O kızıl güzel, masamıza ilk oturduğu an içime kor bıraktı. Onu asla kardeşim olarak görmedim. Yüzündeki her bir çilin yerini ezbere biliyorum. Bir gün benim olacak. Tek yapmam gereken büyümesini beklemek. - Komşu çocuğu Barış- 8 yaşımdan beri her sabah onların kahvaltı sofralarındayım. Tam karşısındaki sandalye benim yerim. Simsiyah zindan gözleri beni içine hapsetti. Birgün beni seveceğini hayal bile edemezdim. - Komşu kızı Gamze - BAŞLAYINCA DURAMAYACAĞINIZ, İÇTEN BİR HİKAYE.. Küfür ve +18 sahneler içerir.

3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zeki, inatçı. Ailesinden ayrı yaşıyor. 3 erkek arkadaş, sert ve acımasız. Araf: 24 yaşında acımasız bir mafya. Ailesini bir trafik kazasında kaybetti. Ailesinden ona sadece küçük kardeşi Aras kaldı. Acımasız, sert ve duygusuz. Rüzgar: 24 yaşında. Dışarıdan bakınca sert ve acımasız. Aslında iyi yürekli, naif bir mafya. Ailesiyle arası bozuk biri. Esat: 23 yaşında. Hayatı takmayan, yeri geldiğinde çapkın yeri geldiğinde acımasız bir mafya. Murat Bey'in tek varisi. ZAMANI DURDURAN MAFYALARIN AŞKINI OKUMAYA HAZIR MISINIZ?

Bir gün ölmeye hazır hayatımdan beni bileğimden çekip kurtaran bir kızla tanıştım. Dibe vurmak üzereyken benimle birlikten o dipten kurtulmaya çalışıyordu. Yüzünde eksik olmayan gülücük, ruhunun etrafına gezegenler dizilmişti. Her bir gülüşünde yeni bir yıldız kayıyordu. O bunun farkında değildi, belki de benim gözümden kendine bakmıyordu ama eğer baksaydı ne kadar güzel olduğunu anlardı ve ben onun ne kadar eşsiz olduğunu ona bile göstermekten çekiniyordum. Onunla tanıştığım bize ait küçük gezegende aramıza kilometreler girecekti biliyorum. Kilometreler... Eğer bir şansım daha olsaydı kafasından bir daha asla çıkarmayacağı o rengarenk peruk olmak isterdim. Hayat böyle daha kolay olurdu, en az benim için...

-Sen? -Evet ben gördüğün gibi yine karşındayım ama bu sefer tek gelmedim yanımda biri daha var ... kızın. Dayanamıyordum artık çok istemesemde babasıyla kalması gerekti. -Ne diyorsun sen, al bu çocuğunu kimden peydahladıysan ona götür. Tam tahmin ettiğim gibi inanmıyordu işte ama bilmediği bir şey vardı ondan sonra hiç kimseyle olup sevmedim. Çocuk senden, o bizim çocuğumuz desem inanır mıydı? Pişmanım desem beni yine sever miydi? Sever misin Enes? Sev lütfen ihtitacım var sana.