"uçabilirim jeongguk. " angst

ölümün her zaman siyah olmadığını, gökkuşağı renklerine de bürünebileceğini söyledin. ©Tüm hakları saklıdır.

"Söz vermemi ister misin, küçük?" "İsterim, ama tutabilecekseniz, bayım." 14/04/2018 ~ 29/06/2018

Japonyada ünlü bir teknoloji şirketinde çalışan Nagano Mei, rüyasında 1948 yılında yaşamış bir grup insanın hayatlarından kesitler görür. Garip olan ise ertesi gün uyuduğunda rüyasında gelişen olaylar kaldığı yerden devam ediyodur. Gelişen bir takım olaylarla Mei böyle bir rüya görmesinin sebebini araştırırken farkında olmadan, yıllarca saklı kalmış büyük bir sırrın perdesini aralar. ❝ Çünkü ❛ bizim hikayemiz ❜ anlatılmaya değer. ❞

"Smeraldo, çiçek açacak. Ruhumda ya da toprakta, kim bilir belki de alevlerin arasında." x [taekook + namjin]

Her gün, kuşkusuz her akşam aynı saatte, Jeon Jungkook bir tuvalin karşısına oturup "onunla" dertleşiyordu. ๑ Minific Tamamlandı ✓

bir öğlen üstü, ölü bir çocuk beni öptü.

𝐓𝐊 ❝kapitalist dünyanın köleleri olacağız jeon. ❞ 𝟎𝟑𝟔𝟓 | 202019 ─one shot taekook.

ben de bilmiyorum ki konuyu açıklayayım.

"Konuşmayacak mısın?" diye soruyorum, kirpiklerini kırpıştırıyor birkaç kez; çekingenliği gülümsetiyor beni hafifçe. Gülümsüyorum, konuşmuyor; çekingenliğini seviyorum. "O zaman," diyorum neşeli bir sesle, bakışlarını üzerimden çekemiyor. "Beraber limonata içelim mi?" 14/04/2017 ~ 14/05/2017