt üstü bir teklif sundu? Seni dövecek değil ya? Yanından mı geçeceksin?" "Hı-hım." Korkak birisi değildim aslında. Gereksiz bir cesaret abidesi bile sayılırdım hatta. Ama mesleğine duyduğum korku beni ondan korkutmaya yetiyor hatta artıyordu bile. "Bebeğim, korkma. Sen sadece iş teklifinde bulundun. Adam seni neden dövsün bunun için?" "Meslek sahibi olmuşsun ama adam olamamışsın dedim." Diyerek Ilgaz'ın kahkaha atmasına sebep olmuştum. "Gülme Ilgaz. Adam şey." "Ney?" "Mavi üniformalı!" Dedim mesleğinin adını söyleyemediğim, söylemek istemediğim, için kıyafetin renginden yola çıkarak. |🌼| 14/04/2020 ******** Kapak tasarımı •fusunyldrir•

Uzun zaman oldu. Kalbimi kendisiyle dolduran adamdan ayrılalı. Hergün sızlayan ve yalvaran kalbim yorgun. Sessizce köşesine oturdu. Onsuz yeni bir sayfa açmıştım kendime ama bu kadar zor olacağını bilmiyordum. Onu gün geçtikçe daha çok özlüyorum. Yüreğimdeki alev sönmesi gerekirken daha çok alevleniyordu. Uyku beni terk edeli çok olmuştu. Haplarla zorla tutuyorum ellerimde. Böyle ne zamana kadar devam eder bilmiyorum ama geri dönüşü olmayan bir yola girmiştim.