Yetişkin içerik. ~~~~~~~~~~ Sen misin ruhuma neşter saplarken, Kanamaması için yarayı çiçekle kaplayan?.. ~~~~~~~~~~ Mükemmel olmasa da mutlu bir yaşamı vardı küçük kadının. Fakat bir kaza ile her şey tersine döndü. Kendini bir anda hiç bilmediği bir hikayenin içinde buldu. Ve bu yolda sevdiklerini tek tek kaybetti. Bir yemin etti küçük kadın. Şerefi ve namusu üzerine, canı üzerine edilen bir yemindi bu yemin. İntikam barındıran bir yemindi. Kan akacak bir yemindi. Peki bu hikayede küçük kadın, kimi kahramanı olarak seçicek? Yoksa kahraman kendisi mi olucak? ~~~~~~~ Küfür,şiddet ve benzeri sahneler bulunur. Rahatsız olacaklar okumasın. Kapak tasarımı için @Youahaklıdır a teşekkür ederim

Gözlerinden kırılmış kalbimin bir meyvesi olan göz yaşlarım döküldüğünde onu ve o kızı izlemeyi bıraktım. Ben Meyra 3 senedir okuduğum okulda ben dahil hiç kimsenin yüzüne bile bakmaya cesaret edemediği okulun belalı grubunun en belalı üyesine bulaştım. Artık okul hayatım eskisi gibi sakin geçmeyecekti sanırım...

Yanımda duran barmenden bana soğuk su vermesini istedikten sonra dans eden Emir ve arkadaşını(!) izlemeye koyuldum. Yanıma bir bardak bırakılınca hemen bardağı alıp içtim. İçmemle boğazım da yanmaya başladı. Yanlış bardağı mı içtim ben?! Barmen yanıma bir bardak daha bırakınca o bardağın suyum olduğunu anladım. Kafam iyice uçtuğunda yerimden kalkıp Emir ve onun ile dans eden kızın yanına ilerledim. Topuklu giydiğim ve sarhoş olduğum için bileğimi burktum. Tam düşecektim ki Emir o kızın kollarından kurtulup beni tuttu. "Emir! Sen misin? Sen ne kadar yakışıklıymışsın böyle. Ben sana antilop suratlı mı diyordum? Valla çarpılacam ha." dedim. Emir ise sırıtıyordu. "Emir! Ben bu kızı hiç sevmedim. Yoksa sen sevdin mı o kızı. Hı? Cevap versene bana!"dedim. Emir "Sarhoş musun sen?"diye sorduğunda kaşlarımı çattım. "Bak şimdi de konu değiştiriyorsun. Sen o k-kıza a-aşık mısın?"dedim sesimin titremesine engel olamayarak. Emir kaşlarını çatıp "Ben o kıza aşık falan değilim. Saçma saçma konuşma." dedi. Yüzümde ister istemez bir gülümseme oluştu. Yavaş yavaş gözlerim de kapanmaya başlıyordu. "Emir? Hani ben çok sakarım ya. Her zaman düşerken sen beni tutuyorsun. Beni hep tut tamam mı? Yoksa ben hep düşerim."dedim. Gözlerimi kapandığında Emir'in güçlü kollarının beni taşıdığını hissettim. Ve en son şu kelimeleri duydum, "Ben seni her zaman tutucağım ve artık tuttuğumda da bırakmayacağım çünkü ben sana aşık oldum sakar kız."

Yeni okul yeni hayat ve AYAZ ! Acaba Derin bu yeni hayatına alışabilecek mi? En çokta AYAZ'a alışabilecek mi?