Podczas dalszych poszukiwań ojca Gona, chłopcy odwiedzają miasteczko Oregon. Na wskutek pewnych okoliczności z kłopotów w jakie się tam pakują pomaga im wyjść tajemnicza postać, po czym proponuje dalszą pomoc. Ani Killua ani Gon nie mają pojęcia, że to jedno spotkanie zburzy ich dotychczasowy spokój jaki panował zarówno podczas ich podróży jak i między nimi. Niebezpieczeństwo czai się w cieniu... Oparte na anime z 2011 roku opowiadanko o przygodach Killui i Gona, tu już czternastoletnich chłopców. Fabuła anime nie jest wymagana do zrozumienia opowiadania, aczkolwiek przydatna. To NIE JEST yaoi. Miłego czytania. °°° [2016-2019]

Wiecie, praca żniwiarza, tudzież shinigamiego, jest pieruńsko nudna. Nic tylko trupy, cinematic record i ostrzenie kosy śmierci. Ale tego dnia do naszego biura nie dość, że zawitała japońska delegacja żniwiarzy na czele z dziwacznym miłośnikiem jabłek - Ryukiem, a Ronald Knox zaprosił mnie na wieczorną imprezę z okazji międzynarodowej integracji, to mój przełożony William T.Spears skazał mnie na kolejne nadgodziny... I tak miałam osądzić duszę seryjnego mordercy Jeffreya Woodsa, czyli Jeffa the Killera... Ale zanim to nastąpi muszę zabrać go w podróż przez wspomnienia i lepiej poznać. Tylko wtedy mogę cofnąć go do żywych, albo... Rachu, ciachu i do piachu!

Historia o tym, jak Shoto pokochał potwora posiadającego wielkie bagno i jeszcze większe serce... Czyli miłość od pierwszego wejrzenia, a raczej od pierwszego smarknięcia w ryj. Z okazji 500 obserwujących! Dziękujemy 💖🍾 [Chyba nie trzeba nikomu tłumaczyć, że to nie jest żaden ambitny czy poważny one-shot, więc z dystansem XD]

"Zaczęła powoli posuwać się przed siebie. Rozciągał się przed nią długi, ciemny korytarz, z którego rozchodziło się na boki wiele innych tak samo ciemnych dróżek. W jej głowie rodziły się miliony przeróżnych myśli. Z każdym skrętem jej oczy badały inny korytarz. Wyglądały dosyć podobnie, na każdej ścianie wisiały plakaty przedstawiające roboty trzymające mikrofony i gitarę. Był to miś, królik i kaczka. Na niektórych plakatach pojawiał się jeszcze lis."

Nazywam się Mia Lawrence. Mam 17 lat. Zostałam sprzedana 4 lata temu, w moje urodziny. Blake. Mój brat. On mi to zrobił. Oszalał przez śmierć mamy. Sprzedał mnie okropnym ludziom, aby na mnie eksperymentowali, żeby wynaleźć lekarstwo na raka, czyli chorobę naszej mamy. Myślał, że będą robili to, o co ich poprosił. I był głupi. Stałam się ich królikiem doświadczalnym. Oni wcale nie chcieli wynaleźć lekarstwa na raka, tylko chcieli przeprowadzać eksperymenty na kimś, ale nie mieli na kim. I nagle pojawił się mój brat, chcący zrobić wszystko, żeby nikt już tak nie cierpiał, jak on. Nie zrobili nic w kierunku znalezienia lekarstwa. Nic. Zrobili ze mnie swoją zabawkę. To nie ludzie. To potwory. A teraz wysłuchaj mojej historii w całości.

Psychopatyczny morderca porywa piątkę dzieci. Wsadza je do kostiumów animatroników, zamówione do powstającej pizzeri przez bogatego klienta. Ciekawy co będzie dalej? Okładka zrobiona przez Dyyuii Najlepsze miejsca w kategorii: # 5 - Horrory # 5 - FNaF # 4 - Scary # 2 - Opowieść # 1 - Caton

"Czy kiedykolwiek zakwitnie tu miłość?" Ray nigdy nie znalazł odpowiedzi na to pytanie. Dopóki nie nadeszła ta osobliwa noc.

We współczesnym świecie nie każdy ma jakąś indywidualność i właśnie takie osoby mają najtrudniej. To nie znaczy, jednak że nie mogą sobie w nim poradzić. Chodzącym dowodem jest tutaj Kanon - zwykła dziewczyna, która nie miała szczęścia i los nie podarował jej nawet najsłabszego quirk. Wydawać by się mogło, że w takim wypadku jej życie jest nudne, w odcieniach szarości. Otóż nie! Odkąd była mała, przytrafiały się jej najróżniejsze sytuacje, które niewiadomo czemu, gdy nieco podrosła, stały się o wiele groźniejsze. Nieraz zagrażały jej życiu. Z pewnością tak nie powinno być, a tym bardziej ona nie powinna temu wszystkiemu tak mężnie stawiać czoła. (Najwyraźniej jest trochę nienor... niemoralna [bo to brzmi bardziej wyjątkowo ;v]) Przynajmniej na swojej drodze spotka chłopaka, który będzie próbował ją trochę ujarzmić i upilnować. 💁

Jasne tęczówki, skrawek twarzy przyciągający na siebie uwagę przez niechlujnie nałożoną protezę, cierpka skóra na strudzonych dłoniach próbujących odwinąć kawałek jego bluzki, dźwięk przesuwanej jeszcze bardziej na bok protezy, duszący truskawkowy zapach, dreszcze przechodzące wzdłuż jego kręgosłupa, wiele innych czynników które znowu sprawiły, że na chwilę Travis zapomniał jak utrzymać się na własnych nogach. Ciepłe, wyniszczone usta o nieregularnym kształcie przyległy do tych drugich, uporczywie drażniąc je swoimi zagłębieniami, w które te mogły się wpasować. Powolne poruszanie ustami, ocieranie się o ranę, subtelne całusy w kąciki ust, irytujący brak powietrza, stanowiący jedyną zachętę do ponownego rozdzielenia się. Z jednej strony był szczęśliwy, ale z drugiej coś ciągle kąsało dno jego duszy sprawiając, że nawet oddychanie wydawało mu się syzyfową pracą. Jakby cofał się w coraz głębsze szczeliny własnego umysłu, sprawiając, że krew w jego żyłach zaczynała niebezpiecznie wrzeć. Jakby zaraz miał poparzyć się samym sobą i tym razem Sal nie mógłby mu pomóc w żaden sposób.

Mickiewicz i Słowacki toczą ze sobą batalię odkąd jeden ukradł drugiemu dziewczynę w przedszkolu, a co gorsza, także kartę kolekcjonerską z Messim. W dodatku jeden szaleje za BTS, a drugi za EXO. Forma: dramat (podział na akty, sceny); crackfic Totalny chaos; utwór był prezentem urodzinowym dla @KlaunowaKopera dlatego pełno w nim osobistych żartów, które mogą być niezrozumiałe.