Güzel başlayan bir gündü. bebekte yürüyüşümü yaptıktan sonra oturup manzarayı izlemeye başladım. Orada ne kadar vakit geçirdiğimi fark etmemişim. Saati görünce kendime geldim ve ayağa kalktım. Bir anda başım dönmeye başladı ve bayılmışım. Kendime geldiğimde hastanedeydim. Bu bir kaç gündür tekrarlıyor sürekli başım dönüyor ve midem bulanıyor. Tabi bu durum Cem'i de huzursuz ediyor. Doktora gitmem konusunda çok ısrar ediyordu benim için endişeleniyor. Doktorlar bir kaç test yaptılar sonuçları için bekliyorum CEYO. İşim bitince ne olduğunu sana söylerim. Büyük ihtimal ile düğün hazırlıkları çok yorduğu için oluyor.

İhtirastandır benim korkum... İncitmeksizin yazışım kayaları yerinden sarstı... Demek kı kayalar da sevdalanmış taşlaşmış bedenlerini örtünmeden önce... Sessizce gidişler Kaya parçalarını örnek almış sanırım... Gidişler su dolmuş... Yollar gözyaşı çığıyla tıkanmış... Şiirler yol üstlerinde yazılmış... Buzlar erimeyi tercih etmiş mısralarda... Sevdalar yol boyu kalemlerin kurşunlarında haykırmış... Başından ettiği kalemini yazma uğruna şehit etmiş... Silmeyi planladığı son bir adım sessizlik kalmış...Silgiyi avucunun içinde dolandırmış...Oysaki geç kalmışız ...Silme işini çoktan ayrılık üstlenmiş... Biz de var olduğumuzu sanmışız...

Manevi ailesini kaybeden ve bundan dolayı manevi kardeşiyle arası açılan Berra Derin duyduğu hakaretlere, gördüğü dışlanmaya daha fazla dayanamayıp soluğu İstanbul'da alır. Kendine yeni bir yol çizmeye karar verirken hesapta olmadığı bir şey olur. Kaan Erdinç ile yolları kesişir. Kaan Erdinç'in geçmişi açığa çıkmasıyla beraber Berra kendini siyah beyaz dünyasında bulur. Bu dünyadan kendini uzaklaştırmak isterken Kaan'ın eli Berra'nın hep üstünde olur. ALINTI "Gideceksin dedim!" Dudağının arasından tısladı. Sinirli hali beni korkutuyordu. Fakat gitmemi istiyordu. Burasının benim için tehlikeli olduğunu söylüyordu. Beni mi düşünüyordu? Sanırım bu son soruyu bin defada tekrarlasam usanmayacaktım. Çünkü söz konusu bendim. "Benim hakkımda hiç bir şeye karar veremezsin anladın mı?" Yüzüne avazım çıktığı kadar bağırdım. İki ellerimle omzuna bastırdım. "Hiç bir yere gitmiyorum, bunu o taş kafana sok!" Kaan'ı omzundan iterek odadan koşar adımlarla çıktım. Arkamdan "Berra!" Diye kükredi. Asansörün kapısı açılınca '0' düğmesine bastım. Kapının hızlı kapanması için düğmeyi zorladım. Kapı yavaş yavaş kapanırken gözlerimi kapattım. Rahat bir nefes verip gözlerimi açtım. Asansör kapısının arasında el görünce çığlık attım. Tek eliyle asansörü durdurdu! "Sen manyaksın!" Yüz ifadesi beni çok ürkütüyordu. Üstüme doğru gelince kendimi kapana sıkışmış gibi hissettim. Hızlı bir hareketle herhangi bir asansör düğmesine bastı. Asansör ani bir çekimle durdu. Işıkların sönmesiyle gözlerimi kapattım. "Kes şunu!" Soğuk ve güçlü elini çenemde hissettim. Çenemi sıktığında acıyla inledim. Refleks olarak iki elimle, çenemi sıktığı elini tuttum. İtmeye çalışıyordum fakat gücüne karşı gelemiyordum. Ne yaptığını idrak etmeye çalışırken nefesini tenimde hissettim.

Cemre... O hep ateşe yürüyordu. Ateş'e... Ateş... Ateş ise hep başa sarıyordu. En başa... Cemre korkuyordu, Ateş'te yanıp köze dönmekten... Ateş ise alazlanıyor ve alazlıyordu aşkıyla. Bildiği tek şey buydu. Elinden ne daha azı ne daha fazlası geliyordu. Cemre ise her defasında aynı ateşte harlanmaktan geri durmuyordu, tüm korkularına rağmen. İkisi de başka şeylerin esiri olsa da hem yandılar, hem yaktılar. İlk önce alevlendiler, sonra köze döndüler. Hiç sönmediler. Sonra kader öyle bir rüzgar estirdi ki yeniden alevlendiler. Yazarın Notu: Bölüm günleri Pazartesi'dir. Bundan sonra her Pazartesi burada aksilikler olmazsa buluşacağız. Hikayenin belli bir kısmı çoktan yazıldığını da belirtmek isterim. Keyifli okumalar.

