Babasının ölümüyle birlikte hayattan gelecek her şeyi boş vermiş genç kız, annesinin ve üvey babasının zoruyla tüm yazını çürütmek üzere, hiç tanımadığı bir şehre, tanımadığı bir eve, tanımadığı insanların arasına gönderilir. Buradaki hiçbir şeyin kendi karanlığına ışık tutamayacağından eminken tıpkı kendisi kadar aydınlıktan korkan bir adam tanır ve işte o zaman onun gecelerinin peşine düşer. Onların hikayesi bu siyahın mavisinde başlıyor. # Ne zifiri karanlık, siyah; ne apaydınlık, günü doğmuş bir beyaz. Gece şimdi sen gibi. Gece mavi. #1 FANTASTIK

Bu Ada'nın serüveni. Geçmişte yaşanan olaylara bir perde çekip hayatına devam etme hikayesi. Babası onları bırakıp gittikten sonra bile hayatına devam etme çabası. Herkesin yüzüne gülen ama geceleri kendini öldüren bir kızın hikayesi bu. Sır perdesi aralanıyor, gerçekler ve geçmişteki izler ortaya çıkıyor. Gelin sizde bu gerçekliğe şahitlik edin.

Birbirlerine düşman iki kolaj Ateş koleji ve Toprak koleji .... birbirlerine ezeli düşman olan iki grup... acımasız bir rekabet.... ve hiç beklenmeyen gelişmeler ... Hadi bizim hikayemize katılın bakalım neler olucak....

Kendime mektup: Ben Ayça. ̶A̶d̶ı̶m̶ ̶b̶u̶ ̶m̶u̶ ̶g̶e̶r̶ç̶e̶k̶t̶e̶n̶ ̶ Anne ve babamın biricik kızı Ayça. ̶A̶n̶n̶e̶s̶i̶n̶i̶ ̶ö̶l̶d̶ü̶r̶e̶n̶ ̶A̶y̶ç̶a̶ ̶ Onların gurur kaynağı olan tek çocukları, benim. ̶G̶u̶r̶u̶r̶ ̶d̶u̶y̶a̶m̶a̶y̶a̶c̶a̶k̶l̶a̶r̶ı̶ ̶k̶a̶d̶a̶r̶ ̶s̶e̶v̶m̶i̶y̶o̶r̶l̶a̶r̶ ̶t̶e̶k̶ ̶ç̶o̶c̶u̶k̶l̶a̶r̶ı̶n̶ı̶,̶ ̶b̶e̶n̶i̶. Bir de dostlarım var tabi. ̶N̶e̶ ̶k̶a̶d̶a̶r̶ ̶d̶a̶ ̶s̶a̶m̶i̶m̶i̶(̶!̶)̶ ̶d̶o̶s̶t̶l̶a̶r̶ ̶a̶m̶a̶. Babamla pek yakın sayılmayız. ̶B̶e̶n̶i̶ ̶i̶l̶a̶c̶l̶a̶m̶a̶y̶a̶ ̶ç̶a̶l̶ı̶ş̶ı̶r̶k̶e̶n̶ ̶p̶e̶k̶ ̶y̶a̶k̶ı̶n̶ ̶o̶l̶a̶m̶a̶d̶ı̶ ̶b̶e̶n̶i̶m̶l̶e̶ Ayça'nın yeni bir okula başlamasıyla başlayan ve bir sürü hayata değinen genç kurgu.

Her okulda sınıflar arası kavga olabiliyor. Peki bu sefer okullar arası kavga olursa? Liseye giden gençler anlaşamaz ve bu sorunu kavga etmekte bulurlar. Peki bu kavgaları engelleyen bişey olursa?

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''