|TAMAMLANDI| Yıllar önce bir kurşun sıkılmış ve yankıları asırlarca sürmüştü. Şimdi yine bir kurşun sıkılmış ve ben göğe tutsak adamın göğü olmaya mahkum kalmıştım. Adam ateşti yakacağım diyordu bense aşktım yanmayı ezelden beri bilirdim. Bu ateş olan bir adam ile aşk olan bir kadının hikayesi. Bu aşkın, ateşle olan imtihanının hikayesi.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Bu bir Asker&Polis kurgusudur. Kavuşursan aşk olur demişler, Kavuşamazsan kara sevda. Bizimkisi aşktı, Sevda Karası oldu. Sevda'sı bende, Kara'sı onda kaldı.

"Sessizliğin bu kadar gürültülü olacağını senden önce bilmezdim." (Kitap yetişkin içeriklidir.) 02.12.21

1970'lerde köyde geçmektedir. Sıcak kolları ile sarıp sarmaladı onun yanında cılız ve küçük kalan bedenimi. Buz gibi günahlarım onunayken yerle yeksan oldu. Kimsesiz ruhuma yabancılaşmadan öksüz bedenime sahip çıktı , yalnız onun yanındayken ruhum başını bir evi sokabildi. Beni sokaklarda kaçtığım insanlarla mücadelem ile yalnız bırakmadı koca yüreği ve kudretiyle. Ama bunu yaparken kendine aşık etmeden de alı koymadı. İyilik mi yaptı kötülük mü anlayamadım. Göğüs kafesim bana dar gelmeye başladı. Oraya kocaman bir adam sığdırmak elbette kolay olmayacaktı. Kapak Tasarımı: @mithraae #tarihikurgu6

" Seninle evlenmeyeceğim" "O zaman baban olacak o soysuzun ölümünü izle" dedi Ben daha cevap veremeden cebindeki telefonunu çıkarıp birini aradı. Telefon açılınca hopörlere verdi. Odayı tiz bir kadın sesi doldurmuştu. "Alo efendim" "Her sey hazır mı?" diye sordu kadına. Ne hazır mı? "Evet efendim. Birazdan Poyraz beyin kahvesini götüreceğim. Emrettiğiniz gibi zehiri kahvesine koydum. " dedi. Kadının söyledikleriyle vücudumdaki tüm kan çekildi. Ne diyordu bu kadın? Babamı mı zehirleyecekti? "Hayır yapma , lütfen " dedim. Ağlamaya başlamıştım. Bana bakıp telefona bekle dedi. "Evlenmemize karşılık baban Tutku . Açık ve net.." dedi gayet ciddi bir şekilde "Ben evlenemem" dedim "Tamam öyleyse " diyerek telefona yöneldi. "Aslı " dediğinde kadın "evet efendim" dedi. "Nerede kalmıştık. Hah götür kahveyi. Bakalım tüm organları yanınca nasıl hissedecek o soysuz" dedi Bana dönüp "Tüm organları yavaş yavaş yanacak ağzından burnundan gözlerinden kan gelecek yine de ölmeyecek. Ölmek için yalvaracak ama saatlerce bu acıyı çekip ölmeyecek " dedi. Şimdi hıçkırarak ağlıyordum. "Dur..dur onu lü..tfen " dedim "Evliliğimiz gerçek olacak. Karım olacaksın. Yada babanın acı içinde ölümünü İZLE " dedi. "A..anlaşma" dedim. "Anlaşma yok gerçek evlilik olacak " dedi. Bu sırada kadının sesi duyuldu. "Kapının önündeyim efendim. İşim bitince videoyu size mesaj atarım" dedi "Hayırrrrrr " diye bağırdım. "Durdur onu. Tamam kabul ediyorum" dedim. "Kabul ediyor musun? Gerçek bir evlilik diyorum?" dedi "Ta.. Tamam durdur onu lütfen. Kabul ediyorum"

Çiçek Solmaz ince, uzun boylu ama bir o kadar da sert bir kız. Hasta babasına bakmak için küçük bir muhasebe ofisinde çalışıyor. Mahalleden en yakın arkadaşı Enver Sarı. Baş Komiser Enver Sarı... Ay sonunu getiremediğinde yanında olan canı sıkıldığını anlayıp onu eğlenmeye kaçıran en yakını... Kendi yağında hayatın dikenleriyle mücadele ederken hayat bir gün hiç bilmediği yerden sordu sorusunu. Güpegündüz kafasına geçirilen bir çuvalla hayatı değişti. Kadir'le yolları kesişti... Kadir Kara Yakamoz Şehrinin acımasız yeraltı patronu. Her yerde gözü kulağı olan yüzünü kimsenin net bilmediği Kadir Kara. İş adamı Kadir Kara'yı bilen çok ama eli kanlı Kadir'i gören yok... Uzun boylu, esmer, sert görüntüsünün altında yatan büyümemiş çocuğu ise şimdiye kadar bulabilen yok... İşte bizim hikayemizde tam burada başlıyor... Umarım yeni hikayemi beğenirsiniz... Sevgiyle kalın...❤️

Tüm hayatı işi olan bir kadın... Hayatını oğluna adamış bir adam... Kaderin tüm kötülüklerinden habersiz küçük bir çocuk... Bu üç kişiyi bir araya getirecek tek şey ise; Sevgi. Bu hikayede kader senarist, hayat yönetmen, biz ise başrol oyuncularıyız... !!! Çalıntı veya kopyalanma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır !!!

-Yaş farkı içerir- Cebinden bir gerdanlık çıkardı Aldemir. Kızın gözünün önünde kaldırdı. "Al." dedi. "Yüz görümlüğü." Kız almadı. Aldemir, yatağın üstüne bıraktı. Geri çıktı, ceketini çıkarıp sandığın üstüne attı. O vakit fark etti. Yeni gelin tir tir titriyordu. "Korkma," dedi Aldemir. Perdeyi azıcık araladı, pencereden aşağı baktı. Evin önü iyiden iyiye boşalmıştı. Geri döndü, yatağa, kızın yanına oturdu. "Adın ne senin?" "Adımı bilmiyon mu?" dedi incecik, nahif bir ses. Su şırıltısı, kuş cıvıltısı, meltem sesi gibiydi. "Cık. Bilmiyom." "Attan indiren sen değil miydin? Yanımda oturan sen değil miydin? Demin alan kabul eden sen değil miydin?" "Bendim amma.." dedi Aldemir. "Adet yerini bulsun diye." Gelin derin bir nefes aldı. Aldemir, kızın işi anladığını fark etti. Amma da zeki çocuktu ha. İyi. Saf olanla uğraşamazdı Aldemir bu yaştan sonra. İşin en çok dert ettiği kısmı hallolmuş oluyordu böylece, hamdolsun. ~~~~ Aldemir'in kalbi Gülayşe'ye, Gülayşe'nin kalbi Aldemir'e düğümlüdür... Ve güzeller güzeli Gazâl, Aldemir'in eli kınalı yüreği umutlu tazecik karısıdır 🌱 Ve bir gün, bu topraklarda, bir sevda için bir destan yazılır...