Babasının ölümüyle birlikte hayattan gelecek her şeyi boş vermiş genç kız, annesinin ve üvey babasının zoruyla tüm yazını çürütmek üzere, hiç tanımadığı bir şehre, tanımadığı bir eve, tanımadığı insanların arasına gönderilir. Buradaki hiçbir şeyin kendi karanlığına ışık tutamayacağından eminken tıpkı kendisi kadar aydınlıktan korkan bir adam tanır ve işte o zaman onun gecelerinin peşine düşer. Onların hikayesi bu siyahın mavisinde başlıyor. # Ne zifiri karanlık, siyah; ne apaydınlık, günü doğmuş bir beyaz. Gece şimdi sen gibi. Gece mavi. #1 FANTASTIK

"Çekil Demir önümden, alacağım babamın intikamını." "Çekilmem gülüm, çekilemem. Bedenim çekilse, yüreğim önünde durur. Yüreğim çekilse, ruhum izin vermez senin ona gitmene. Lütfen, yapma bunu bize, yapma bunu aşkımıza." Gülüm, karşısındaki kara gözlere baktı. O gözlerde yaşamayı öğrenmişti, o gözlerde nefes almayı. Kocasıydı o. İlkiydi. Şimdi ona sırtını dönmek ya da onunla sırt sırta bir kavgaya girmek, tüm mesele buydu aslında. "Demir..." Bir kara oğlan, bir kara gözlü oğlan aşkı için sevdası için eşkiya olan... "Bazen sen seçimler yaparsın, bazen de seçimlerin seni olduğun kişi yapar." İki deli ve aşık yürek... Ya sırt sırta verip sevdiklerinin intikamlarını alacaklardı, ya da birbirlerine sırtını dönüp yabancı olacaklardı birbirlerine...

Lana Adams Sıradan'lardan biriydi. Yeni kurulan bir dünyada doğmuştu. Bu yeni dünya Elitler denilen, özel güçleri olan insanlar tarafından yönetilen , Sıradanların ise çalışmak zorunda olduğu bir yerdi. Lana kendiyle ilgili büyük bir sırrı keşfettiğinde, beklediği yardım ona hiç ummadığı birinden gelmişti. Bir Elitten. Yasak olmasına rağmen bir Elite aşık olmuştu. Lana bu yeni dünyada hem aşkı hem de kaybı tatmıştı. Peki hayatta kalabilecek miydi ? ------------------------- 100 sene önce dünyada büyük bir salgın başlamıştı. Beyine yerleşerek etki eden bir virüs bütün kıtalara yayılmıştı. Her gün binlerce insan ölüyordu. Doktorlar çaresizdi. Dünyanın neredeyse yarısı ölmüştü, ve kalanlar da birer birer hastalanıyordu. İnsanlar büyük bir panik ve korku içindeydi. Sonunda bir ilaç firması, bilim adamlarının bir aşı geliştirdiğini duyurdu. Yeterince test edilmemişti. İnsanlar çok çaresiz oldukları için kamplarda toplanıp aşılanmaya başladılar. Aşı başta işte yaramış gözüküyordu. En azından bir grup insanda. Sonra herşey bir anda yanlış gitmeye başladı. Aşılanan insanlardan bazıları garip şeyler yapabildiklerini idda etmeye başladılar. Zihinleriyle eşyaları hareket ettirebiliyor, akıl okuyabiliyor, elementleri kontrol edebiliyorlardı. Bazı insanlarsa delirmeye ve saldırganlaşmaya başlamıştı. Hayatta kalan insanlara savaş açmışlardı. Bir de aşıdan ve virüsten hiç etkilenmeyen, delirmeyen ama telapatik özelliklere sahip olmayan sıradanlar vardı. ---------------------- Kitabın tüm hakları bana aittir. Benden habersiz kopyalanamaz, çoğaltılamaz ve basılamaz. Aksi halde yasal olarak hakkımı arayacağım. İlk bölüm 20 aralık 2018'de yayınlanmıştır.

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Elçin ve Reha aynı okulda farklı sınıflarda yer almaktadır. Elçin sınıfta öğretmenleriyle çok uğraştığı,dersleri çok kaynattığı için Rehaların sınıfına gönderilir..... Devamı kitabın içinde......

*Nefret, aşka dönüşebilen güçlü bir duygudur* Annesinin tayini dolayısıyla İstanbul'a taşınmak zorunda kalan Öykü, burada daha önce hiç karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşır. Bir çeteyle. Bu durum ilk başta pek hoşuna gitmese de daha sonra onları terk edip giden babasından intikam almak için bu çetenin içinde olmak ister. Fakat bilmediği çok şey vardır. Bu çeteye girmek öyle zannettiği kadar kolay değildir. Çetenin lideri olan BARLAS KARAMAN'ın koyduğu bazı zorlu görevleri yerine getirmek zorundadır. Ve bu görevlerin hiçbiri de öyle herkesin yapabileceği kadar basit görevler değildir. Öykü'nün de öyle. Tüm hakları bana aittir©