"Definiuje nas to, co wybieramy. Wybrałeś dobrze". Czyli o tym, jak Draco Malfoy wybrał Harry'ego Pottera.

"Palce Dracona przemknęły łagodnie w dół jego pleców, a usta ucałowały potulnie skroń. Trzymał go mocno, jakby bał się, że Harry mu się wyrwie, odejdzie. Harry uniósł dłonie, układając je na jego brzuchu, zaczepiając psotliwie paznokciami o materiał jego ubrania. - Czasami - powiedział cicho Draco do ucha Harry'ego, z naprawdę ogromnym trudem. - Czasami mam wrażenie, że wkrótce uświadomisz sobie, jak wielki błąd popełniasz."

Draco przyjmuje propozycję Dumbledore'a, nie dając sobie rady z wyznaczonym zadaniem. Po śmierci Albusa obowiązek zapewniania względnego bezpieczeństwa Malfoyowi spada na jedynego świadka tego wydarzenia - Harry'ego. "- Masz jakiś plan? - zapytał Malfoy, ignorując uwagę Gryfona. - Tak. [...] Musimy tylko znaleźć horkruksy, a później je zniszczyć. To wszystko". Druga część jest na moim profilu 22.12.2020 - #1 (drarry) 🔓 04.05.2021 - #91 (fanfiction)

Kiedy zaczęły się masakry, Harry znów poczuł, że świeżo zbudowany porządek rozsypuje się w pył - i zabiera ze sobą pierwsze namiastki szczęścia. Po wojnie zmieniło się wszystko, ale smak strachu pozostał taki sam. Wciąż podszyty czymś nieludzkim, bezlitośnie przeżerający każdy element życia. Tym razem jeszcze bardziej obezwładniający, bo wróg przemyka kątem oka, stale obecny i nieuchwytny, zacieśniając pętlę wokół gardła. Kiedy uczniowie wracają do Hogwartu, bezustannie towarzyszy mu wrażenie, że coś jest nie tak - zbyt zwyczajne, niewłaściwe. Świadectwo przeżytego cierpienia jest wszędzie; w zagubionym wzroku, słabych uśmiechach, milczeniu i w każdej nocy, kiedy nie może spać. Nikt nie wyszedł z piekła bez blizn. Niektóre wciąż nie zdążyły się zagoić. Być może nie powinni byli świętować. Być może piekło nigdy nie miało odejść.

Harry Potter ma trzydzieści trzy lata i jest Szefem Biura Aurorów. Draco Malfoy jest za to osobistym utrapieniem jego i całego departamentu, a przy tym przyjacielem i sojusznikiem. Harry żyje spokojnie jako Chłopiec, Który Przeżył dopóki, po raz pierwszy od dekady, nie zobaczy Mrocznego Znaku, ponownie ociekającego krwią. Śmierciożercy nie powiedzieli jeszcze swego ostatniego słowa. Rozdziały pojawiają się w środy i niedziele. OSTRZEŻENIE Opowiadanie nie jest oznaczone jako dla dorosłych, ponieważ żadne zbliżenie seksualne ani akt przemocy nie jest dokładnie opisany. Są jednak wspominki oraz przedstawione efekty, pojawiają się również nieliczne przekleństwa. Piszę to, ponieważ nie chce, by ktoś mnie później zgłaszał, czy coś. Ostrzegłam, mogę spać spokojnie.

"Każdego nowego dnia sądził, że sięgnął swoich limitów i gorzej być nie może, i nie jest w stanie dać z siebie więcej, i że to już go zabija, ale potem nastawał nowy poranek, południe, wieczór i noc - i nie było innego wyjścia, tylko znaleźć w sobie kolejne siły, dźwignąć się na nogi i iść dalej, codziennie przesuwać granice, zamieniać się w robota, nie myśleć o bólu". Opowiadanie bierze udział w konkursie "Tylko nie Fanfiction!" organizowanym przez @Chwila_Moment.

„Draco na niego patrzył, stojąc obok drzwi, z rękami w kieszeniach spodni. Harry w jego wzroku zobaczył wszystko. Oczy miał przepełnione rozdarciem, tęsknotą i rozpaczliwym, pustym szczęściem. Były oceanem, w którym każda kropla miała inny skład, tworząc coś niemożliwego do opisania. Pełne emocji, dławiących się pragnień i wyrzutów. Pełne uczucia, niepoprawnego, niechcianego, ale płonącego stale, wybuchającego deszczami iskier, kiedy on sam, Harry, dokładał kolejnych drewien. Oczy nie mogły kłamać. Oczy były szczere. Wiedział już wszystko." Pierwsza z najprawdopodobniej dwóch części drarry. Mój pierwszy poważniejszy projekt, do którego miałam plan wydarzeń i jakiekolwiek przygotowania, przy tym chyba pierwsza praca, którą ukończyłam. Kanon postaci starałam się zachować i raczej się udało, ale czasami nie było innej drogi niż odbiegnięcie od realiów. Życzę miłego czytania, zapraszam do krytyki. Art na okładce należy do alek.dar (Instagram), alek.r (Tumblr), alekartt (vk). Tutaj nie będę rozpisywać się o sytuacji związanej z prawami autorskimi, po szczegóły można napisać.

Harry Potter jest chłopcem niezwykłym. Nie dały rady zabić go dwa zaklęcia uśmiercające, tabuny Śmierciożerców i Voldemort - najpotężniejszy czarodziej, jakiego Anglia kiedykolwiek miała okazję gościć na swoich ziemiach. Krzywdę robi sobie dopiero wtedy, kiedy jest już po wszystkim. Powtarza siódmy rok nauki w hogwarstkim zamku, delektuje spokojem i w końcu cieszy oficjalną obecnością drugiej połówki w swoim życiu. Wypadki jednak chodzą po ludziach i, kiedy na pierwszym w sezonie meczu spada z miotły, uderza głową o murawę, a wspomnienia ulatują z doświadczonej głowy. Budzi się otulony bielą skrzydła szpitalnego i nowymi osobami, które musi poznać od początku. No, i w jego życiu ciągle pojawia się Draco Malfoy, który przyciąga go niczym Accio, a jednocześnie odpycha swoim paskudnym charakterem. Jest tylko jeden problem. To właśnie Malfoy jest jego rzekomą drugą połówką. ------------------ Miał być oneshot, a wyszło pięćdziesiąt stron. Enjoy!

Żaden z nich nie spodziewał się w Harrym bólu ani ciszy. Obydwoje go odkryli - Dudley odkrył je na progu Grimmauld Place, a Draco w zaciszu wanny i mgle.

Kiedy Draco Malfoy wypełnia ciszę otaczającą Harry'ego Pottera.