Ön yargılarımız cehennemimizdir. xxx (*Fr) dégoûté: tiksinti. xxx İthaf: S. ve T. müthiş ilham için teşekkürler. Bu kitap sizin için. xxx 100520 - 270221

05*********: Ben bir ayyaşım, sekiz çizer ayaklarım 05*********: Özlemişim sarhoşluğunu bu semtin sokaklarını 05*********: Gecenin 1'i, aptalın biri 05*********: Kalbinin dışında bekliyor içeri girmeyi

Yazar olmak isteyen ama aradığı ilhamı bulamayan bir kadın ve hayallerinin önüne bariyerler dizilmiş yalnız bir adam bir gün aynı klinikte karşılaşırlar. xxx İthaf: Şafak sökerken öten horoza ve kuşlara. Şevval'e. Kedim Bulut'a. Nazlı'ya. Birde kız kardeşim Hüma'ya. xxx 160619 - 250719

Engin pejmürde bir adamdı. Zehra da onun kalbine sığacak kadar ufaktı. xxx İthaf: Balkonda oturmayı sevenlere. xxx 10 Mart 2018 - 25 Haziran 2019

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

"Sen ve senin efsunun. İşte her şey bu yüzden oldu." xxx 250120

''Şeytanın bileklerinde saklıdır belki de insanlığın rehberi zira böylesine bir insanlık yalnızca ondan öğrenilmiş kadar kötü olabilirdi.'' Her şeye rağmen yaşamaya devam etti çünkü yaşaması gerekti. İdealleri uğruna, hiçe sayılmış ruhu uğruna ve yıkık dökük bir harabeyi andıran kalbi uğruna. Ellerinden alıp ellere verdikleri hayatını tırnaklarının uçlarıyla kazanmak pahasına yaşamak zorundaydı. Ve yaşadı. Çok acıdı, çok acıttı belki ama bir gün o acı bir başkasına karıştı. İşte bu sefer ikisi birden yanmaya başladı. Farklı notalarda tek bir ritim oldu, çünkü artık kalpleri aynı şarkıyı söylüyordu. Bu onlara aitti ve onlar susana kadar bu şarkı hiç bitmeyecekti.

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Kitap oluyor, bu yüzden ilk 3 bölümden sonra ki bölümler yayından kaldırılmıştır... Yıl 2068, yedi yaşından itibaren çocuklar yatılı bir evlilik okuluna gitmek zorundalar. O okulda evliliğe adım adım hazırlanıyor çocuklar. Geçmiş zamanda fazlasıyla boşanma, aldatma tarzı şeyler olduğundan devlet böyle bir okulda karar kılmıştı. 18 yaşına girdikleri an, 12. Sınıfların eşleri belli oluyor... Evlilik okulu serisinin 1. Kitabıdır❤️

Yaşam amacı, ölümünü güzel kılmak olan bir kız; Rüya Arslan. Var gücüyle insanları soyan iyi kalpli hırsız; Cihan Altınkaya. Hiçbir eylem seni heyecanlandırmıyorsa, hevesin kalmamış demektir. Hiçbir şeye heves duymuyorsan, yaşamanın bir anlamı kalmamış demektir. Bu durumda senin için yalnız tek bir amaç kalmıştır; ölmek. 30 Mayıs, 2017