Seryjni mordercy czają się wśród nas. Nie widać ich, nie słychać. Są zwykłymi ludźmi. Mają przyjaciół, rodzinę, pracę. Ale czy to ich do czegoś zobowiązuje? Nikt im nie przeszkodzi, kiedy wyruszą na łowy. Richard jest dyrektorem wydawnictwa. Z pozoru idealne życie jest koszmarem, z którego nie może się uwolnić. Surowy nihilista nękany przeszłością próbuje jakoś przetrwać kolejny dzień. W końcu do jego firmy dołącza nowy pracownik - Shadow. Ekscentryczny, pozbawiony emocji i zrozumienia ludzkiej natury mężczyzna, jest zagadką nie do rozwikłania. Krótko po jego pojawieniu zaczynają znikać ludzie. Przeżywają tortury i giną w imię gry, której nikt nie rozumie. Zaczyna się walka o przetrwanie. Wplątany w morderczą rozgrywkę, Richard odkryje prawdę, na którą nie był gotów. Czy detektyw Gordon, policjant z wieloletnim doświadczeniem, ma czyste zamiary? I co wie, o tajemniczym zabójcy?

Na podstawie III tomu Trylogii Czarnego Maga autorstwa Trudi Canavan - "Wielki Mistrz". Mistrza Jolena nie zamordowano, a po wyeliminowaniu kobiety Ichani w slumsach Sonea i Akkarin powrócili do Gildii. Wielki Mistrz i jego nowicjuszka nie zostali więc nigdy zatrzymani, zatem wciąż mogą bez przeszkód ochraniać Kyralię. Akkarin zaczął się jednak dziwnie zachowywać, Sonea jest zaś rozdarta między obowiązkami pilnej uczennicy a nowymi uczuciami wobec Wielkiego Mistrza. Art na okładce należy do: http://www.tara-phillips.com/ Opowiadanie można znaleźć również na FanFiction.

Proezja to poezja prozaizowana. Coś jak odwrotność prozy poetyzowanej. Nowa postać, więc każdy utwór jest eksperymentem. Proza czy poezja, moi Kochani? - Zobaczcie sami. Ri :)

Lady Makbet mnie natchnęła Ręce wciąż umywa Choroba nieszczęsna Drugie oblicza Po prostu psychopatia Okładka: @pseudolis123

Gdy pierwszy raz spalono tęczę, nikt nie spodziewał się, że będzie to miało poważniejsze skutki i niecałe osiemdziesiąt lat wystarczy, by całkowicie odmienić spojrzenie ludzi na sprawy tak banalne jak kolory. A hitem sezonu zostaną... Zobaczcie sami. * Zbiór opowiadań, krótkich utworów o relacjach międzyludzkich - miłości, przyjaźni, więziach rodzinnych - i ich postrzeganiu przez otoczenie. A także o uskrzydlającym szczęściu czy podcinającym skrzydła strachu. O maskach i więzach, którymi sami siebie lub nawzajem się pętamy. Ale też o sile, która pozwala je zrzucić, by po prostu, po ludzku żyć. * Część tekstów powstała z inspiracji konkursem „Słoneczniki 2019" i jego promptami. Pozostałe inspiracje pochodzą z różnych źródeł, a ich pełny wykaz znajdziecie w posłowiu. * Publikowane okolicznościowo. * Słonecznik - kwiat ten ma dwa znaczenia. Z jednej strony oznacza dumę, pychę i niewdzięczność, a z drugiej szczęście, zabawę i ciepło. Osoba wręczająca bukiet słoneczników po prostu mówi: "Lubię cię".

"Husky" imał się w życiu wielu różnych zajęć. Żołnierz. Terrorysta. Najemnik. Pracował dla głosów po drugiej stronie odbiornika. Właśnie otrzymał ostatnie zadanie. Jeśli je wykona, łańcuch pętający jego szyję zniknie na zawsze i Husky odzyska wolność. Najpierw jednak musi schwytać tajemniczego "Ducha", który ukrywa się gdzieś w więzieniu w samym środku Arizony.

"Wyglądałem jak fiński heavymetalowiec. Tusz spłynął w dół mojej twarzy tworząc długie smugi na policzkach. Starannie nałożone tego ranka czarne cienie rozmazały się na moim nosie i czole. Jedynie włosy pozostały nienaruszone. Producent lakieru obiecywał w reklamach odporność produktu na każdą pogodę i akurat w tym przypadku się nie pomylił. Szkoda, że pomimo tak świetnie wymodelowanej fryzury dalej sprawiałem wrażenie, jakby moim największym hobby było palenie kościołów w Norwegii."

"Jestem martwym chłopcem, nie ma krwi w moich żyłach. Jestem martwym chłopcem, zablokowanym na swojej drodze. Jestem tylko zwłokami na ganku, nie masz jak mnie skrzywdzić. Widzisz, ja już przeminąłem, jestem w lepszym miejscu. Jeśli myślisz że śmierć jest zła, powiem Ci że wspaniała. Chodź i złóż mi wizytę, jestem w grobie przy jeziorze." Loïc jest dziwakiem. Ludzie obgadują go za plecami, rzucają obelgami. To sprawia, że boi się osądzania i szyderstw, boi się ludzi. Brzydzi się miliona ich oczu, którymi go obserwują, którymi go krzywdzą. Jedyne, co wciąż sprawia, że czuje się sobą to autobusy. Wtedy on sam może stać się milionem oczu. Sam może obserwować. Sam może krzywdzić. Historia o chłopaku, który od dawna jest już martwy. Musi, jednak chwycić się swojego człowieczeństwa, kiedy ktoś umiera na jego oczach. Na milionie jego oczu. Okładka autorstwa @arqueth Wyniki: #126 w Tajemnica/ Thriller

O mężczyźnie, który kocha drugiego miłością idealną, jakby żywcem wyjętą z filmu. Tyle, że tutaj wszystko jest na opak. Bohaterowie nie są do końca żywi, a jeden z nich zdaje się nie przyjmować do wiadomości, że powieki tego drugiego są już po wieki zamknięte. A miłość? Miłość nie unosi ponad niebo, a sprawia, że tkwisz dokładnie trzy metry pod ziemią. Ale czyż człowiek zakochany nie zrobi wszystkiego by znaleźć się, jak najbliżej ukochanego? Za cudowną okładkę serdeczne podziękowania dla @drobnosc.

Znali się od tej przeklętej piaskownicy, gdy liczyło się jeszcze, kto ma lepszą łopatkę. Jakimś dziwnym trafem zaprzyjaźnili się i w tym stanie wytrwali. Tylko, czy to, aby na pewno była zwykła przyjaźń? ©i_feel_so_stupid, 2019. *Malunek z okładki to nie moja własność. Autor: Malcolm T. Liepke.